سرامیک ها از اکسیدها، کاربیدها، نیتریدها و سایر غیرفلزات با نقطه ذوب بالا تشکیل شده اند. سرامیک ها برای کاربردهایی که نیاز به مقاومت در برابر سایش، پایداری حرارتی و مقاومت الکتریکی دارند مناسب هستند.

بتن و سیمان از مخلوطی از یک بایندر یا کلینکر و یک سنگدانه درشت‌تر تشکیل شده‌اند. از آنها برای چسباندن یا خط کشی کف و دیوارها، چسباندن آجر و اتصال اجزاء برای استفاده در کاربردهای با دمای بالا استفاده می شود. کلینکر یک ماده معدنی یا مخلوط معدنی ذوب شده مانند آلومینا، بوکسیت یا آهک است که به صورت پودر ریز خرد می شود. سنگدانه ها مواد درشت تر و دانه ای هستند که در زمان اختلاط به ملات، دوغاب یا سیمان اضافه می شوند تا خواص ویژه ای مانند پایداری حرارتی، مقاومت در برابر سایش و مقاومت در برابر اکسیداسیون ایجاد کنند. سنگدانه های مصنوعی مخلوط های معدنی یا معدنی ذوب شده ای هستند که به جای کلینکر پودری ریز خرد شده و به اندازه درشت و دانه ای خرد شده اند. سیمان پرتلند رایج ترین چسب مورد استفاده در بتن های سازه ای و ملات ها می باشد. سیمان های پلیمری دارای پیوند رزینی هستند و در حفاظت در برابر خوردگی استفاده می شوند. ملات برای کاشی های کف مقاوم در برابر خوردگی و سایر کاربردهای صنعتی تخصصی. سنگ تراشی از کاشی، آجر، سنگ یا سایر اجزای سرامیکی تشکیل شده است که با ملات یا چسب به هم چسبیده اند.

مواد کامپوزیتی از یک رزین (مناسب برای قالب‌گیری) و یک ماتریس (معمولاً الیاف یا مواد نساجی) تشکیل شده‌اند که برای افزایش استحکام، تغییر خواص الکتریکی یا مغناطیسی یا افزایش مقاومت در برابر سایش عمل می‌کنند.

فلزات موادی کدر، قابل ذوب، انعطاف پذیر و معمولاً براق هستند که رسانای خوبی برای گرما و الکتریسیته هستند. آنها با از دست دادن الکترون ها کاتیون ها را تشکیل می دهند و اکسیدها و هیدروکسیدهای اساسی تولید می کنند. فلزاتی که در کاربردهای مهندسی سازه استفاده می شوند چقرمگی بالایی دارند که ترکیبی از استحکام و شکل پذیری بالا است.

محصولات کاغذ یا مقوا از خمیر سلولز، پنبه، چوب یا سایر الیاف گیاهی تولید می شوند. خمیر از یک سوسپانسیون آبی روی یک صفحه ریز گذاشته می شود تا ورقه هایی تشکیل شود که خشک شده و بیشتر پردازش می شوند.

پلاستیک ها مواد آلی، مصنوعی یا فرآوری شده هستند که عمدتاً پلیمرهای ترموپلاستیک یا ترموست با وزن مولکولی بالا هستند. آنها را می توان به اشیا، فیلم یا رشته ها تبدیل کرد.

مواد چسب یا درزگیر با ویسکوزیته بالا یا قوام ژل مانند هستند. به طور معمول، این مواد توانایی کار با سطوح متخلخل را دارند.

لاستیک و الاستومرها با درجه بالایی از انعطاف پذیری و کشش (ازدیاد طول قابل برگشت) مشخص می شوند. لاستیک طبیعی یا مصنوعی برای افزایش خواص مفید مانند چقرمگی و مقاومت در برابر سایش برای استفاده در لاستیک‌ها، عایق‌های الکتریکی و مواد ضد آب ولکانیزه می‌شود. ولکانیزاسیون یک عملیات شیمیایی است که گوگرد و گرما را برای اتصال عرضی لاستیک اضافه می کند. لاستیک طبیعی ماده ای الاستیک است که از انعقاد آب شیری هر یک از گیاهان مختلف گرمسیری به دست می آید. در اصل، لاستیک طبیعی پلیمری از ایزوپرن است و به صورت ورقه ای تهیه می شود و سپس خشک می شود. لاستیک‌های مصنوعی یا الاستومرها می‌توانند بر اساس انواع مختلفی از سیستم‌ها مانند سیلیکون، پلی اورتان یا نئوپرن ساخته شوند.

