ماشین‌ها یا لباس‌هایی که قابلیت برش قوس، پلاسما، اکسی سوخت یا لیزر را دارند. به عنوان مثال می توان یک جوشکار قوس چوبی با قابلیت استفاده از میله های کربنی برای برش قوس کربنی (CAC) باشد.

آهن‌های لحیم کاری، ایستگاه‌ها و لوازم جانبی دو یا چند سطح فلزی را با یک لحیم با آلیاژ کم ذوب مانند قلع/سرب یا آلیاژهای Sn/Cu/Ni/Ge که ذوب می‌شود، سطح را خیس می‌کند و دوباره جامد می‌شود و یک لحیم کاری تشکیل می‌دهد.

روکش سخت فرآیندی است که بر روی یک رسوب، پوشش یا روکش روی ناحیه ای از آلیاژ پایه ذوب یا اسپری می شود. آلیاژ سخت معمولاً سخت تر از آلیاژ پایه زیرین است. لایه‌های سطحی نیز ممکن است به منظور افزایش خواص الکتریکی یا حرارتی، مقاومت در برابر سایش یا خوردگی، یا ارائه سایر ویژگی‌های سطح ویژه، رسوب داده شوند.

جوشکارها و دستگاه های جوشکاری دو سطح فلزی را با یا بدون افزودن آلیاژ پرکننده جوش به یکدیگر متصل می کنند. فرآیندهای جوشکاری قوس، مقاومت، پلاسما، لیزر، ترمیت، پرتو الکترونی و Oxyfuel، فلزات زیرلایه را با یا بدون آلیاژ پرکننده اضافی، ذوب یا ذوب می کنند. فرآیندهای انتشار، اصطکاک و فراصوت معمولاً آلیاژهای در حال اتصال را ذوب یا ذوب نمی کنند. سطوح پلاستیکی و سرامیکی را نیز می توان به یکدیگر جوش داد. منطق جستجو: همه محصولات با هر یک از ویژگی های انتخاب شده به عنوان منطبق برگردانده می شوند. بدون علامت گذاشتن تمام کادرها، معیارهای جستجو برای این سوال را محدود نمی کند. محصولات با تمام گزینه های ویژگی به عنوان منطبق برگردانده می شوند.

سایر موارد ذکر نشده

منابع برق یا نیروگاه‌ها منابع تغذیه‌ای هستند که برای آهن‌های لحیم کاری، تفنگ‌های گاز بی‌اثر تنگستن (TIG)، تفنگ‌های گاز بی‌اثر فلزی (MIG)، نگهدارنده‌های الکترود، لیزر، تفنگ‌های پرتو الکترونی یا سایر واحدهای اتصال استفاده می‌شوند. توان خروجی مورد نیاز برای ذوب شدن مواد کافی است. منابع تغذیه جوش گاهی اوقات منبع تغذیه جوش نامیده می شوند. منابع تغذیه لحیم کاری را ایستگاه های لحیم کاری می گویند.

آهن‌ها، مشعل‌ها یا تفنگ‌ها منبع نقطه‌ای گرما برای ذوب لحیم کاری یا آلیاژهای پرکننده در یک اتصال یا رابط فراهم می‌کنند. به طور معمول، آهن لحیم کاری با استفاده از مقاومت الکتریکی گرم می شود. مشعل گاز یا اتوهای گرم شده با هوای گرم نیز موجود است و در لوله کشی یا کاربردهای صحرایی که منبع برق در دسترس نیست مفید است. مشعل های گازسوز، اکسی سوخت و پلاسما نیز در کاربردهای لحیم کاری و جوشکاری استفاده می شوند.

تجهیزات مانیتور/کنترل کننده برای سنجش کیفیت اتصال (اندازه یا یکپارچگی)، شکاف، موقعیت یا تغییرات منبع تغذیه خروجی استفاده می شود. کنترل کننده ها همچنین برای تنظیم پارامترها به منظور جبران تغییرات در کیفیت اتصال یا توان خروجی استفاده می شوند.

سایر انواع تجهیزات فهرست نشده

این واحدهای جوشکاری قادر به تامین نیروی مورد نیاز برای چندین فرآیند جوشکاری هستند.

جوشکاری قوس مداری/لوله‌ای فرآیندهای تخصصی برای جوشکاری قوس الکتریکی محیطی لوله، لوله یا میله گرد است که در آن قطعه کار در یک فیکسچر تخصصی نگه داشته می‌شود یا در حین جوشکاری در تراش چرخانده می‌شود.

