رنگ مایع یا پودر رنگدانه ای است که برای محافظت و یا زیبایی لایه ها استفاده می شود.

پرایمرها پوشش های کامل و آماده سازی هستند که قبل از پوشش های پایه یا لایه های شفاف اعمال می شوند. بسیاری از پرایمرها حاوی مقداری رنگدانه هستند و برای ایجاد چسبندگی کافی بین سطح و پوشش های بعدی طراحی شده اند. برخی از پرایمرها یکنواختی به پوشش بالایی می دهند، از خوردگی زیرلایه جلوگیری می کنند و از تغییر رنگ لایه رویی جلوگیری می کنند.

پوشش‌های ترموست پودرهایی هستند که در طی چرخه پخت و با حرارت دادن تحت یک واکنش شیمیایی قرار می‌گیرند.

پوشش ها را می توان روی سطوح یا سطوح سرامیکی یا چینی اعمال کرد.

پوشش ها را می توان بر روی سطوح یا زیرلایه های شیشه ای اعمال کرد.

پوشش ها را می توان بر روی بسترها یا سطوح فلزی اعمال کرد.

پوشش ها را می توان روی بسترها یا سطوح پلاستیکی اعمال کرد.

پوشش ها را می توان بر روی بسترها یا سطوح فولادی اعمال کرد.

پوشش ها را می توان بر روی بسترها یا سطوح چوبی اعمال کرد.

پوشش حاوی فلز است یا با فلز پر شده است.

پلی اورتان یک الاستومر سخت و لاستیکی مانند است که بر اساس تراکم ایزوسیانات های آلی با رزین های حاوی گروه های هیدروکسیل ساخته شده است. به پلی اورتان یورتان نیز گفته می شود.

پایه های رزینی و چسب های پلیمری نیمه شفاف یا شفاف و جامد یا نیمه جامد هستند. آنها حاوی مواد مصنوعی و طبیعی هستند. نمونه هایی از پایه های رزین و چسب های پلیمری شامل پوشش های اکریلیک، آلکیدی، کوپال استر، اپوکسی، پلی اورتان، پلی وینیل کلراید و پوشش های سیلیکونی است.

لاستیک یک ماده طبیعی یا مصنوعی است که می تواند به سرعت و به زور از تغییر شکل های بزرگ بازیابی شود. لاستیک به عنوان رزین در پوشش های مبتنی بر الاستومری استفاده می شود.

سیلیکون حاوی یک سیستم پلیمری منحصر به فرد است که می تواند یک پوشش آزاد کننده بسیار موثر باشد.

پوشش ها از رزین وینیل به عنوان جزء اصلی اتصال دهنده استفاده می کنند. رزین های وینیل در هر دو پوشش پلی وینیل کلرید (PVC) و پلی وینیل استات استفاده می شود.

اکریلیک یک رزین مصنوعی است که در رنگ‌های لاتکس یا بر پایه آب با کارایی بالا استفاده می‌شود. رزین های اکریلیک بایندر رنگ را تشکیل می دهند و باعث می شوند پوشش بیشتر دوام بیاورد و رنگ خود را حفظ کند. پوشش های اکریلیک برای اتصال فلزات توصیه می شود. آنها همچنین می توانند با سطوح روغنی، شیشه، فریت، پلاستیک و پلاستیک های تقویت شده با الیاف (FRP) استفاده شوند.

رزین های آلکیدی عمدتاً در رنگ های تزئینی داخلی و خارجی استفاده می شود. برخی از تجهیزات متوسط و لعاب های دریایی از رزین های آلکیدی به عنوان چسباننده استفاده می کنند.

رزین های اپوکسی گروه بزرگی از رزین ها با کارایی بالا هستند. اپوکسی ها از نظر خواص مکانیکی و مقاومت در برابر تخریب محیطی عموماً از سایر انواع رزین ها بهتر عمل می کنند. پوشش های اپوکسی تقریباً به طور انحصاری در اجزای هواپیما استفاده می شود.

فلوئور الکترونگاتیوترین عنصر است، بنابراین فلوئور و فلوراید میل بسیار کمی برای پذیرش الکترون از عناصر دیگر دارند. فلوروپلیمرها و سطوح فلوئوردار انرژی سطحی بسیار کمی دارند. فلوروپلیمرها خانواده ای از پلاستیک های مهندسی هستند که با پایداری حرارتی بالا، اصطکاک کم و پایداری شیمیایی تقریباً جهانی مشخص می شوند. PTFE و سایر فلوروپلیمرها از نظر شیمیایی بی اثر و از نظر شیمیایی مقاوم هستند. فلوروپلیمرها عبارتند از پلی تترا فلوئورواتیلن (PTFE)، فلوروآکریلات، فلوئورواوراتان، فلوروسیلیکن، فلوروسیلان، تری کلرو(1H,1H,2H,2H-پرفلوروکتیل)سیلان (TCS), octadecyltrichlorosilane-1,1Highrofluorocalood. ilane، fluoroPOSS پلی تترا فلوئورواتیلن، PTFE، فلوئوروپلیمر بسیار پرکاربرد است. PTFE حاوی فلوئور و واحدهای مونومر تترا فلوئورواتیلن تکرارشونده است. تفلون®، یک نام تجاری محبوب از PTFE و سایر فلوروپلیمرها، یک علامت تجاری ثبت شده Chemours است که یک شرکت دوپونت است. نمونه‌های اضافی از پلاستیک‌های فلوروپلیمر، الاستومرها یا ترکیبات عبارتند از: اتیلن-پروپیلن فلوئوردار (FEP)، فلوئوروالاستومر تترافلوئورواتیلن-پروپیلن (FEPM)، پرفلوئوروآلکوکسی (MFA، PFA)، پلی‌وینیل فلوراید (PVF)، پلی‌وینیل اتیلولوتروفلوور تترا فلوئورواتیلن ( ETFE)، پلی اتیلن کلروتری فلوئورواتیلن (ECTFE) و کلروتری فلوئورواتیلن وینیلیدین فلوراید (FPM، FKM).