مواد چسب ها یا درزگیرهایی هستند که برای پوشش، پر کردن، اندازه گیری یا آب بندی منسوجات غیر بافته یا بافته مناسب هستند. چسب‌ها یا رزین‌های اندازه‌گیری برای پر کردن کاغذ، تارهای نساجی و سایر محصولات فیبری استفاده می‌شوند.

چوب یک ترکیب طبیعی است که از ساقه، شاخه ها و ریشه درختان استخراج می شود. این ماده سخت و فیبری است که از الیاف آوند چوبی و سلولزی در یک ماتریس پلیمری لیگنین آمورف تشکیل شده است. لیگنین یک پلیمر متقاطع بیوژنتیک است که دیواره های سلولی مجاور را به یک کامپوزیت نی یا بافت چوبی متصل می کند. سلولز یک پلی ساکارید (C 6 H 10 O 5 ) x از واحدهای گلوکز است که قسمت اصلی دیواره سلولی گیاهان را تشکیل می دهد. به طور طبیعی در محصولات فیبری مانند پنبه و کاپوک وجود دارد و ماده اولیه بسیاری از کالاهای تولیدی مانند کاغذ، ابریشم مصنوعی و سلفون است.

محصولات برای کاربردهای هوافضا طراحی شده اند. به عنوان مثال، می توان از آنها برای اتصال ساختارهای کامپوزیتی به سایر اجزای کامپوزیت یا قاب فلزی استفاده کرد.

محصولات برای کاربردهای خودرو طراحی شده اند. به عنوان مثال، می توان از آنها برای چسباندن پانل ها و آب بندی پنجره ها استفاده کرد.

محصولات برای استفاده در برنامه های الکترونیکی طراحی شده اند. به عنوان مثال، آنها را می توان در گلدان یا کپسوله کردن ترکیبات، چسب های رسانا و درزگیرهای دی الکتریک استفاده کرد.

محصولات رزین ها، ترکیبات و کامپوزیت های پلاستیکی هستند که برای کاربردهای برق یا ولتاژ بالا (HV) مانند مجموعه ژنراتور یا موتور، ساخت سیم پیچ یا ترانسفورماتور و عایق کلید یا قطع کننده مدار مناسب هستند.

محصولات برای کاربردهای دریایی طراحی شده اند. آنها می توانند در آب غوطه ور شوند و می توانند در معرض اتمسفر دریایی مقاومت کنند.

محصولات برای کاربردهای پزشکی یا تماس با غذا مناسب هستند. به طور معمول، آنها با الزامات آژانس های نظارتی مانند سازمان غذا و دارو (FDA)، وزارت کشاورزی ایالات متحده (USDA)، بنیاد ملی علوم (NSF)، 3A-Dairy، Canada AG یا USP Class VI مطابقت دارند.

محصولات مطابق با مشخصات نظامی ایالات متحده (MIL-SPEC) هستند.

محصولات برای استفاده توسط سازندگان تجهیزات اصلی (OEMs) برای مونتاژ، آب بندی یا ساخت محصولات طراحی شده اند.

پلیمرها یا الاستومرها برای کاربردهای نوری یا فوتونیک طراحی شده اند. به عنوان مثال می توان از مواد عدسی پلی کربنات شفاف یا اکریلیک نام برد.

محصولات برای کاربردهای اپتوالکترونیک یا فوتونیک طراحی شده اند. به عنوان مثال می توان به سیمان برای اتصال عدسی های ساده به ساختارهای ترکیبی اشاره کرد.

محصولات برای کاربردهای بسته بندی نیمه هادی یا نیمه هادی طراحی شده یا مناسب هستند.