جوشکاری قوس پلاسما شبیه به جوشکاری TIG (GTAW) است با این تفاوت که از یک جریان پلاسمای هماهنگ تر برای فیوز کردن قطعات کار و/یا آلیاژهای پرکننده استفاده می شود. مشعل سطح بالایی از گرما را به یک منطقه کوچک منتقل می کند و یک جوش با کیفیت بالا با حداقل منطقه تحت تأثیر حرارت ایجاد می کند. جریان پلاسمای محکم با شروع قوس و پلاسما در داخل الکترود ایجاد می‌شود، سپس جریان و قوس را از طریق یک روزنه کوچک عبور می‌دهد و قوس را به قطعه کار منتقل می‌کند.

در جوشکاری فلاش از یک سری فلاش یا قوس بین دو جزء با سطح مقطع و شکل مشابه همراه با فشار گیره استفاده می شود. قطعات به صفحات عایق الکتریکی متصل می شوند. هنگامی که منبع تغذیه وصل می شود، یک صفحه برای ایجاد عملکردهای چشمک زن یا قوس دار نوسان می کند. این فرآیند ترکیبی از فرآیند ذوب و آهنگری است که جوش هایی با کیفیت بالا تولید می کند. جوشکاری فلاش به طور گسترده در صنعت هوافضا کاربرد دارد.

جوشکاری پروجکشن از یک نوک (برجستگی جامد) یا گودی (برجستگی برجسته) در ماده استفاده می کند تا ترجیحاً جریان جریان را در یک نقطه تماس متمرکز کند و در نتیجه جریان، نیرو و زمان فرآیند کمتری در مقایسه با جوشکاری نقطه ای مقاومتی ایجاد می کند. برجستگی‌های جامد به شکل ناودانی یا مهره‌ها برای جوشکاری برآمدگی این بست‌ها به سطح فلزی طراحی شده‌اند. برآمدگی های گودی یا برجسته در جوشکاری مجموعه های ورق فلزی اعمال می شود.

در جوشکاری درز مقاومتی از الکترودهای دایره ای دوار برای ایجاد یک سری جوش های نقطه ای استفاده می شود که یک درز را تشکیل می دهند. کیفیت جوش درز بسته به فاصله قطعه یا همپوشانی متفاوت است. در صورتی که قطعات با هم همپوشانی داشته باشند می توان درزهای نشتی ایجاد کرد. منابع تغذیه فرکانس بالا در درزهای لوله یا سیم پیچ جوش استفاده می شود زیرا درصد بیشتری از جریان از لبه های یک ماده در فرکانس های بالا عبور می کند.

جوشکاری نقطه‌ای فرآیندی است که از گرمایش مقاومتی ایجاد شده در نقطه تماس یا نقطه (نقاط) برای جوش خوردن و اتصال به سطوح فایینگ استفاده می‌کند. جوش نقطه ای به طور گسترده در مونتاژ محصولات ورق فلزی استفاده می شود. جوشکارهای نقطه ای می توانند با سرعت بالا کار کنند و واحدها را می توان در سیستم های خودکار ادغام کرد.

جوشکاری قوس فلزی محافظ (SMAW) یا جوشکاری با الکترود چوبی یکی از پرکاربردترین فرآیندهای جوشکاری است. شار پوشش دهنده الکترود در حین جوشکاری ذوب می شود و گاز و سرباره تشکیل می دهد که از قوس و حوضچه جوش مذاب محافظت می کند. سرباره باید پس از جوشکاری بریده شود یا از روی مهره جوش جدا شود. پوشش شار همچنین روشی برای افزودن جاذب ها، اکسید زداها و عناصر آلیاژی به فلز جوش ارائه می دهد.

