سیستم تعلیق (Suspension system)

کمک‌فنرها، اصلی‌ترین بخش سیستم تعلیق خودرو هستند. همانطور که از اسمشان مشخص است، وظیفه‌ تکمیل عملکرد فنرها را بر عهده دارند و نیروی وارده از ضربات به آن‌ها را دفع می‌کنند. کمک‌فنرها با تکنولوژی‌های مختلفی از جمله کمک فنر هیدرولیک، کمک فنر گازی و … ساخته می‌شود. 

فنرها از اصلی‌ترین بخش‌های سیستم تعلیق هستند که کیفیت و عملکرد صحیح آن‌ها تاثیر مستقیم بر عملکرد سیستم تعلیق خودرو می‌گذارد. این سیستم بدون فنرها هیچ کارایی ندارد. فنرها وظیفه‌ جذب ضربات، تنظیم ارتفاع خودرو و حفظ تماس لاستیک‌ها با سطح جاده را به عهده دارند.

میل موج‌گیر اصطلاحی است که مکانیک‌ها برای این میله بکار می‌برند. این میله وظیفه‌ ایجاد ثبات بیشتر در خودرو را دارد  و از چپ شدن آن در پیچ‌های شدید و سطوح بسیار ناهموار جلوگیری می‌کند.

میله‌های رابط، در سیستم تعلیق‌های مختلف، وظیفه‌ ایجاد اتصال بخش‌های مختلف این سیستم‌ها را به هم برعهده دارند. 

سیبک نوعی اتصال در سیستم تعلیق است که در عین استحکام، امکان چرخش و حرکت نیز دارد. این اتصال مفصل گونه، از یک گوی فلزی دسته دار تشکیل شده است که امکان حرکت درون محفظه‌ فولادی‌اش را دارد.

بوش نیز نوعی اتصال در سیستم تعلیق است، اما تفاوت آن با سیبک مانند تفاوت مفصل زانو و مفصل ران و لگن است. بوش قابلیت چرخش ندارد و تنها باز و بسته می‌شود. بوش‌ها که از جنس لاستیک طبیعی هستند، برای گرفتن سر و صدای ناشی از حرکت قطعات و لرزش آنها، بخش‌های متحرک سیستم تعلیق را به هم متصل می‌کنند.

استرات در واقع قطعه ای است که قطعات مختلفی از یک سیستم تعلیق خودرو را ادغام می کند و در یک مجموعه قرار می دهد.

اتصال اصلی سیستم تعلیق به شاسی، از طریق یک قطعه‌ فولادی به نام طبق صورت می‌گیرد. اتصال طبق به شاسی از طریق بوش‌های محوری و به سیستم تعلیق به وسیله‌ سیبک‌ها انجام می‌شود.

سیستم تعلیق بادی دارای قطعاتی مانند: فنرها، کمک فنرها، ستون های نگه دارنده، چرخ ها است و با کمک چرخ ها پیوند بین محورهای عقب و جلویی خودرو با شاسی برقرار می شود.

این فناوری به گونه‌ای طراحی شده که می‌تواند اطلاعات مربوط به جاده و ناهمواری‌های آن را از قبل پیش‌بینی کند و به عنوان مثال تشخیص دهد که آیا جلوی چرخ، چاله و دست‌اندازی وجود دارد یا خیر. در ادامه به جای این‌که با دو روش بالا سیستم تعلیق خودرو را تنظیم کند، چرخ را در چاله به سمت پایین حرکت می‌دهد تا خودرو هیچ‌گونه لرزش و ارتعاشی حس نکند. در نتیجه علاوه بر افزایش راحتی سرنشینان، ایمنی و کنترل خودرو نیز بهبود قابل توجهی می‌یابد. با استفاده از این فناوری، لیز خوردن یا چپ کردن بدنه خودرو در طی چرخش‌های سریع نیز توسط تعلیق الکترومغناطیسی محدود می‌شود تا نیروهای چرخشی و جانبی را خنثی کند.