محصولات برای استفاده توسط پیمانکاران ساخت و ساز و در برنامه های نگهداری، تعمیر و بهره برداری (MRO) طراحی شده اند. مصالح ساختمانی شامل چوب، مصنوعات چوبی، شیشه، مصنوعات سیمانی (ملات، بتن، بنایی)، گچ تخته، تریم فلزی، کاشی کف، کف یا زیرسازی، تخته گچ، سقف ورق فلزی یا فلاش، بند فلزی، مواد عایق فایبرگلاس، فوم) و مصالح سقفی مبتنی بر قیر.

محصولات برای ابزارسازی یا ساخت قالب مانند اشکال پلی اورتان یا سیلیکون های ریخته گری طراحی شده اند.

مواد تنظیم کننده هوا یا خشک کننده فیلم با تبخیر آب یا یک حلال آلی یک پیوند ایجاد می کنند یا "سخت" می شوند. بایندرها یا سیمان های غیر آلی گاهی اوقات حالت گیرایی هوا را دارند. محصولات نسوز ممکن است پس از شلیک پیوندهای قوی ایجاد کنند. بسیاری از خمیرها و چسب های آدامس به صورت فیلم خشک می شوند.

چسب های بی هوازی در غیاب هوا یا اکسیژن خوب می شوند.

ترموپلاستیک‌ها را می‌توان بارها و بارها با حرارت نرم کرد و سپس سخت کرد، یا با خنک‌کردن گیر کرد، که به قطعات اجازه می‌دهد قالب‌گیری تزریقی یا ترموفرم شوند و ضایعات دوباره پردازش شوند. چسب‌های ترموپلاستیک یا مذاب داغ می‌توانند بارها و بارها با حرارت نرم شوند و سپس سخت شوند یا با سرد شدن تنظیم شوند، که به قطعات اجازه می‌دهد در حین مونتاژ برداشته یا تغییر مکان دهند. بیشتر چسب های ذوب داغ ترموپلاستیک های بدون حلال هستند که ویسکوزیته آن ها در بالای 180 درجه فارنهایت ذوب می شود یا افت می کنند و سپس به سرعت پس از سرد شدن، تثبیت می شوند. آنها در انواع فرآیندهای تولیدی، از جمله صحافی، نجاری، ساخت و ساز، مونتاژ محصول، و آب بندی حرارتی جعبه و کارتن استفاده می شوند. فن آوری چسب ذوب داغ از استفاده قبلی از موم مذاب برای اتصال سرچشمه می گیرد. سیستم های ترموپلاستیک برای برآوردن نیازهای عملکردی معرفی شدند. معمولا، یک سیستم ذوب داغ خالص مقاومت حرارتی چسب های دو بخشی، کاتالیست یا ترموست را ندارد. سیستم های ذوب داغ هیبریدی موجود هستند که درجه ای از پخت راکتیو را نشان می دهند. پلی اتیلن ها، پلی آمیدها و اتیلن-وینیل استات ها انواع رایج چسب های ذوب داغ هستند. چسب های فعال شده با گرما وقتی گرم می شوند، چسبناک یا چسبنده می شوند و در کاربردهای تماسی یا PSA استفاده می شوند.

پلاستیک های ترموست و رزین های ترموست، رزین های پلیمری متقاطع هستند که با استفاده از حرارت یا گرما و فشار پخت می شوند. رزین های ترموست پخته شده معمولاً نسبت به ترموپلاستیک ها در برابر حرارت مقاومت بیشتری دارند، اما نمی توانند ذوب شوند و دوباره پردازش شوند. چسب های ترموست رزین های پلیمری متقابل هستند که با استفاده از حرارت یا گرما و فشار پخت می شوند. رزین های گرماسخت پخته شده ذوب نمی شوند و در هنگام گرم شدن جریان پیدا نمی کنند، اما ممکن است نرم شوند. رزین های فنولیک، ملامین و اوره فرمالدئید چسب های ترموست هستند که چسبندگی قوی و مقاومت خوبی در برابر دماهای بالا دارند. ولکانیزاسیون یک واکنش ترموست است که شامل استفاده از گرما و/یا فشار همراه با یک عامل ولکانیزاسیون است که منجر به افزایش بسیار زیاد استحکام، پایداری و کشش در مواد لاستیک مانند می شود. لاستیک های سیلیکونی RTV مواد ولکانیزه کننده دمای اتاق هستند. عامل ولکانیزاسیون یک ترکیب یا کاتالیزور اتصال عرضی است. گوگرد عامل ولکانیزاسیون سنتی است که با لاستیک طبیعی استفاده می شود. سیلیکون ها از رطوبت، اسید استیک و سایر ترکیبات به عنوان عوامل پخت استفاده می کنند.