در جوشکاری با قوس گل میخ، میله یا سیم جوش معمولی با گل میخ بست رزوه ای جایگزین می شود. گل میخ در انتهای یک تفنگ جوشکاری گل میخ تخصصی قرار می گیرد. یک قوس بین گل میخ بست و قطعه کار ایجاد می شود که گل میخ را به سطح قطعه کار ذوب می کند. قوس کشیده شده، تخلیه خازنی، مقاومت داخلی یا فرآیندهای دیگر برای تولید قوس یا فیوز فلز استفاده می شود. فرآیندهای مشابهی را می توان برای جوش دادن مهره رزوه ای به قطعه کار اعمال کرد. در سیستم های جوشکاری قوس دار، یک قوس بین بست و سطح کار ایجاد می شود. بست بلند می شود و سپس پس از مدت زمان مشخص در مواد مذاب فرو می رود. در جوشکاری تخلیه خازن، بانکی از خازن ها شارژ می شود و سپس جریان تخلیه شده در سراسر محل اتصال بین قطعات کار اعمال می شود. معمولاً یکی از قطعات کار دارای سوراخی است که در آن قوس شروع می شود. قوس به صورت شعاعی در امتداد سطوحی که قرار است به یکدیگر متصل شوند، گسترش می یابد. هنگامی که سطوح ذوب می شوند، یک سیلندر پنوماتیک، فنر یا یک محرک مکانیکی دیگر سطوح را به هم متصل می کند.

در جوشکاری با قوس گل میخ، میله یا سیم جوش معمولی با گل میخ بست رزوه ای جایگزین می شود. گل میخ در انتهای یک تفنگ جوشکاری گل میخ تخصصی قرار می گیرد. یک قوس بین گل میخ بست و قطعه کار ایجاد می شود که گل میخ را به سطح قطعه کار ذوب می کند. قوس کشیده شده، تخلیه خازنی، مقاومت داخلی یا فرآیندهای دیگر برای تولید قوس یا فیوز فلز استفاده می شود. فرآیندهای مشابهی را می توان برای جوش دادن مهره رزوه ای به قطعه کار اعمال کرد. در سیستم های جوشکاری قوس دار، یک قوس بین بست و سطح کار ایجاد می شود. بست بلند می شود و سپس پس از مدت زمان مشخص در مواد مذاب فرو می رود. در جوشکاری تخلیه خازن، بانکی از خازن ها شارژ می شود و سپس جریان تخلیه شده در سراسر محل اتصال بین قطعات کار اعمال می شود. معمولاً یکی از قطعات کار دارای سوراخی است که در آن قوس شروع می شود. قوس به صورت شعاعی در امتداد سطوحی که قرار است به یکدیگر متصل شوند، گسترش می یابد. هنگامی که سطوح ذوب می شوند، یک سیلندر پنوماتیک، فنر یا یک محرک مکانیکی دیگر سطوح را به هم متصل می کند.

فرآیند جوشکاری قوسی تنگستن گاز (GTAW) معمولاً فرآیند جوشکاری با گاز بی اثر تنگستن (TIG) نامیده می شود. فرآیند جوشکاری TIG فلزات را با ذوب فلزات پایه و پرکننده با یک قوس بین الکترود تنگستن و قطعه کار به یکدیگر متصل می کند. الکترود تنگستن نباید در عملیات عادی به بخشی از جوش کامل تبدیل شود. معمولاً از فلز پرکننده استفاده می شود و گاز خنثی آرگون یا مخلوط گاز بی اثر برای محافظ استفاده می شود.

در فرآیند جوشکاری با هسته شار (FCAW)، قطعات فلزی با ذوب فلزات پایه و پرکننده به یکدیگر متصل می شوند. یک قوس بین سیم فلزی پرکننده قابل مصرف و قطعه کار آلیاژ پایه ایجاد می شود. سیم فلزی پرکننده، یا الکترود مصرفی، به طور مداوم با قطعه کار تغذیه و ذوب می شود. FCAW از سیمی با هسته مرکزی پر از شار استفاده می کند که معمولاً نیاز به منبع گاز محافظ را از بین می برد. به طور معمول، تجهیزات مناسب برای جوشکاری با هسته شار قادر به انجام فرآیندهای MIG و بالعکس هستند.

سایر فرآیندهای جوشکاری قوس الکتریکی یا پلاسما در اینجا ذکر نشده است.

در جوشکاری اصطکاکی، قطعات کار با حرکت نسبی بین سطوح گرم می شوند. اغلب، یک یا چند قطعه کار با سرعت بالا می چرخند و سپس با هم فشرده می شوند تا سطح مشترک به دمای جوش برسد. جوشکاری اصطکاکی یک فرآیند جوشکاری حالت جامد در نظر گرفته می شود زیرا سطح کار معمولاً ذوب نمی شود. مکانیسم‌های جوشکاری اصطکاکی با فرآیند جوشکاری فورج هماهنگ‌تر هستند.

