رزین های آلکیدی عمدتاً در رنگ های تزئینی داخلی و خارجی استفاده می شود. برخی از تجهیزات متوسط و لعاب های دریایی از رزین های آلکیدی به عنوان چسباننده استفاده می کنند.

پوشش ها حاوی آلومینیوم، یک عنصر فلزی سفید نقره ای است که برای ساخت محصولات سخت، سبک و مقاوم در برابر خوردگی استفاده می شود. آلومینیوم دارای نقطه ذوب 660 درجه سانتیگراد، نقطه جوش 2467 درجه سانتیگراد و وزن مخصوص 2.699 است.

سرامیک ها از اکسیدها، کاربیدها، نیتریدها، کربن و سایر غیر فلزات با نقطه ذوب بالا تشکیل شده اند. پوشش‌های سرامیکی نسوز روی داخل کوره‌ها و روی عناصر برای افزایش عمر و بهبود کارایی اسپری می‌شوند. عناصر پوشش داده شده کارایی بیشتری دارند و ممکن است تا 10 برابر بیشتر از عناصر بدون پوشش دوام بیاورند. اگرچه پوشش های سرامیکی گران هستند، اما صرفه جویی طولانی مدت را فراهم می کنند.

پوشش‌های تبدیلی باعث تبدیل‌های شیمیایی روی سطوح فلزی و ایجاد پوشش‌های نازک، چسبنده و مرکب می‌شوند. پوشش های تبدیلی شامل پوشش های اکسید، فسفات و کرومات می باشد.

رزین های فنولیک و فرمالدئید ترکیبات و چسب های قالب گیری گرما سخت هستند که باندهای قوی و مقاومت خوبی در برابر دماهای بالا ایجاد می کنند. رزین های فنولیک یا فنل فرمالدئید، اوره فرمالدئید، فوران و رزین های ملامینه بخشی از این دسته هستند. به طور کلی، بادوام ترین رزین ها از مواد شیمیایی گروه فنل و فرمالدئید ساخته می شوند. رزین های فنولیک به صورت مایع، پودر و فیلم می باشند. رزین های فنولیک ویژه ای در دسترس هستند که در دماهای متوسط هنگام مخلوط شدن با شتاب دهنده های مناسب سخت می شوند. رزین های فنل فرمالدئید، رزورسینول فرمالدئید، رزول و نووالاک از انواع رزین های فنلی هستند. چسب های رزین اوره از اوره، فرمالدئید و کاتالیزورها یا سخت کننده ها ساخته می شوند. رزین های اوره فرمالدئید می توانند در دماهای متوسط به سرعت سخت شوند، اما عموماً خواص رزین های فنلی را ندارند. رزین های ملامینه از طریق واکنش دی سیاندی آمید با فرمالدئید ساخته می شوند. بیشتر رزین های این گروه دارای خواص دی الکتریک عالی هستند. رزین های فوران فرمالدئید (FF) از طریق پلیمریزاسیون یا چند تراکم فورفورال، فورفورال الکل، یا سایر ترکیبات حاوی حلقه فوران، یا از واکنش این ترکیبات فوران با سایر ترکیبات (نه بیش از 50٪) ساخته می شوند. از فوران های ضد حریق در عملیات چیدمان دستی، اسپری کردن و سیم پیچی رشته استفاده می شود. فوران‌ها معمولاً در صحافی‌های ریخته‌گری، چرخ‌های آسیاب، دیرگدازها و دیگر کاربردها در دمای بالا استفاده می‌شوند. رزین های فوران و مواد شیمیایی نیز در کامپوزیت های فایبرگلاس، رزین های هیبریدی ترکیب شده با اپوکسی یا فنولیک ها و در سیمان های مقاوم در برابر خوردگی استفاده می شوند.

رزین های اپوکسی گروه بزرگی از رزین ها با کارایی بالا هستند. اپوکسی ها از نظر خواص مکانیکی و مقاومت در برابر تخریب محیطی عموماً از سایر انواع رزین ها بهتر عمل می کنند. پوشش های اپوکسی تقریباً به طور انحصاری در اجزای هواپیما استفاده می شود.