محصولات پخت یا ولکانیزه در دمای اتاق، رزین‌های پلیمری یا ترکیباتی هستند که در دمای اتاق پخته یا ولکانیزه می‌شوند. ولکانیزاسیون یک واکنش گرماسختی است که شامل استفاده از گرما و/یا فشار همراه با یک عامل ولکانیزاسیون است. این منجر به افزایش بسیار زیاد استحکام، پایداری و الاستیسیته در مواد لاستیک مانند می شود. عامل ولکانیزاسیون یک ترکیب یا کاتالیزور اتصال عرضی است. سیلیکون ها از رطوبت، اسید استیک و سایر ترکیبات به عنوان مواد خشک کننده یا ولکانیزه استفاده می کنند.

چسب های حساس به فشار (PSA) با فشار بسیار کمی به اکثر سطوح می چسبند و چسبندگی خود را حفظ می کنند. PSA ها به شکل حلال و لاتکس یا بر پایه آب موجود هستند. چسب های حساس به فشار اغلب بر پایه چسب های لاستیکی غیر متقاطع، اکریلیک ها یا پلی یورتان ها هستند. آنها پیوندهای ویسکوالاستیک را تشکیل می دهند که به طور تهاجمی و دائمی چسبنده هستند و بدون نیاز به فشار بیش از انگشت یا دست می چسبند.

چسب های خشک شده با اشعه ماوراء بنفش یا پرتو از نور ماوراء بنفش، نور مرئی یا تابش پرتو الکترونی (EB) برای شروع عمل آوری استفاده می کنند که بدون گرم شدن یا تولید گرمای بیش از حد یک پیوند دائمی ایجاد می کند. یکی از معایب چسب های فرآوری کننده اشعه ماوراء بنفش این است که یک زیرلایه شفاف باشد. برخی از سیستم‌های رزین UV از یک مکانیسم پخت ثانویه برای کامل کردن مناطق چسب محافظت شده از نور UV استفاده می‌کنند. چسب های قابل درمان EB از تابش پرتو الکترونی برای پخت یا شروع عمل آوری استفاده می کنند. پرتو الکترونی می تواند از طریق موادی که در برابر نور UV مات هستند نفوذ کند.

رزین‌های راکتیو چسب‌های تک جزئی هستند که مانند چسب‌های ذوب داغ اعمال می‌شوند. رزین ها با رطوبت واکنش می دهند و به صورت عرضی و پلیمریزه می شوند و در نتیجه یک ماده پخت می شود. راکتیوهای پلی اورتان (PUR) نمونه هایی از این نوع فناوری هستند. برخی از سیلیکون ها و سیانواکریلات ها نیز از واکنش با رطوبت یا آب برای خشک شدن چسب یا درزگیر استفاده می کنند.

چسب‌های تک جزیی یا سیستم‌های درزگیر از یک رزین تشکیل شده‌اند که در اثر واکنش با رطوبت سطح، یک فعال کننده-پرایمر روی سطح یا از طریق اعمال گرما سخت می‌شود.

سیستم های چسب یا درزگیر دو یا چند جزئی از دو یا چند رزین یا یک رزین و یک سخت کننده، اتصال دهنده، فعال کننده یا کاتالیزور تشکیل شده است که در صورت ترکیب، واکنش داده و به یک ترکیب یا پیوند پلیمریزه تبدیل می شود. دو سیستم جزء مخلوط شده و سپس اعمال می شود.

درزگیرها، دوغاب ها و ترکیبات مفصلی دارای ویسکوزیته به اندازه کافی کم هستند که به آنها اجازه می دهد برای آب بندی یا تعمیر به داخل درزها یا ترک ها پمپ شوند. درزگیری معمولاً از یک ماده انعطاف پذیر تشکیل شده است. گروت ها معمولاً بر پایه ملات های معدنی نازک ساخته می شوند. گروت های مبتنی بر چسب پلیمری یا رزینی نیز موجود است.