در جوشکاری لیزری از پرتو لیزر برای ذوب قطعه کار استفاده می شود. پرتوهای لیزر منبع انرژی بسیار باریک و متمرکزی را فراهم می کنند که یک منطقه باریک را ذوب می کند. این منجر به ایجاد یک منطقه حداقل تحت تأثیر گرما می شود. جوش ها را می توان بدون فلزات پرکننده یا الکترودهای مصرفی انجام داد.

جوشکاری با سوخت اکسیژن از احتراق گازهای سوختی مانند استیلن، پروپان و هیدروژن با اکسیژن استفاده می کند تا منبع حرارتی با دمای بالا برای ذوب فلزات فراهم کند. تجهیزات در این دسته فرآیند، سیستم‌ها و کنترل‌های خودکار برای جوشکاری Oxyfuel را پوشش می‌دهند.

اکثر سیستم های جوش پلاستیک از تماس مستقیم یا گرمایش رسانایی مانند جوشکاری صفحه داغ استفاده می کنند. سایر فرآیندهای جوشکاری پلاستیک در دسترس هستند که از گرمایش اولتراسونیک، مادون قرمز، همرفتی یا دی الکتریک استفاده می کنند. جوشکاری صفحه داغ از یک صفحه گرم برای ذوب اجزای معمولی ترموپلاستیک استفاده می کند. سطوحی که قرار است جوش داده شوند بر روی صفحه داغ فشرده می شوند و سطوح را ذوب می کنند. صفحه برداشته شده و سطوح به هم فشرده می شوند.

جوشکاری گرمازا یا ترمیت از فرآیندهای واکنش شیمیایی گرمازا برای جوش دادن اجزا به یکدیگر استفاده می کند. پودر فلزی که در هنگام واکنش با اکسیژن مقدار زیادی انرژی بسیار گرمازا آزاد می کند، با اکسید فلز با گرمای بسیار کمتری تشکیل می شود. به عنوان مثال، مخلوط پودری از فلز آلومینیوم و اکسید آهن به درز یا اتصال جوش وارد شده و مشتعل می شود. آلومینیوم اکسیژن را از اکسید آهن جدا می کند و رسوبی از آهن و اکسید آلومینیوم را پشت سر می گذارد.

در جوشکاری اصطکاکی التراسونیک یا خطی، قطعات کار توسط ارتعاش اولتراسونیک یا حرکت خطی رفت و برگشتی بین سطوح گرم می شوند. قطعات کار تحت نیروهای نسبتاً زیاد بین نوک جوش و سندان بسته می شوند. یک مبدل اولتراسونیک به نوک جوش کوپل شده است. جوشکاری اولتراسونیک یک فرآیند جوشکاری حالت جامد در نظر گرفته می شود زیرا سطح کار به طور معمول ذوب نمی شود. از این فرآیند می توان برای اتصال فلزات و پلاستیک های غیر مشابه استفاده کرد.

فیوژن، اصطکاک، یا سایر فرآیندهای جوشکاری که در اینجا ذکر نشده است.

در فرآیند لحیم کاری و لحیم کاری از یک میله یا آهن گرم برای گرم کردن سطح کار و ذوب آلیاژ پرکننده لحیم استفاده می شود. لحیم مذاب خیس می شود و در سراسر سطح کار گرم شده جریان می یابد.

در لحیم کاری گرم یا لحیم کاری، قطعات کار در یک حمام مذاب از آلیاژ پرکننده غوطه ور می شوند. حمام سطوح کار را گرم می کند. آلیاژ پرکننده مذاب خیس می شود و در سراسر سطح کار گرم شده جریان می یابد یا توسط عمل مویرگی به داخل اتصال کشیده می شود. آلیاژ پرکننده اضافی با بیرون کشیدن قطعه از حمام مذاب خارج می شود.

لحیم کاری و لحیم کاری القایی فرآیندی با استفاده از منبع گرمایش القایی برای گرم کردن قطعه کار و ذوب آلیاژ پرکننده لحیم است. منبع تغذیه فرکانس بالا و سیم پیچ القایی جریان جریان را با قطعه کار القا می کند و باعث گرمایش مقاومت داخلی می شود. آلیاژ لحیم مذاب خیس می شود و در سراسر سطح کار گرم شده جریان می یابد. دماها معمولاً بالا هستند به طوری که می توان یک پیوند متالورژیکی ایجاد کرد، اما در حالت عادی، همجوشی قطعه کار رخ نمی دهد.

