گالوانیزه کردن ( Galvanizing )
گالوانیزاسیون به دو روش سرد و گرم فرایندی جهت ایجاد "اکسید روی" روی سطح فلز جهت محافظت در برابر خوردگی است. مهمترین علت مقاومت روی به تجزیه طبیعی، ماهیت مقاومت آن میباشد. روی ابتدا با اکسیژن و سپس با کربن واکنش داده و لایهای مقاوم نسبت به زنگ زدگی را تولید مینماید. این عملیات فلز را نسبت به زنگ زدگی مقاوم مینماید.
معادل انگلیسی گالوانیزه کردن Galvanizing می باشد.
زیر مجموعه های گالوانیزه کردن ( Galvanizing )
گالوانیزه سرد (Cold galvanizing)
گالوانیزه سرد به سادگی استفاده از رنگ غنی از" روی"، روی سطح یک عنصر فولادی برای محافظت از آن در برابر خوردگی است. رنگهای روی را میتوان با برس، غلتک، تفنگ اسپری و غیره اعمال کرد. رنگ های غنی از روی مورد استفاده در گالوانیزه سرد با پوشش های معمولی به دلیل وجود ترکیب اتصال دهنده متفاوت است. این چسبها به روی اجازه میدهند تا به طور مکانیکی به فولاد بچسبد تا سطح حفاظتی مؤثری را ارائه دهد. مانند گالوانیزه گرم، گالوانیزه سرد می تواند محافظت فیزیکی و همچنین درجاتی از حفاظت کاتدی را فراهم کند. با این حال، لازم است غلظت کافی بالا باشد، تا هدایت الکتریکی بین فولاد و روی را افزایش دهد.
گالوانیزه گرم (Hot-dip galvanizing (HDG))
گالوانیزه گرم یکی از رایج ترین اشکال گالوانیزه است. این فرآیند مستلزم پوشاندن یک جسم آهنی یا فولادی با غوطه ور کردن آن در حمام روی مذاب در دمای حدود 840 درجه فارنهایت (449 درجه سانتیگراد) است. پس از خارج شدن از حمام، پوشش روی، روی آهن یا فولاد بیرونی با اکسیژن موجود در جو واکنش داده و اکسید روی (ZnO) را تشکیل می دهد. اکسید روی بیشتر با دی اکسید کربن واکنش داده و لایه محافظی به نام کربنات روی (ZnCO3) را تشکیل می دهد. این فیلم مایل به خاکستری مات نسبتاً پایدار است و محکم به سطح آهن یا فولاد میچسبد. سطح فولاد طی سه مرحله تمیز کردن، برای گالوانیزه کردن آماده می شود.