الاستومرها و مواد لاستیکی با درجه بالایی از انعطاف پذیری و کشش (ازدیاد طول برگشت پذیر) مشخص می شوند. لاستیک طبیعی، لاستیک مصنوعی یا درزگیرها و چسب های الاستومری را می توان بر اساس سیستم های مختلفی مانند سیلیکون، پلی اورتان، کلروپرن، بوتیل، پلی بوتادین، ایزوپرن، یا نئوپرن استفاده کرد.

رزین ها یا ترکیبات با درجه رسانایی الکتریکی بالا (مقاومت کم) در کاربردهایی مانند کنترل ضد الکتریسیته ساکن یا ESD، محافظ EMI/RFI، متالیزاسیون لایه ضخیم و اتصال الکتریکی در سطح دستگاه و برد استفاده می شوند.

ترکیبات دی الکتریک و مواد عایق الکتریکی یک مانع یا جداکننده بین اجزای الکتریکی یا الکترونیکی تشکیل می دهند. پتانسیل ولتاژ بین هادی و اجزای رسانا بر انتخاب مواد بر اساس استحکام دی الکتریک برای کاهش اتصال کوتاه تأثیر می گذارد. ثابت دی الکتریک و مماس تلفات پارامترهای مهمی در به حداقل رساندن تداخل بین مسیرهای مدار عایق هستند.

پلیمرها یا الاستومرها برای محافظت در برابر تداخل الکترومغناطیسی (EMI) یا تداخل فرکانس رادیویی (RFI) طراحی شده‌اند. به طور معمول، این ترکیبات دارای درجه بالایی از هدایت الکتریکی هستند.

کپسول‌ها و ترکیبات گلدانی رزین‌هایی هستند که برای محصور کردن تخته‌های مدار یا دستگاه‌های نیمه‌رسانا، پر کردن ظرفی از دستگاه‌های الکترونیکی، یا نفوذ به سیم‌پیچ‌های الکتریکی برای محافظت از محیط زیست و عایق الکتریکی استفاده می‌شوند. ترکیبات گلدانی بر پایه سیمان سرامیکی برای کاربردهای با دمای بالا در دسترس هستند.

این ماده مطابق با استانداردهای صنعتی از Underwriters Laboratories, Inc. (UL)، کلاس شعله 94 یا سایر استانداردهای ISO است. مواد مقاوم در برابر شعله برای کاهش انتشار شعله یا مقاومت در برابر اشتعال در مواجهه با دمای بالا طراحی شده اند. آنها همچنین بستر را عایق می کنند و آسیب به آن را به تاخیر می اندازند.

ترکیبات پر شده از چسب هایی با اصلاح کننده های اضافی مانند رنگدانه ها یا تقویت کننده های فیبر خرد شده تشکیل شده اند. به طور معمول، ترکیبات پر شده آماده استفاده هستند.

محصولات به گونه‌ای طراحی شده‌اند که در کاربردهای مناسب، انعطاف‌پذیری یا کاهش صدا، لرزش یا شوک را فراهم کنند. چسب‌ها یا درزگیرهای انعطاف‌پذیر لایه‌ای را تشکیل می‌دهند که می‌تواند بدون ترک خوردگی یا لایه‌برداری خم یا خم شود.

گریس ها و خمیرها دارای ویسکوزیته کافی برای آب بندی مفاصل، دهانه ها یا اتصالات بدون مهاجرت یا نشت از شکاف هستند. سیلانت های خلاء فشار بخار پایینی برای جلوگیری از ورود گاز به سیستم دارند. گریس ها در شرایط مصرف نهایی معمولی پخت یا پلیمریزه نمی شوند. خمیرها بسته به ترکیب ممکن است خشک یا سفت شوند.

محصولات برای ساخت سازه های نواری لمینیت یا رزین های ماتریسی SCRIMP برای ساخت کامپوزیت طراحی شده اند. SCRIMP مخفف فرآیند قالب گیری رزین کامپوزیت Seeman است.