لحیم کاری مادون قرمز فرآیندی با استفاده از یک منبع حرارتی مادون قرمز یا کوره برای گرم کردن قطعه کار و ذوب بریز یا آلیاژ پرکننده لحیم کاری است. بریز مذاب یا آلیاژ لحیم خیس می شود و در سراسر سطح کار گرم شده جریان می یابد. لحیم کاری یا لحیم کاری کوره را گاهی لحیم کاری یا لحیم کاری می گویند زیرا آلیاژ پرکننده از قبل روی یک قطعه اعمال می شود و سپس در طول فرآیند مونتاژ مجددا جریان می یابد.

لحیم کاری و لحیم کاری لیزری فرآیندی با استفاده از لیزر برای گرم کردن قطعه کار و ذوب لحیم کاری یا آلیاژ پرکننده لحیم است. آلیاژ پرکننده مذاب خیس می شود و در سراسر سطح کار گرم شده جریان می یابد.

لحیم کاری با جریان مجدد فرآیند ذوب مجدد رسوب الکتریکی، ظروف لحیم کاری یا رسوب لحیم کاری آبکاری شده برای ایجاد جریان آنها است. لحیم کاری مجدد منجر به یک سطح روشن می شود که در آن هر گونه نقص غیر مرطوب به راحتی قابل تشخیص است. عملکرد اصلی لحیم کاری مجدد برای کنترل کیفیت است. تجهیزات لحیم کاری Reflow ممکن است شامل یا شامل یک کوره لحیم کاری مجدد باشد.

لحیم کاری مقاومتی و لحیم کاری فرآیندی با استفاده از یک عنصر حرارتی مقاومتی برای گرم کردن قطعه کار و ذوب آلیاژ پرکننده بریز است. نوک های تماس یا بوق ها روی قطعه می چسبند و جریان را از نقطه ای مجاور اتصال لحیم عبور می دهند و باعث گرم شدن مقاومت داخلی و تماسی می شوند. آلیاژ لحیم مذاب خیس می شود و در سراسر سطح کار گرم شده جریان می یابد. دماها معمولاً بالا هستند به طوری که می توان یک پیوند متالورژیکی ایجاد کرد، اما در حالت عادی، همجوشی قطعه کار رخ نمی دهد.

لحیم کاری مجدد یا حذف، جدا کردن دو یا چند سطح فلزی است که قبلاً با یک آلیاژ کم ذوب متوسط (مانند آلیاژهای قلع/سرب یا روی/مس) به هم متصل شده اند، که به عنوان پیوند ذوب شده و دوباره خنک می شود. معمولاً لحیم کاری پس از ذوب مجدد جاروبرقی یا جارو می شود. فرآیندهای لحیم کاری مجدد یا حذف شامل ذوب مجدد لحیم کاری برای جابجایی اجزا یا استخراج دستگاه های معیوب است.

تجهیزات لحیم کاری برای اتصال دستگاه های نصب سطحی به بردهای مدار چاپی یا سایر دستگاه های الکترونیکی مناسب هستند.

لحیم کاری موجی یک روش لحیم کاری گسترده برای بردهای الکترونیکی است. لحیم کاری موجی یا لحیم کاری جریانی از حمام لحیم کاری مذاب با موج متحرک استفاده می کند. تخته های مدار چاپی طوری قرار می گیرند که انتهای آن فقط موج لحیم کاری را لمس می کند و از لحیم کاری اضافی روی PCB جلوگیری می کند. دستگاه های لحیم کاری موجی از یک واحد فلاکسینگ، یک پیش گرمکن و یک موج لحیم کاری تشکیل شده اند. پیش گرمکن قبل از لحیم کاری، فلاکس را فعال می کند و هر گونه حلال یا آب را از برد مدار چاپی حذف می کند. تخته از روی موجی از لحیم کاری عبور داده می شود که در پایین تخته قرار می گیرد تا سطوح فلزی را که باید به هم متصل شوند خیس و لحیم کنند.

سایر فرآیندهای لحیم کاری یا لحیم کاری که در اینجا ذکر نشده است.

جریان در طول زمان با منبع تغذیه جریان مستقیم (DC) یک مقدار ثابت می ماند.

منابع برق قابل انتخاب می توانند در صورت نیاز یک خروجی AC یا DC ارائه دهند.

منبع تغذیه با فرکانس بالا برای جوشکاری القایی و جوشکاری قوس الکتریکی آلومینیوم یا سایر آلیاژها با پوسته اکسیدی مقاوم استفاده می شود. فرکانس بالا در شروع قوس مفید است.

سایر موارد ذکر نشده