پیچیدن رشته ای تکنیکی است که عمدتاً برای ساخت قطعات توخالی، دایره ای یا منشوری مانند لوله ها و مخازن استفاده می شود. این کار با پیچاندن زشته‌های فیبر پیوسته بر روی یک سنبه چرخان با استفاده از یک ماشین پیچش تخصصی انجام می‌شود. این نوع قطعات معمولاً در صنایع هوافضا، انرژی و محصولات مصرفی استفاده می شوند. الیاف شیشه ای یا کربن پیوسته (رووینگ ها) به صورت مکانیکی در یک وان رزین آغشته می شوند و توسط یک دستگاه تنظیم عددی کنترل شده بر روی سنبه چرخان قرار می گیرند. فرآیند تولید کاملاً خودکار، ردیابی کامل و بالاترین کیفیت محصولات سریال را تضمین می کند. فن‌آوری پیچش رشته‌ای به‌اصطلاح به دلیل درجه بالای خودکارسازی، هزینه کم نیروی کار و - در مقایسه با سایر فناوری‌های تولید - اتلاف بسیار کم مواد، اقتصادی است.