ترکیبات تسطیح، پرکننده‌های شکاف، مواد چسبنده و ماستیک‌ها مواد بسیار چسبناکی هستند که توسط ماله برای ایجاد خطوط چسب ضخیم، معمولاً با خاصیت آب‌بندی شکاف، اعمال می‌شوند. در هنگام نصب تجهیزات سنگین یا پایه ماشین آلات از چاک ها، چوکینگ ها و ترکیبات تراز کننده کف استفاده می شود. تركیبات چك كننده یا تراز كننده به ماشین ها اجازه می دهد تا در سطح یا شاقول نصب شوند و می توان آنها را به جای گیره های فلزی یا پلاستیكی یا شمع استفاده كرد. ماستیک ها برای پر کردن شکاف ها یا بی نظمی ها در سطح قبل از استفاده از کاشی یا سایر مواد استفاده می شود. از ماستیک ها برای چسباندن کاشی ها به زیر کف نیز استفاده می شود. ترکیبات ترمیم کننده یا پرکننده های شکاف برای پر کردن شکاف ها یا ترمیم حفره ها یا سوراخ های یک قطعه، ریخته گری یا سازه استفاده می شود. به طور معمول، این ترکیبات ممکن است به عنوان چسب یا درزگیر نیز استفاده شوند، یا دارای ویژگی های آب بندی یا اتصال باشند.

سیستم های سیلیکونی یا واکنشی از یک سیستم پخت غیرخورنده مانند کاتالیزور فلز یا اکسیم استفاده می کنند.

مواد رابط حرارتی از تغییر فاز برای افزایش ویژگی های حرارتی یا جذب گرما از دستگاه های الکترونیکی یا قطعات الکتریکی استفاده می کنند.

رزین های چسب مبتنی بر حلال از یک حلال آلی فرار (VOC) برای نازک شدن یا تغییر ویسکوزیته استفاده می کنند. به طور معمول، رزین های چسب مبتنی بر حلال منجر به مشکلات کنترل محیطی یا نظارتی بیشتری می شوند. بسته به کارخانه یا محل کار، حلال ها همچنین می توانند خطر آتش سوزی یا خطر انفجار را ایجاد کنند.

مواد به گونه ای طراحی شده اند که یک لایه رسانای حرارتی بر روی بستر، بین اجزا یا داخل یک محصول الکترونیکی نهایی تشکیل دهند. رزین‌های رسانای حرارتی، ترموپلاستیک‌ها، کپسول‌ها، ترکیبات گلدانی، نوارها، پدها، چسب‌ها و گریس‌ها اغلب بین یک دستگاه الکتریکی مولد گرما و یک سینک حرارتی برای بهبود اتلاف گرما استفاده می‌شوند.

رزین‌های عایق حرارتی، پلاستیک‌ها، ترکیبات و کپسوله‌ها یک سد حرارتی بین اجزا و منبع گرم یا سرد ایجاد می‌کنند.

چسب های threadlocking یا Threadlocker رزوه هایی را که تحت فشارهای عرضی و محوری در برابر شل شدن ارتعاشی قرار دارند، متصل می کنند. آنها با حذف واشرهای قفل و سایر دستگاه های قفل گران قیمت، هزینه های تولید را کاهش می دهند و قابلیت اطمینان را بهبود می بخشند. قفل کننده های نخ همچنین گشتاور را حفظ می کنند و بار را در کل طول درگیری یک بست توزیع می کنند و به طور موثر خستگی زودرس مواد و خرابی بست را از بین می برند.

این ماده بر اساس یک یا چند مورد از الزامات Underwriters Laboratories, Inc. (UL) تأیید شده یا به رسمیت شناخته شده است.

رزین‌های چسبنده مبتنی بر آب یا آب، سیستم‌های رزینی محلول در آب یا امولسیونی هستند که معمولاً حاوی هیچ حلال VOC نیستند. رزین های چسب مبتنی بر آب معمولاً مشکلات کنترل محیطی یا نظارتی کمتری دارند.

مواد ضد الکتریسیته ساکن دارای رسانایی الکتریکی نسبتاً بالا یا مقاومت الکتریکی پایینی هستند. آنها در برنامه های الکترونیکی، ضد الکتریسیته ساکن یا تخلیه الکترواستاتیک (ESD) استفاده می شوند.