واشر Belleville یک فنر جمع و جور گرد است که در یک ظرف فشرده شده، سپس سخت شده و حرارت داده شده است.

واشر خمیده یا خمیده واشر فنری خمیده ای است که برای برداشت بازی محوری استفاده می شود.

واشرهای مخروطی ظرفیت تحمل بار زیادی را ارائه می دهند. آنها به گونه ای طراحی شده اند که نیروی فنر جبران کننده ای را فراهم کنند و بار را تحمل کنند یا ضربه را جذب کنند. واشرهای مخروطی سوراخ ها را باز می کنند و کشش بالایی را در مجموعه های پیچ و مهره حفظ می کنند. آنها در سبک های حاشیه ای ساده یا دندانه دار موجود هستند.

فاصله‌دهنده‌های نیروی ثابت، که به آن‌ها اسپیسرهای قابل تنظیم یا حلقه‌های بار نیز می‌گویند، به‌عنوان شیم، فنر موجی یا جایگزینی دیگر واشر فنری برای مجموعه‌هایی که نیاز به تنظیمات دقیق بلبرینگ، از جمله بارگذاری اولیه دارند، استفاده می‌شوند. آنها از آلیاژهای فلزی پیچ خورده، انعطاف پذیر و با استحکام بالا ساخته شده اند و در انواع ماشینکاری، جوشکاری شده و حلقه های باز موجود هستند.

انگشتان انعطاف پذیر در حاشیه بیرونی فشار متعادل را تضمین می کند و فشار را از ID دور می کند.

واشرهای موجی که به آنها فنر موج نیز می گویند واشرهای فلزی مواج هستند که برای تامین نیروی فنر جبران کننده و تحمل بار یا جذب ضربه طراحی شده اند.

یک عنصر فلزی سفید مایل به آبی، چکش خوار، انعطاف پذیر، سبک، سه ظرفیتی، فلزی که دارای رسانایی الکتریکی و حرارتی خوب، بازتاب پذیری بالا و مقاومت در برابر اکسیداسیون است.

برنج دارای استحکام خوب، شکل پذیری در دمای بالا و شکل پذیری سرد معقول، رسانایی خوب، مقاومت در برابر خوردگی عالی، خواص باربری خوب و نفوذپذیری مغناطیسی کم است.

آلیاژ پایه مس فلزی است که از مس به عنوان فلز آلیاژی اصلی و یک یا چند فلز دیگر مانند قلع، روی یا فسفر تشکیل شده است. برنز متخلخل یک ماده متخلخل است که می تواند با روغن، گرافیت یا PTFE آغشته شود. برنز پخته شده برای کاربردهای با بارهای سنگین مناسب نیست، اما در مواردی که روغن کاری نامناسب است، مفید است.

یک عنصر فلزی متداول مایل به قرمز که شکل پذیر و چکش خوار است و یکی از بهترین هادی های گرما و الکتریسیته است.

آلیاژ پایه نیکل یک آلیاژ فلزی است که از نیکل و یک یا چند فلز دیگر مانند مس تشکیل شده است.

فولاد فنری هر یک از انواع فولادهایی است که معمولاً از نوع پرکربن یا آلیاژی هستند. آنها به دلیل خاصیت کششی بالا در ساخت فنرها استفاده می شوند. نوع فنر استفاده شده بستگی به کاربرد و نوع فنر دارد. آنها از گریدهای کربن ساده در محدوده 0.5٪ تا 1.00٪ C. تا انواع کروم، کروم-وانادیوم، نیکل-کروم-مولیبدن، سیلیکون-منگنز و سیلیکون-منگنز-کروم-مولیبدن می باشند.

آهن تجاری که حاوی کربن به هر مقدار تا حدود 1.7 درصد به عنوان یک ترکیب آلیاژی ضروری است. در شرایط مناسب چکش خوار است و به دلیل چکش خواری و محتوای کربن کمتر از چدن متمایز می شود.

فولاد ممکن است به روش‌های مختلفی سخت شود، از جمله انواع تکنیک‌های کوئنچ در روغن و آب، عبور از محفظه‌های القایی و غیره. سرد شدن سریع فولاد در حین پردازش، اتم‌های کربن را در داخل کریستال‌های آهن منجمد می‌کند، به دام می‌اندازد و بسته می‌کند و در نتیجه تولید می‌کند. فلزی بسیار سخت و شکننده اگرچه بسیار سخت است، اما نمی تواند ضربه یا ضربه زیادی را بدون شکستن جذب کند.

فولاد ضد زنگ در برابر مواد شیمیایی و خوردگی مقاوم است و می تواند دارای درجه بندی فشار نسبتا بالایی باشد.

تیتانیوم عنصری سخت، براق، نقره ای رنگ است که در پوسته زمین نسبتاً فراوان است. به دلیل سبکی، استحکام و مقاومت در برابر خوردگی شناخته شده است. به همین دلیل به طور گسترده در صنعت هوافضا و زمینه های پزشکی (به عنوان مثال، مفاصل جایگزین) استفاده می شود. هنگامی که با فلزات دیگر، به ویژه فولاد آلیاژ می شود، استحکام و مقاومت در برابر اکسیداسیون را افزایش می دهد.

آندایز کردن فرآیندی برای تکمیل آلیاژهای آلومینیوم است که از اکسیداسیون الکترولیتی سطح آلومینیوم برای تولید یک پوشش اکسید محافظ استفاده می کند. پوشش آندی از اکسید آلومینیوم هیدراته تشکیل شده است. در برابر خوردگی و سایش مقاوم در نظر گرفته می شود. پوشش های معمولی ضخامت 0.1 تا 1.0 میلی متر دارند و عمدتاً شفاف هستند، اما ممکن است رنگی باشند. آنودایز کردن درخشش طبیعی و بافت خود فلز را حفظ می کند. یک پوشش آنودایز سخت، بادوام است، هرگز پوسته نمی‌شود و در شرایط عادی هرگز سایش نمی‌شود. این دسته شامل آندایزینگ پوشش سخت است.

اکسید سیاه یک پوشش تبدیلی است که عملاً تغییری در ابعاد ایجاد نمی کند. این تبدیل مداوم یکنواخت فلز موجود به شکل سیاه زنگ زنگ است. در درجه اول در قطعاتی که به تلرانس های تنگ نیاز است استفاده می شود. بیشتر به عنوان یک پوشش تزئینی.

پوششی که در اثر عملیات شیمیایی یا الکتروشیمیایی سطح فلز ایجاد می شود. پوشش ها مقاومت در برابر خوردگی را ایجاد می کنند و سطحی را برای چسبندگی بهتر آسترها و رنگ ها فراهم می کنند.

گالوانیزه کردن عمل غوطه ور کردن آهن یا فولاد تمیز و بدون اکسید در روی مذاب به منظور تشکیل یک پوشش روی است که از نظر متالورژی به سطح آهن یا فولاد متصل می شود. پوشش روی با ایجاد محافظت از آهن یا فولاد به دو روش از سطح در برابر خوردگی محافظت می کند. این فلز پایه را از اتمسفر محافظت می کند و از آنجایی که الکترونگاتیوتر از آهن یا فولاد است، روی ابتدا با عوامل خورنده واکنش می دهد و طول عمر بیشتری را برای قطعه فراهم می کند.

اعمال یک سطح نیکل روی ماده دیگری.

اعمال یک سطح قلع روی ماده دیگری.

اعمال یک سطح روی روی ماده دیگری.

اعمال یک سطح روی زرد روی یک ماده دیگر.