عوامل شیمیایی یا افزودنی ها به شکل کلوئید، امولسیون یا پراکندگی هستند.

عوامل شیمیایی یا افزودنی ها به صورت پودر هستند. پودرها به شکل ریز تقسیم شده یا پودری از مواد شیمیایی، فلزات، مواد معدنی یا سایر مواد خام هستند.

عوامل شیمیایی یا افزودنی ها به شکل جامدات حجیم، گلوله ها، ورقه ها، تکه ها، مواد خرد شده یا گرانول هستند.

عوامل شیمیایی یا افزودنی ها یک ماده شیمیایی یا پلیمر آلی هستند. مواد شیمیایی آلی عبارتند از الکل ها، آلفول استرها، گلیکول اترها، هیدروکربن های هالوژنه، آلی فلزات، سیلیکون ها، روغن ها، گریس ها، تقطیرهای نفتی، موم ها و سایر ترکیبات هیدروکربنی.

عوامل شیمیایی یا افزودنی ها آنیونی هستند یا آنیون ها، یون های منفی یا گونه هایی با بار منفی در محلول آبی تولید می کنند.

عوامل شیمیایی یا افزودنی ها کاتیونی هستند یا کاتیون ها، یون های مثبت یا گونه هایی با بار مثبت در محلول آبی تولید می کنند.

عوامل شیمیایی یا افزودنی ها مواد مصنوعی، مصنوعی یا ساخت بشر هستند.

عوامل شیمیایی یا مواد افزودنی طبیعی یا مشتق شده از یک منبع طبیعی با حداقل پردازش هستند.

عوامل زیست تخریب پذیر به مرور زمان به اجزای بی ضرر در مواجهه با محیط تجزیه می شوند. از آنجایی که عوامل زیست تخریب پذیر پایدار هستند، معمولاً دوستدار محیط زیست در نظر گرفته می شوند.

عوامل شیمیایی یا افزودنی ها به شکل فهرست نشده دیگری مانند گاز ارائه می شوند.

افزودنی ها یا عوامل برای اصلاح چسب ها یا درزگیرها طراحی یا مناسب هستند. این افزودنی‌ها یا عوامل عبارتند از: محرک‌های چسبندگی، اصلاح‌کننده‌ها یا سفت‌کننده‌های ضربه، عوامل مرطوب‌کننده، تثبیت‌کننده‌های UV، ترازکننده‌ها، ضخیم‌کننده‌ها، تینرها، اصلاح‌کننده‌های رئولوژی، افزایش دهنده‌ها یا حجم‌دهنده‌ها و سایر افزودنی‌های شیمیایی تخصصی.

افزودنی ها یا عوامل برای اصلاح سیمان، ملات یا محصولات بتنی طراحی یا مناسب هستند. افزودنی های سیمان عبارتند از: کمک های آسیاب، بازدارنده های بسته بندی، حباب کننده های هوا، نرم کننده ها، کنترل کننده های ترک، مواد افزودنی برای محافظت در برابر خوردگی و مقاومت شیمیایی، عوامل جریان پذیری، عوامل آزاد کننده، تقویت کننده ها، تسریع کننده های تنظیم یا واکنش، و تنظیم کننده یا کند کننده واکنش.

افزودنی ها یا عوامل برای اصلاح یا پردازش پیشرفته دوغاب های سرامیکی، خاک رس چینی یا سایر بدنه ها یا پیش سازهای سرامیکی طراحی یا مناسب هستند. این افزودنی ها عبارتند از: مواد کمکی سنگ زنی، چسباننده ها، عوامل لغزش یا روان کننده، هوازدا، نرم کننده ها، کنترل کننده های ترک، عوامل جریان پذیری، تقویت کننده ها و عوامل پخش کننده یا دفلوکولانت.

افزودنی ها یا عوامل برای اصلاح پاک کننده ها، شوینده ها یا ضدعفونی کننده ها طراحی یا مناسب هستند. این افزودنی ها یا عوامل عبارتند از: بیوسیدها، سورفکتانت ها، امولسیفایرها، لخته سازها، عوامل پخش کننده، عوامل ته نشینی و صابون ها (محصولات نهایی صابونی سازی).

افزودنی‌ها برای پوشش‌ها، جوهرها یا رنگ‌ها طراحی یا مناسب هستند، مانند رقیق‌کننده‌ها، غلیظ‌کننده‌ها، عوامل تسطیح، عوامل رئولوژیکی، عوامل مرطوب‌کننده، تثبیت‌کننده‌های رنگ یا رنگدانه، تثبیت‌کننده‌های UV، بیوسیدها، کاتالیزورها، عوامل پخت، کف‌زدا، بازدارنده‌های خوردگی یا زنگ، آتش‌سوزی. یا بازدارنده های شعله، عوامل لغزش، نگهدارنده ها، ضد آب، یا عوامل آبگریز.