رزین های فنولیک و فرمالدئید ترکیبات و چسب های قالب گیری گرما سخت هستند که باندهای قوی و مقاومت خوبی در برابر دماهای بالا ایجاد می کنند. رزین های فنولیک یا فنل فرمالدئید، اوره فرمالدئید، فوران و رزین های ملامینه بخشی از این دسته هستند. به طور کلی، بادوام ترین رزین ها از مواد شیمیایی گروه فنل و فرمالدئید ساخته می شوند. رزین های فنولیک به صورت مایع، پودر و فیلم می باشند. رزین های فنولیک ویژه ای در دسترس هستند که در دماهای متوسط هنگام مخلوط شدن با شتاب دهنده های مناسب سخت می شوند. رزین های فنل فرمالدئید، رزورسینول فرمالدئید، رزول و نووالاک از انواع رزین های فنلی هستند. چسب های رزین اوره از اوره، فرمالدئید و کاتالیزورها یا سخت کننده ها ساخته می شوند. رزین های اوره فرمالدئید می توانند در دماهای متوسط به سرعت سخت شوند، اما عموماً خواص رزین های فنلی را ندارند. رزین های ملامینه از طریق واکنش دی سیاندی آمید با فرمالدئید ساخته می شوند. بیشتر رزین های این گروه دارای خواص دی الکتریک عالی هستند. رزین های فوران فرمالدئید (FF) از طریق پلیمریزاسیون یا چند تراکم فورفورال، فورفورال الکل، یا سایر ترکیبات حاوی حلقه فوران، یا از واکنش این ترکیبات فوران با سایر ترکیبات (نه بیش از 50٪) ساخته می شوند. از فوران های ضد حریق در عملیات چیدمان دستی، اسپری کردن و سیم پیچی رشته استفاده می شود. فوران‌ها معمولاً در صحافی‌های ریخته‌گری، چرخ‌های آسیاب، دیرگدازها و دیگر کاربردها در دمای بالا استفاده می‌شوند. رزین فوران و شیمی همچنین در کامپوزیت های فایبرگلاس، رزین های هیبریدی ترکیب شده با اپوکسی یا فنولیک ها و در سیمان های مقاوم در برابر خوردگی استفاده می شود.

پوشش ناحیه تئوری یک بستر است که یک پوشش می تواند در ضخامت معینی پوشش دهد.

استحکام دی الکتریک حداکثر ولتاژی است که یک ماده دی الکتریک می تواند در شرایط مشخص بدون پارگی تحمل کند. معمولاً به صورت ولت در واحد ضخامت بیان می شود. استحکام دی الکتریک را گرادیان مختل کننده یا مقاومت الکتریکی نیز می نامند. منطق جستجو: کاربر ممکن است هر دو یا هیچ یک از مقادیر "حداقل" و "نه بیشتر از" را مشخص کند. محصولاتی که به عنوان منطبق برگردانده می شوند، تمام معیارهای مشخص شده را برآورده می کنند.

دمای عملیاتی دما یا محدوده دمایی است که پوشش‌های ست شده را می‌توان در آن استفاده کرد یا بدون تخریب ساختاری یا سایر ویژگی‌های مورد نیاز نهایی مورد استفاده قرار داد.

پوشش های مقاوم در برابر مواد شیمیایی در برابر اسیدها، قلیاها، روغن ها و مواد شیمیایی عمومی مقاومت می کنند.

پوشش های رسانا یک لایه رسانای الکتریکی را تشکیل می دهند.

پوشش های دی الکتریک از مواد نارسانا ساخته می شوند و در کاربردهای نوری استفاده می شوند. پوشش‌های با بازتاب بالا از مجموعه‌ای از لایه‌های متناوب از مواد با ضریب شکست بالا و پایین تشکیل شده‌اند. هر لایه در پشته دارای ضخامت نوری یک چهارم موج در طول موج طراحی است.