لعاب ها یا پوشش های لعاب شیشه ای روی سرامیک، فلز یا چینی ذوب می شوند. لعاب ها لعاب های غیر آلی هستند که بر اساس ترکیب سیلیکات ذوب شده ساخته شده اند. پوشش های شیشه ای یا چینی دارای خواص شیشه مانندی مانند عایق حرارت بالا و الکتریکی هستند.

سیستم ترکیب یا مواد بر اساس یک شیمی معدنی است. پوشش‌های کاملا معدنی حاوی مواد چسبنده معدنی و پرکننده‌های غیرآلی هستند. پوشش‌های معدنی همچنین شامل نمک‌ها یا محلول‌های شیمیایی معدنی هستند که با یک بستر واکنش می‌دهند تا یک لایه را به یک لایه محافظ فسفات یا کرومات تبدیل کنند. به این پوشش های معدنی، پوشش های تبدیلی می گویند. پوشش‌ها ممکن است حاوی رزین یا چسب پلیمری یا پایه‌ای پر شده از سنگدانه‌های ریز، معدنی یا پودرهای معدنی باشند. بخش ارگانیک ممکن است در طول پخت یا استفاده نهایی تبخیر یا بسوزد.

پوشش حاوی فلز است یا با فلز پر شده است.

پلی اورتان یک الاستومر سخت و لاستیکی مانند است که بر اساس تراکم ایزوسیانات های آلی با رزین های حاوی گروه های هیدروکسیل ساخته شده است. به پلی اورتان یورتان نیز گفته می شود.

پایه های رزینی و چسب های پلیمری نیمه شفاف یا شفاف و جامد یا نیمه جامد هستند. آنها حاوی مواد مصنوعی و طبیعی هستند. نمونه هایی از پایه های رزین و چسب های پلیمری شامل پوشش های اکریلیک، آلکیدی، کوپال استر، اپوکسی، پلی اورتان، پلی وینیل کلراید و پوشش های سیلیکونی است.

لاستیک یک ماده طبیعی یا مصنوعی است که می تواند به سرعت و به زور از تغییر شکل های بزرگ بازیابی شود. لاستیک به عنوان رزین در پوشش های مبتنی بر الاستومری استفاده می شود.

سیلیکون حاوی یک سیستم پلیمری منحصر به فرد است که می تواند یک پوشش آزاد کننده بسیار موثر باشد.

پوشش ها حاوی نقره هستند.

پوشش ها از رزین وینیل به عنوان جزء اصلی اتصال دهنده استفاده می کنند. رزین های وینیل در هر دو پوشش پلی وینیل کلرید (PVC) و پلی وینیل استات استفاده می شود.

پوشش ها حاوی روی هستند، یک عنصر فلزی آبی-سفید که حتی در دماهای معمولی نیز چکش خوار و انعطاف پذیر است. روی را می توان به صورت الکترود رسوب کرد و به طور گسترده به عنوان پوشش فولاد و ورق استفاده می شود. روی دارای نقطه ذوب 7870 درجه فارنهایت، نقطه جوش 16650 درجه فارنهایت و وزن مخصوص 7.14 است.

مواد شیمیایی فهرست نشده

پوشش ها را می توان بر روی بسترها یا سطوح آنودایز شده اعمال کرد.

پوشش‌ها را می‌توان بر روی لایه‌ها یا سطوح آسفالتی اعمال کرد.

پوشش ها را می توان روی سطوح یا سطوح سرامیکی یا چینی اعمال کرد.

پوشش ها را می توان روی بتن یا بنایی اعمال کرد.

پوشش ها را می توان بر روی سطوح یا زیرلایه های شیشه ای اعمال کرد.

پوشش ها را می توان بر روی بسترها یا سطوح فلزی اعمال کرد.

پوشش ها را می توان روی بسترها یا سطوح پلاستیکی اعمال کرد.

پوشش ها را می توان بر روی بسترها یا سطوح فولادی اعمال کرد.

پوشش ها را می توان بر روی بسترها یا سطوح چوبی اعمال کرد.

مواد زیرلایه فهرست نشده

سیستم‌های پوشش چند جزئی از یک لایه محافظ پلیمری استفاده می‌کنند که پوشش اولیه، پوشش میانی و پوشش پایانی را اعمال می‌کند. پوشش‌های چند جزئی می‌توانند شامل چند مایع (A+B یا A+B+C) باشند که درست قبل از استفاده نهایی با هم ترکیب می‌شوند. برخی از اجزاء می توانند کاتالیزورها، عوامل پخت، کندکننده ها، شتاب دهنده ها، پرکننده ها، تقویت کننده ها، رنگ ها یا تقویت کننده های خاصیت خاص باشند.