از افزودنی ها در تولید خنک کننده ها و مبردها استفاده می شود. خنک‌کننده‌ها ممکن است برای بهبود ویژگی‌های انتقال حرارت به بیوسیدها، اصلاح‌کننده‌های ویسکوزیته، تثبیت‌کننده‌های حرارتی، امولسیفایرها، عوامل مرطوب‌کننده، روان‌کننده‌ها، بازدارنده‌های خوردگی یا تقویت‌کننده‌های دیگر نیاز داشته باشند.

افزودنی ها در فرمولاسیون و فرآوری محصولات آرایشی و بهداشتی و محصولات مراقبت شخصی استفاده می شوند. این افزودنی ها عبارتند از: رایحه ها، سورفکتانت ها، غلیظ کننده ها، رقیق کننده ها، مرطوب کننده ها، مرطوب کننده ها، نرم کننده ها، قابض ها، لایه بردارها، کف زدا، هواده ها، امولسیفایرها، تثبیت کننده ها، حل کننده ها، کمک کننده ها یا تقویت کننده ها. لوازم آرایشی و بهداشتی و محصولات مراقبت شخصی شامل مواردی مانند صابون، دئودورانت، لوازم آرایش، پوشک، شامپو، لاک ناخن، ضدعفونی کننده ها، خمیر دندان، کرم موبر، کرم صورت، لوسیون برنزه کننده و کرم دست است.

افزودنی‌ها برای الاستومرها یا لاستیک‌ها طراحی شده یا مناسب هستند، مانند تینرها، غلیظ‌کننده‌ها، عوامل سطح‌کننده، عوامل رئولوژیکی، عوامل مرطوب‌کننده، تثبیت‌کننده‌های رنگ یا رنگدانه، تثبیت‌کننده‌های UV، زیست‌کش‌ها، کاتالیزورها، عوامل پخت، اتصال‌دهنده‌های عرضی، آغازگرهای واکنش، پایان‌دهنده‌های واکنش، تسریع‌کننده‌های واکنش. مواد ولکانیزه کننده، کف زدا، هواده، مواد کف کننده یا دمنده، بازدارنده های خوردگی یا زنگ، بازدارنده آتش یا شعله، عوامل جفت کننده، روان کننده یا لغزش، بیوسید، نگهدارنده ها، نرم کننده ها، تثبیت کننده های حرارتی، اصلاح کننده های ضربه، تقویت کننده ها یا سفت کننده ها تثبیت کننده های ابعادی، ضد آب یا عوامل آبگریز.

افزودنی ها و عوامل شیمیایی در کاربردهای الکترونیکی و تولید نیمه هادی ها استفاده می شود.

افزودنی ها و عوامل شیمیایی در کاربردهای تخمیر مانند مواد بیوشیمیایی فعال (مواد مغذی، APIها)، اصلاح کننده ها و بافرهای pH، تثبیت کننده ها، طعم دهنده ها، بازدارنده ها، نگهدارنده ها، آنتی اکسیدان ها، کمک کننده ها یا تقویت کننده ها، عوامل پخش کننده، امولسیون کننده ها، سورفکتانت ها، حذف فلزات استفاده می شوند. نرم کننده های آب)، و مواد جداکننده یا کلات کننده.

افزودنی ها برای تولید الیاف یا فرآوری نساجی طراحی یا مناسب هستند، از جمله عوامل اندازه، عوامل مرطوب کننده، تثبیت کننده های رنگ یا رنگدانه، تثبیت کننده های UV، بیوسیدها، عوامل پخت، بازدارنده آتش یا شعله، عوامل جفت کننده، روان کننده یا لغزش، مواد نگهدارنده، تثبیت کننده های حرارتی، اصلاح کننده ها یا سفت کننده های ضربه، تقویت کننده ها، عوامل آزاد کننده و ضد آب یا عوامل آبگریز.

افزودنی ها یا عوامل برای افزودن به غذاها و نوشیدنی ها طراحی یا مناسب هستند. افزودنی های غذایی می توانند شامل کنسانتره های معطر، کره، فلفل دلمه ای، قهوه، کنسانتره بیوکاتالیست کاکائو، دی گلیسیرید، اسیدهای چرب دیمریک، اسیدهای چرب و مشتقات، روغن ماهی، آب میوه، محصولات شیر، مونو گلیسرید، روغن نخل، مواد پروتئینی و پروتئینی، برنج باشند. روغن های سبوس، روغن سویا، روغن دانه، مشتقات قند، چای و توکوفرول ها.