پوشش های بازدارنده خوردگی یا زنگ زدگی مانع از رسیدن رطوبت به فلز یا بستر زیرین می شوند یا یک لایه قربانی ایجاد می کنند. پوشش های مبتنی بر رزین هم در برابر خوردگی و هم در برابر مواد شیمیایی مقاوم هستند و مانعی برای محافظت از بستر ایجاد می کنند. پوشش های روی یا آلومینیوم یک لایه قربانی را فراهم می کند که به طور گالوانیکی از سطح آهنی محافظت می کند، حتی اگر لایه شکسته شود. روی فسفات، متابورات باریم و کرومات استرانسیوم (همه رنگدانه ها) از ترکیبات رایج در پوشش های بازدارنده خوردگی هستند. این رنگدانه ها رطوبتی را که وارد لایه پوششی می شود جذب می کنند. روکش های روان کننده، روغن و گریس نیز یک سد ضد آب برای جلوگیری از خوردگی ایجاد می کنند. پوشش های ضد زنگ برای به حداقل رساندن زنگ زدگی یا خوردگی آلیاژ آهن در صورت اعمال مستقیم روی فلزات آهنی مانند کربن یا فولادهای آلیاژی طراحی شده اند.

پوشش ها از تداخل الکترومغناطیسی (EMI) یا تداخل فرکانس رادیویی (RFI) محافظت می کنند.

پوشش ها مطابق با Underwriters Laboratories, Inc. (UL) Flame Class 94V-0 یا سایر استانداردهای ISO معادل، ضد شعله هستند. این مواد گسترش شعله را کاهش می دهند یا در برابر اشتعال در برابر حرارت بالا مقاومت می کنند. آنها همچنین بستر را عایق می کنند و آسیب به زیرلایه را به تاخیر می اندازند. پوشش بازدارنده شعله اغلب بر روی منسوجات، پارچه ها یا سایر مواد اعمال می شود تا ماهیت بازدارندگی مواد را افزایش دهد.

پوشش‌های مقاوم در برابر حرارت و پوشش‌های با دمای بالا در برابر آسیب‌های ناشی از گرما مقاومت می‌کنند یا برای استفاده در محیط‌های با دمای بالا فرموله می‌شوند.

پوشش های محافظ برای محافظت از بسترها و سطوح طراحی شده اند.

پوشش‌های تاچ‌آپ برای تعمیر و تطبیق پوشش اصلی در جایی که در اثر خراشیدگی، خوردگی، سایش، فرسایش، خراشیدگی، فرورفتگی، بریدگی، لایه‌برداری یا سایر فرآیندها آسیب دیده است، استفاده می‌شوند. مواد روکش لمسی باید چسبندگی خوبی به بسترهای آسیب دیده و آماده شده و سطوح رنگ آسیب دیده داشته باشد. رنگ و ویژگی های محافظ عملکردی باید با رنگ یا پوشش موجود روی بستر مطابقت داشته باشد. پوشش‌های لمسی در ظروف کوچک، قوطی‌های اسپری آئروسل و شکل‌های قلم موجود هستند.

پوشش‌های ضد آب یا ضد آب، روکش‌های بیرونی شفاف و شفافی هستند که باعث می‌شوند آب بر روی سطح منجمد شود. آنها همچنین نفوذ آب به زیرلایه را به حداقل می رساند.

پوشش های مقاوم در برابر سایش یا فرسایش برای مقاومت در برابر تخریب سطح از طریق اصطکاک طراحی شده اند. سایش در اثر لغزش بین دو یا چند جزء ایجاد می شود. فرسایش آسیب سطحی یا حذف مواد ناشی از برخورد ذرات یا دوغاب است.

پوشش های مقاوم در برابر آب و هوا یا اشعه ماوراء بنفش (UV) در برابر آب و هوا مقاوم هستند یا از آسیب ناشی از اشعه ماوراء بنفش محافظت می کنند.

پوشش ها برای استفاده در کاربردهای راه آهن طراحی شده اند.

پوشش ها برای استفاده در کاربردهای خودرو طراحی شده اند.

پوشش ها برای استفاده در صنعت الکترونیک طراحی شده اند.

پوشش ها برای استفاده در صنایع غذایی و نوشیدنی طراحی شده اند. این دسته هم شامل محصولات غذایی و هم محصولات بسته بندی است که با مواد غذایی و نوشیدنی ها تماس دارند.

پوشش ها برای صنعت ماشین ابزار طراحی شده اند.

پوشش ها برای کاربردهای دریایی طراحی شده اند و اغلب ضد آب و مقاوم در برابر خوردگی هستند.

پوشش ها برای کاربردهای پزشکی یا مراقبت های بهداشتی طراحی شده اند و اغلب بهداشتی، مقاوم در برابر پاتوژن و مقاوم در برابر باکتری هستند.

پوشش ها برای استفاده در کاربردهای نظامی طراحی شده اند.

پوشش ها برای استفاده در تولید کننده تجهیزات اصلی (OEM) یا کاربردهای صنعتی طراحی شده اند. پوشش‌های صنعتی پوشش‌هایی بادوام و باکیفیت هستند که برای مصارف سنگین یا عملکردهای بسیار تخصصی طراحی شده‌اند.