رزین‌های راکتیو چسب‌های تک جزئی هستند که مانند چسب‌های مذاب داغ اعمال می‌شوند. رزین ها با رطوبت واکنش می دهند و به صورت عرضی و پلیمریزه می شوند و در نتیجه یک ماده پخت می شود. راکتیوهای پلی یورتان (PUR) نمونه هایی از رزین های واکنش پذیر هستند. برخی سیلیکون ها و سیانواکریلات ها نیز با رطوبت یا آب واکنش می دهند تا چسب یا درزگیر را خشک کنند.

پوشش های ترموپلاستیک پودرهایی هستند که با حرارت دادن به طور مکرر ذوب می شوند. وقتی سرد شوند جامد می شوند.

پوشش‌های ترموست پودرهایی هستند که در طی چرخه پخت و با حرارت دادن تحت یک واکنش شیمیایی قرار می‌گیرند.

پوشش ها از طریق اشعه ماوراء بنفش (UV) پخت می شوند. پوشش‌های قابل درمان با اشعه ماوراء بنفش می‌توانند با کاهش چشمگیر زمان فرآیند، بهره‌وری را افزایش دهند، زیرا پوشش‌های خشک‌شونده UV می‌توانند در چند ثانیه ثابت شوند. خشک شدن یا سفت شدن پوشش های حرارتی ممکن است از چند دقیقه تا چند ساعت طول بکشد

فناوری‌های پوشش‌دهی فهرست نشده

جوهر، پوشش یا مواد علامت گذاری در یک کارتریج برای تحویل کنترل شده از طریق چاپگر یا سایر انواع تجهیزات توزیع دقیق بسته بندی می شود.

این پوشش یک ورق پلاستیکی نازک است که برای محافظت به بستر چسبیده است.

پوشش مایع است.

پوشش، جوهر، رنگ یا مواد مارکر بسته بندی شده و به شکل یک نشانگر یا خودکار توزیع می شود.

روکش خمیر یا ماستیک است. خمیرها و ماستیک ها پوشش های ضخیم و با ویسکوزیته بالا هستند.

پوشش‌های مبتنی بر حلال عمدتاً از ترکیبات آلی فرار (VOCs) به عنوان حامل استفاده می‌کنند.

پوشش های مبتنی بر آب از آب به عنوان حامل اولیه استفاده می کنند، اما ممکن است حاوی مواد شیمیایی مانند گلیکول اترها، الکل ها و سایر VOC های محلول در آب باشند.

اشکال یا روش های توزیع

سیلرها پوشش هایی هستند که برای آب بندی سطوح استفاده می شوند. درزگیرها برای آب بندی درزها یا شکاف های بین سطوح استفاده می شوند. برخی از پوشش های آب بند را می توان برای آب بندی یا ایجاد مانع روی سطح و برای آب بندی مفاصل استفاده کرد.

پوشش‌های ضد آب یا ضد آب، روکش‌های بیرونی شفاف و شفافی هستند که باعث می‌شوند آب بر روی سطح منجمد شود. آنها همچنین نفوذ آب به زیرلایه را به حداقل می رساند.

پوشش های مقاوم در برابر سایش یا فرسایش برای مقاومت در برابر تخریب سطح از طریق اصطکاک طراحی شده اند. سایش در اثر لغزش بین دو یا چند جزء ایجاد می شود. فرسایش آسیب سطحی یا حذف مواد ناشی از برخورد ذرات یا دوغاب است.

پوشش های مقاوم در برابر آب و هوا یا اشعه ماوراء بنفش (UV) در برابر آب و هوا مقاوم هستند یا از آسیب ناشی از اشعه ماوراء بنفش محافظت می کنند.

پوشش ها برای استفاده در داخل ساختمان ها و سازه ها طراحی شده اند.

پوشش های ضد الکتریسیته ساکن و پوشش های کنترل تخلیه الکترواستاتیک (ESD) برای به حداقل رساندن الکتریسیته ساکن در محیط های حساس استفاده می شود.

پوشش های مقاوم در برابر مواد شیمیایی در برابر اسیدها، قلیاها، روغن ها و مواد شیمیایی عمومی مقاومت می کنند.