افزودنی ها و عوامل شیمیایی برای سوخت یا بنزین طراحی شده اند. به عنوان مثال می توان به مواد ضد ضربه، روان کننده ها و پاک کننده ها اشاره کرد.

افزودنی ها و عوامل شیمیایی در ساخت، سنتز یا فرآوری روان کننده ها یا گریس ها استفاده می شوند. روان کننده ها و افزودنی های رایج گریس عبارتند از: بیوسیدها، کف زداها، تینرها، غلیظ کننده ها یا صابون ها، عوامل ژل کننده، امولسیفایرها، حل کننده ها، عوامل مرطوب کننده، بازدارنده های خوردگی، تشکیل دهنده فیلم و عوامل فشار شدید (EP)، تثبیت کننده ها، کمک کننده ها یا تقویت کننده های حرارتی عوامل

افزودنی ها و عوامل شیمیایی در کاربردهای معدنی و معدنی استفاده می شود. اصلاح‌کننده‌های رئولوژی معمولاً برای تعلیق و/یا ضخیم‌کردن رس‌ها، سیلیکات‌ها، رنگدانه‌های معدنی و پرکننده‌های کربنات کلسیم استفاده می‌شوند.

افزودنی ها و عوامل شیمیایی در عملیات تعمیر و نگهداری (MRO)، ساخت و ساز و کاربردهای ساختمانی استفاده می شود. افزودنی ها ممکن است شامل محصولاتی برای یخ زدایی، گرد و غبار، علف کش، آفت کش ها، سورفکتانت ها، بازدارنده های خوردگی، هواده ها، عوامل مرطوب کننده، محرک های چسبندگی، عوامل آزادسازی، امولسیفایرها و عملکردهای ضد آب باشند.

عوامل شیمیایی و افزودنی ها برای کاربردهایی در استخراج، سنتز، یا پردازش روغن، گاز یا سوخت، مانند حفاری چاه، تعمیر و نگهداری چاه، پمپاژ، پالایش نفت، پالایش مجدد، بازیابی و بازیافت طراحی شده اند.

افزودنی‌ها و عوامل شیمیایی در کاربردهای دارویی یا دارویی، مانند مواد بیوشیمیایی فعال (مواد مغذی، APIها)، طعم‌دهنده‌ها، تقویت‌کننده‌ها یا حجم‌دهنده‌ها، سیستم‌های کپسوله‌سازی یا تحویل، اصلاح‌کننده‌ها و بافرهای pH، تثبیت‌کننده‌ها، مهارکننده‌ها، نگهدارنده‌ها، آنتی اکسیدان‌ها، کمک‌کننده‌ها یا تقویت‌کننده‌ها استفاده می‌شوند. عوامل اتصال دهنده یا اتصال دهنده، عوامل پخش کننده، امولسیفایرها، سورفکتانت ها، حل کننده ها یا هیدروتروپ ها، و عوامل جدا کننده یا کیل کننده. داروها ممکن است شامل داروها، ویتامین ها، استرهای آمینو اسید، آنتی بیوتیک ها، بتاکاروتن، تخمیرها، مشتقات گلوکز، هورمون ها، آنتی اکسیدان ها و ایندول باشند.

افزودنی ها برای پلاستیک ها یا کامپوزیت ها طراحی شده یا مناسب هستند، مانند تینرها، غلیظ کننده ها، عوامل تراز کننده، عوامل رئولوژیکی، عوامل مرطوب کننده، تثبیت کننده های رنگ یا رنگدانه، تثبیت کننده های UV، بیوسیدها، کاتالیزورها، عوامل پخت، اتصال دهنده های عرضی، آغازگرهای واکنش، پایان دهنده های واکنش، شتاب دهنده های واکنش. مواد ولکانیزه کننده، کف زدا، هواده، مواد کف کننده یا دمنده، بازدارنده های خوردگی یا زنگ، بازدارنده آتش یا شعله، عوامل جفت کننده، روان کننده یا لغزش، بیوسید، نگهدارنده ها، نرم کننده ها، تثبیت کننده های حرارتی، اصلاح کننده های ضربه، تقویت کننده ها یا سفت کننده ها تثبیت کننده های ابعادی، ضد آب یا عوامل آبگریز.

مواد افزودنی شیمیایی و عوامل مورد استفاده در ساخت کاغذ یا خمیر کاغذ.

افزودنی ها و عوامل شیمیایی در کاربردهای تصفیه آب، مانند عملیات مبدل حرارتی یا دیگ بخار، نرم کردن آب، حذف فلزات سنگین، رسوب زدایی، جلوگیری از رسوب، رسوب فلز، تهویه یا ضخیم شدن لجن، شفاف سازی، اصلاح رسوب کریستال، و تصفیه با بیوسیدها استفاده می شوند. عوامل ضد باکتری، بازدارنده‌های خوردگی، بازدارنده‌های رسوب، و عوامل جداکننده یا کلات کننده.

افزودنی ها برای کاربردهای پردازش و تصفیه چوب طراحی یا مناسب هستند. محصولات شامل بیوسیدها، حشره کش ها، نگهدارنده ها، عوامل ضد آب یا آبگریز، عوامل مرطوب کننده، تثبیت کننده های رنگ یا رنگدانه، و تثبیت کننده های UV است.

سایر برنامه های کاربردی فهرست نشده یا تخصصی.

تثبیت کننده ها و ضد تجزیه کننده ها عوامل شیمیایی هستند که برای تثبیت یا حفظ عملکردها یا خواص خاص یک محصول یا مواد افزودنی، به ویژه افزودنی هایی که برای افزایش یا تثبیت مقاومت شیمیایی یا جلوگیری از تخریب شیمیایی استفاده می شوند. مواد ضد تخریب مانع از تخریب ویژگی یا عملکرد افزودنی محصول در طول زمان یا تحت شرایط محیطی خاص، مانند تخریب حرارتی یک ماده شیمیایی می شوند.

افزودنی ها برای تثبیت رنگ یا افزودنی های رنگی مانند رنگدانه ها، رنگ ها یا رنگ های ذاتی استفاده می شوند.

افزودنی ها در پلاستیک ها یا الاستومرها برای ایجاد ثبات ابعادی استفاده می شوند.

تثبیت کننده های عطر باعث تثبیت یا جلوگیری از از بین رفتن رایحه اضافه می شوند. عطرها اغلب در اثر تبخیر از بین می روند، بنابراین تثبیت کننده ها ممکن است از دست دادن تبخیر را کاهش دهند

افزودنی ها در برابر حرارت مقاومت می کنند یا پایداری حرارتی را ایجاد می کنند.

عوامل تثبیت کننده مقاومت پلاستیک ها، الاستومرها، رنگ ها، پوشش ها، چسب ها و سایر مواد پلیمری در برابر اشعه ماوراء بنفش (UV) و نور خورشید را افزایش می دهند. جاذب های UV نیز به محصولات مراقبت شخصی اضافه می شوند تا میزان قرار گرفتن کاربر در معرض اشعه های مضر UV را کاهش دهند.

مهارکننده‌های شیمیایی واکنش‌هایی مانند خوردگی یا واکنش‌های الکتروشیمیایی، واکنش‌های احتراق یا شعله (بازدارنده‌های آتش)، واکنش اکسیداسیون یا واکنش‌های بیوشیمیایی را سرکوب، کاهش می‌دهند یا از آن جلوگیری می‌کنند.

عوامل ضد الکتریسیته ساکن از بارهای سطحی تولید شده توسط فرآیندهای تریبوالکتریک جلوگیری، مهار یا از بین می برند. افزودنی‌های ضد الکتریسیته ساکن در پلاستیک‌ها، چسب‌ها، منسوجات، محصولات چوبی، کاغذ و سایر محصولاتی که مالش می‌تواند ترشحات ساکن یا جرقه‌هایی ایجاد کند که ممکن است مواد قابل احتراق را مشتعل کند، مفید هستند.

افزودنی های شیمیایی که از خوردگی یا زنگ زدگی جلوگیری می کنند. روغن، موم یا افزودنی های مبتنی بر گریس با مسدود کردن دسترسی رطوبت به سطح کار می کنند. سایر عوامل ممکن است از مکانیزمی استفاده کنند که یون های خورنده را جذب یا غیرفعال می کند. بازدارنده های خوردگی فاز بخار (VCI) یک اتمسفر بازدارنده خوردگی یا بخار تشکیل می دهند که یک لایه محافظ بر روی سطوح فلزی تشکیل می دهد.

غیرفعال‌کننده‌ها یا غیرفعال‌کننده‌ها آلودگی‌های مضر سطحی را که در غیر این صورت منجر به شرایط خورنده می‌شوند، حذف می‌کنند.