پوشش های رسانا یک لایه رسانای الکتریکی را تشکیل می دهند.

پوشش های بازدارنده خوردگی یا زنگ زدگی مانع از رسیدن رطوبت به فلز یا بستر زیرین می شوند یا یک لایه قربانی ایجاد می کنند. پوشش های مبتنی بر رزین هم در برابر خوردگی و هم در برابر مواد شیمیایی مقاوم هستند و مانعی برای محافظت از بستر ایجاد می کنند. پوشش های روی یا آلومینیوم یک لایه قربانی را فراهم می کند که به طور گالوانیکی از سطح آهنی محافظت می کند، حتی اگر لایه شکسته شود. روی فسفات، متابورات باریم و کرومات استرانسیوم (همه رنگدانه ها) از ترکیبات رایج در پوشش های بازدارنده خوردگی هستند. این رنگدانه ها رطوبتی را که وارد لایه پوششی می شود جذب می کنند. روکش های روان کننده، روغن و گریس نیز یک سد ضد آب برای جلوگیری از خوردگی ایجاد می کنند. پوشش های ضد زنگ برای به حداقل رساندن زنگ زدگی یا خوردگی آلیاژ آهن در صورت اعمال مستقیم روی فلزات آهنی مانند کربن یا فولادهای آلیاژی طراحی شده اند.

پوشش های دی الکتریک از مواد نارسانا ساخته می شوند و در کاربردهای نوری استفاده می شوند. پوشش‌های با بازتاب بالا از مجموعه‌ای از لایه‌های متناوب از مواد با ضریب شکست بالا و پایین تشکیل شده‌اند. هر لایه در پشته دارای ضخامت نوری یک چهارم موج در طول موج طراحی است.

پوشش ها از تداخل الکترومغناطیسی (EMI) یا تداخل فرکانس رادیویی (RFI) محافظت می کنند.

پوشش ها برای استفاده بیرونی طراحی شده اند و در برابر آب و هوا هستند.

پوشش ها مطابق با Underwriters Laboratories, Inc. (UL) Flame Class 94V-0 یا سایر استانداردهای ISO معادل، ضد شعله هستند. این مواد گسترش شعله را کاهش می دهند یا در برابر اشتعال در برابر حرارت بالا مقاومت می کنند. آنها همچنین بستر را عایق می کنند و آسیب به زیرلایه را به تاخیر می اندازند. پوشش بازدارنده شعله اغلب بر روی منسوجات، پارچه ها یا سایر مواد اعمال می شود تا ماهیت بازدارندگی مواد را افزایش دهد.

پوشش‌های مقاوم در برابر حرارت و پوشش‌های با دمای بالا در برابر آسیب‌های ناشی از گرما مقاومت می‌کنند یا برای استفاده در محیط‌های با دمای بالا فرموله می‌شوند.

ویژگی های فهرست نشده

پوشش ها برای استفاده در کاربردهای راه آهن طراحی شده اند.

پوشش ها برای استفاده در تولید کننده تجهیزات اصلی (OEM) یا کاربردهای صنعتی طراحی شده اند. پوشش‌های صنعتی پوشش‌هایی بادوام و باکیفیت هستند که برای مصارف سنگین یا عملکردهای بسیار تخصصی طراحی شده‌اند.

پوشش ها برای کاربردهای دریایی طراحی شده اند و اغلب ضد آب و مقاوم در برابر خوردگی هستند.

پوشش ها برای کاربردهای پزشکی یا مراقبت های بهداشتی طراحی شده اند و اغلب بهداشتی، مقاوم در برابر پاتوژن و مقاوم در برابر باکتری هستند.

پوشش ها برای استفاده در کاربردهای نظامی طراحی شده اند.

پوشش ها برای استفاده در صنایع غذایی و نوشیدنی طراحی شده اند. این دسته هم شامل محصولات غذایی و هم محصولات بسته بندی است که با مواد غذایی و نوشیدنی ها تماس دارند.

پوشش ها برای استفاده در صنعت الکترونیک طراحی شده اند.

پوشش ها برای استفاده در کاربردهای خودرو طراحی شده اند.

پوشش ها برای صنعت ماشین ابزار طراحی شده اند.

صنایع یا برنامه های کاربردی فهرست نشده.