عوامل یخ زدا یا ضد یخ معمولا نمک های محلول مانند کلرید سدیم یا منیزیم هستند که نقطه انجماد یا ذوب آب را کاهش می دهند. کلرید منیزیم گرانتر از سنگ نمک است، اما برای وسایل نقلیه کمتر خورنده است. فرودگاه ها ممکن است از مخلوط های ضد یخ (مانند آب و پروپیلن گلیکول، آب و اتیلن گلیکول) برای از بین بردن بال های هواپیما استفاده کنند.

سرکوب‌کننده‌های گرد و غبار و محصولات کنترل زباله شامل کلرید کلسیم، رزین‌ها، پلیمرها، لیگنین سولفونات‌ها، فوم‌های کنترل گرد و غبار، امولسیون‌های نفتی و قیر هستند. محصولات گرد و غبار و زباله های مبتنی بر کلرید عمدتاً در جاده های حمل و نقل و جاده های آسفالت نشده استفاده می شود.

برای بهبود مقاومت در برابر آتش، مواد ضد شعله، افزودنی های شعله ور و بازدارنده های آتش اضافه می شوند. برخی از عوامل بر روی یک سطح اعمال می شوند یا در یک فرمول یا ترکیب در طول پردازش مخلوط می شوند. افزودنی های متورم باعث انبساط مواد و تشکیل یک زغال عایق می شوند.

آنتی اکسیدان ها افزودنی هایی هستند که برای مهار اکسیداسیون استفاده می شوند، فرآیندی که بسیاری از محصولات طبیعی و ارگانیک را تخریب می کند.

نگهدارنده ها از تخریب یک محصول در اثر حمله محیطی جلوگیری کرده یا آن را محدود می کنند. نگهدارنده های غذایی شامل آنتی اکسیدان ها، نمک ها، اسیدها، شکر، مواد جداکننده، عوامل کیلیت کننده و سایر افزودنی ها هستند که از فساد ناشی از اکسیداسیون یا حمله میکروبی جلوگیری می کنند. نگهدارنده های چوب شامل بیوسیدهایی مانند حشره کش ها و قارچ کش ها برای جلوگیری از حمله قارچ ها و حشرات (مثلا موریانه ها یا مورچه های نجار) هستند. مواد نگهدارنده نیز به داروها یا مواد دارویی، رنگ ها و پوشش ها اضافه می شوند.

افزودنی ها یا عوامل شیمیایی از تشکیل رسوب معدنی جلوگیری کرده یا آن را حذف می کنند. بازدارنده‌های رسوب، مقیاس معدنی را حل کرده و یون‌های فلزی را از طریق فرآیند جداسازی یا کیلاسیون می‌بندند.

عوامل پراکنده و دفلوکولانت ها برای معلق کردن یا پخش کردن ذرات ریز در یک مایع یا محلول استفاده می شوند. دفلوکولانت ها ذرات یا لخته های آگلومره شده را می شکنند تا راحت تر معلق یا پراکنده شوند. دفلوکولانت ها در تشکیل کلوئیدها یا سوسپانسیون ها مفید هستند. معمولا این مواد افزودنی یک لایه باردار روی سطح ذرات ایجاد می کنند و باعث دفع ذرات یکدیگر می شوند.

امولسیفایرها این توانایی را دارند که قطرات روغن را در آب یا مایعات مبتنی بر آب پخش کنند. آنها همچنین برای پراکنده کردن قطرات آب در روغن یا مایعات مبتنی بر روغن در دسترس هستند.

افزودنی ها برای حذف یون های فلزی، معمولاً از طریق مکانیسم رسوب، طراحی یا مناسب هستند.

عوامل ته نشین، منعقد کننده ها و لخته سازها ذرات ریز را که در یک مایع یا محلول پراکنده یا معلق هستند حذف می کنند. عامل ته نشینی یا لخته ساز باعث می شود که ذرات ریز به صورت توده ها یا لخته های بزرگتر جمع شوند یا منعقد شوند. ذرات آگلومره شده از سوسپانسیون خارج می شوند و به پایین می افتند.

مواد افزودنی حلال ساز یا حلال، عوامل شیمیایی هستند که برای افزایش یا حفظ حلالیت یک ماده شیمیایی، ماده فعال یا افزودنی دیگر در فرمولاسیون محصول استفاده می شوند. هیدروتروپ ها نوع خاصی از مواد حل کننده هستند که برای محلول نگه داشتن یک سورفکتانت طراحی شده اند.

سورفکتانت یا عوامل مرطوب کننده برای صاف کردن، ورقه کردن یا پخش کردن استفاده می شود.

کمک‌کننده‌ها یا تقویت‌کننده‌ها کارایی یا اثر مواد (مواد اصلی)، مواد شیمیایی فعال یا سایر افزودنی‌های یک محصول را افزایش می‌دهند. به عنوان مثال، یک طعم دهنده یا تقویت کننده طعم مانند MSG طعم گوشت یا طعم دهنده های گوشت را تشدید می کند. ادجوانت های دارویی مانند آلومینیوم به واکسن ها اضافه می شود تا پاسخ ایمنی فرد را تقویت کند که باعث افزایش اثربخشی واکسن می شود.

رایحه ها یا رایحه ها افزودنی هایی هستند که بو را ایجاد می کنند. آنها در غذاها، نوشیدنی ها، لوازم آرایشی و محصولات مراقبت شخصی استفاده می شوند.

قابض ها باعث انقباض یا سفت شدن پوست و بافت ها می شوند. مواد قابض به فرمولاسیون های آرایشی و دارویی اضافه می شود. در لوازم آرایشی، قابض ها را تونر یا مواد تقویت کننده می نامند. در آماده سازی های دارویی، قابض ها به توقف خونریزی، کاهش التهاب یا کنترل اسهال کمک می کنند

عوامل روشن کننده و سفید کننده باعث می شوند نور جذب شده بیشتر به عقب منعکس شود و در نتیجه درخشندگی سفیدی بالاتری داشته باشد. روشن کننده ها و سفید کننده ها اغلب از یک ترکیب فلورسنت برای ایجاد اثر روشن کننده استفاده می کنند.

حامل ها شامل حلال ها یا روغن هایی هستند که به عنوان ماده اولیه اولیه استفاده می شوند. سایر افزودنی ها، عوامل فعال و مواد تشکیل دهنده در حلال حامل یا روغن حل یا پراکنده می شوند.

شفاف کننده ها به مایعات، پلاستیک، الاستومرها، پوشش ها، چسب ها و سایر مواد پلیمری برای افزایش شفافیت اضافه می شوند.

مات کننده ها و عوامل پنهان کننده شفافیت را کاهش داده یا از بین می برند و محصول را مات می کنند.

از عوامل شیمیایی برای اصلاح نقطه ابری استفاده می شود، دمایی که در آن سورفکتانت ها یا سایر مواد شیمیایی در آب نامحلول می شوند و در نتیجه محلول کدر می شود. کدر شدن زمانی اتفاق می افتد که میسل یا آگلومره مولکولی از سورفکتانت تشکیل می شود. سورفکتانت های غیر یونی، موم ها و روغن ها می توانند با افزایش دما کدر شوند. کدر شدن به دلیل تشکیل میسل ها یا آگلومراهای مولکولی است. سطوح بالاتر شوری تمایل به افزایش دمای نقطه ابری در برخی از فرمولاسیون ها دارد. کنترل نقطه ابری در پاک کننده ها و مواد شوینده مورد استفاده با آب گرم مفید است.

نرم کننده ها و اصلاح کننده های بافت نرمی، بدن یا قوام فرمول یا ماده (مو یا لباس) را که فرمولاسیون روی آن اعمال می شود، بهبود می بخشد. تهویه‌کننده‌ها همچنین ممکن است ظرفیت شفا یا ترمیم داشته باشند.

اصلاح‌کننده‌های کریستالیزاسیون عادت شبکه بلوری یا ساختار را در طول تشکیل کریستال تغییر می‌دهند. در کاربردهای تصفیه آب، از اصلاح عادت کریستالی برای جلوگیری از تشکیل کریستال های کلسیت مقاوم از کلرید کلسیم محلول استفاده می شود.

دناتورانت ها برای ساخت الکل های اتیلیک یا سایر مواد شیمیایی که برای مصرف انسان مناسب نیستند استفاده می شود. الکل دناتوره شده هنوز می تواند برای کاربردهای حلال استفاده شود.

شکل دهنده های فیلم، عوامل ادغام کننده و کمک های خشک کننده برای کمک به تشکیل یک پلیمر منسجم و متراکم یا پوشش/فیلم آلی در طول فرآیندهای پخت یا خشک کردن استفاده می شود.

طعم دهنده ها، اسانس ها، عصاره ها یا عوامل طعم دهنده طعم خاصی مانند تلخ، شور، شیرین، ترش، میوه ای، تند، شور، شکلات، وانیل، گیلاس، افرا، پرتقال و غیره را ارائه می دهند. طعم ها یا طعم ها می توانند طبیعی یا مصنوعی باشند. نمونه هایی از طعم دهنده های مصنوعی عبارتند از: ایزوآمیل استات (موز)، اتیل پروپیونات (میوه ای)، لیمونن (پرتقال)، اتیل-(E, Z)-2، 4-دکادینوات (گلابی)، آلیل هگزانوات (آناناس) و متیل سالیسیلات (زمستان سبز) .

تقویت کننده های طعم شامل طعم دهنده های خوش طعم هستند که طعم یک طعم را افزایش می دهند. بیشتر تقویت کننده های طعم نمک های سدیم یا کلسیم یا اسید آمینه یا نوکلئوتید هستند. مونوسدیم گلوتامات (MSG) یک نمونه رایج است که در این دسته قرار می گیرد. برای تقویت طعم گوشت استفاده می شود.

افزودنی های فینیش برای اصلاح براقیت، درخشندگی، صافی یا بافت یک پوشش یا محصول استفاده می شود. افزودنی های براق، براقیت یا درخشندگی را افزایش می دهند. مواد مات باعث افزایش صافی و کاهش براقیت می شوند.

نرم کننده ها پوست را نرم می کنند و به محافظت یا تسکین پوست تحریک شده، خشک، پوسته پوسته شده یا ملتهب کمک می کنند. نرم‌کننده‌ها اغلب افزودنی‌های مبتنی بر روغن یا گریس هستند، مانند روغن‌های گیاهی یا گیاهی (کره کاکائو، لانولین، روغن کرچک)، روغن‌های معدنی و الکل‌های چرب.

سیستم‌های کپسولاسیون و تحویل برای معرفی دارو به بیمار و/یا رساندن دارو به نقطه اثر استفاده می‌شوند. برخی از عوامل یا سیستم های دارورسانی نیز ممکن است مکانیسم انتشار طولانی مدت یا کنترل شده با زمان را فراهم کنند. عوامل کپسولاسیون ممکن است دارو را از تخریب قبل از تحویل به بیمار یا به محل اثر در بیمار محافظت کنند.

اکستندرها، پرکننده‌ها یا حجم‌دهنده‌ها برای ایجاد یک پرکننده بی‌اثر در یک محصول برای افزایش حجم و کاهش هزینه‌ها بدون کاهش کیفیت یا عملکرد استفاده می‌شوند. رقیق کننده ها مایعات بی اثر و غیر واکنشی هستند که به عنوان عوامل رقیق کننده، حامل یا افزودنی های حجیم عمل می کنند. ذخایر پایه نفتی رقیق کننده ها یا افزودنی های حجیم کننده در رنگ ها و آفت کش ها هستند.

استخراج کننده ها و رزین های تبادل یونی برای حذف یون های فلزی از آب استفاده می شود.

از افزودنی ها برای افزایش استحکام یا سختی پلاستیک، پوشش یا مواد دیگر استفاده می شود.

مرطوب کننده ها، آبدوست ها یا مرطوب کننده ها آب یا رطوبت را در محصول حفظ می کنند. هیدروفیل ها یا عوامل آبدوست به فرمولاسیون یا محصول خاصیت آب دوست یا جذب آب می دهند. آبگریز یا آب گریز برعکس آب دوست است.

اصلاح کننده های ضربه یا سخت کننده ها افزودنی هایی هستند که چقرمگی یا مقاومت ضربه ای محصول را افزایش می دهند. چقرمگی را می توان با افزایش شکل پذیری یا انعطاف پذیری و در عین حال حفظ سطوح مقاومت کششی بهبود بخشید. به عنوان مثال، با توجه به دو ماده با استحکام کششی یکسان، ماده با شکل پذیری بالاتر (درصد ازدیاد طول) چقرمگی بیشتری دارد.

خمیرمایه برای وارد کردن گاز دی اکسید کربن، هوا یا بخار به خمیر یا خمیر برای سبک کردن بافت و افزایش حجم نان و محصولات پخته شده استفاده می شود. بیکینگ پودر، جوش شیرین و مخمر مواد رایجی هستند که برای بالا بردن مواد پخته شده قبل از پخت استفاده می شوند.

اسیدها یا اسیدولان ها یون های هیدروژن را در محلول های آبی برای کاهش سطح pH یا افزایش اسیدیته اهدا می کنند. ترکیبات اسیدی وقتی به آب اضافه می شوند PH کمتر از 7 ایجاد می کنند. اسیدها هنگامی که به عنوان افزودنی های غذایی استفاده می شوند طعم ترش ایجاد می کنند. آنها فلزات را خورده می کنند و الکترولیت های خوبی را در کاربردهای باتری تشکیل می دهند. اسیدهای قوی می توانند پوست را در اثر تماس نیش بزنند و بسوزانند.

بازها یا ترکیبات قلیایی یون های هیدرونیوم را در محلول های آبی جذب می کنند و سطح pH را بالا می برند یا قلیاییت را افزایش می دهند. بازهای قلیایی یون های هیدروکسید را برای افزایش pH اهدا می کنند. ترکیبات پایه زمانی که به آب اضافه می شوند PH بیشتر از 7 ایجاد می کنند.

بافرها از یک اسید ضعیف یا باز ضعیف تشکیل شده اند. بافرها و عوامل بافری با تنظیم غلظت اسید و باز مزدوج، pH محصول را در محدوده های باریکی تثبیت می کنند.

عوامل اکسید کننده به فرآیند اکسیداسیون گونه های شیمیایی، ترکیبات یا فلزات کمک می کنند. عوامل اکسیداسیون الکترون ها را می پذیرند. اکسیداسیون یک فلز منجر به تشکیل اکسید فلز می شود.

عوامل کاهنده به فرآیند کاهش گونه های شیمیایی، ترکیبات یا اکسیدهای فلزی کمک می کنند. عوامل کاهنده الکترون اهدا می کنند. احیای یک اکسید یا یون فلزی منجر به رسوب یا استخراج فلز به شکل فلزی می شود.

نرم کننده ها افزودنی هایی هستند که برای نرم کردن یا افزایش انعطاف پذیری یک محصول در طول پردازش یا استفاده نهایی استفاده می شوند. نرم کننده ها به پلاستیک، بتن، ملات یا سیمان اضافه می شوند.

پیشرانه ها افزودنی های فرمولی هستند که برای توزیع یا آئروسل کردن یک محصول از یک قوطی اسپری یا ظرف استفاده می شوند.

استانداردهای مرجع یا شیمیایی نمونه‌های کنترل‌شده‌ای از مواد شیمیایی یا موادی هستند که مقادیر استانداردی را برای کالیبراسیون ابزارهای تحلیلی و مقایسه نمونه‌های تحقیق یا تولید ارائه می‌کنند.

افزودنی ها یا عوامل برای جداسازی یا کیل کردن یون های فلزی به کمپلکس ها یا کلات های فلزی هستند. جداکننده ها یا عوامل کیلیت از یک مولکول لیگاند تشکیل شده است که یون فلز را مانند یک پنجه یا کولیس احاطه کرده و کلات یا کمپلکس فلزی را تشکیل می دهد. جداکننده ها یا عوامل کیلیت با یون های فلزی پیوندهای شیمیایی متعددی ایجاد می کنند که فلزات را در محلول نگه می دارد. EDTA یا اتیلن دی آمین تتراستیک اسید یک ترکیب کننده یا کیلیت کننده رایج است. فرآیندهای کیلات و جداسازی برای جلوگیری از پوسته پوسته شدن، نرم شدن آب، اتصال یا کمپلکس شدن فلزات سنگین و تثبیت سفید کننده مفید هستند. کلات‌ها، کلات‌ها یا عوامل جداکننده نیز به عنوان نگهدارنده مواد غذایی، برای تثبیت غنی‌سازی آهن در غذاها و به عنوان تثبیت کننده در بسیاری از محصولات دیگر استفاده می‌شوند.

شیرین کننده ها شیرینی یا طعم شکر را ایجاد می کنند. شیرین کننده ها عبارتند از قند نیشکر یا ساکارز، شربت ذرت، فروکتوز، شربت یا کنسانتره آب میوه، سوربیتول، زایلیتول، پلیول ها، عسل، ملاس، استویا، سیکلامات ها، ساخارین، آسپارتام، سوکرالوز، نئوتام و آسه سولفام پتاسیم. شیرین کننده ها می توانند طبیعی یا مصنوعی (جایگزین های قند مصنوعی) باشند. شیرین کننده های مصنوعی مورد تایید برای استفاده در ایالات متحده شامل ساخارین، آسپارتام، سوکرالوز، نئوتام و استه سولفام پتاسیم است. شیرین کننده های مصنوعی دارای سطوح کربوهیدرات یا کالری کمتری هستند که آنها را در درمان چاقی مفید می کند. شیرین کننده های مصنوعی بر سطح گلوکز در بدن تأثیر نمی گذارند، که به دیابتی ها اجازه می دهد از این شیرین کننده ها استفاده کنند.

عوامل ضد آب، موانع آب، آب گریزی یا آبگریزی را تقویت یا فراهم می کنند.

سایر عملکردهای فهرست نشده، اختصاصی یا تخصصی