مواد فیلم ضخیم می توانند پوشش ها یا رسوبات عایق الکتریکی یا دی الکتریک ایجاد کنند.

مواد Overglaze حفاظت مکانیکی از مدار را فراهم می کنند. آنها شیشه های شیشه ای هستند که در دمای نسبتاً پایین شلیک می شوند که برای بهبود پایداری مدار پس از عملیات برش لیزری طراحی شده اند.

مواد فیلم ضخیم می توانند پوشش ها یا رسوبات مقاوم الکتریکی ایجاد کنند.

سایر مواد فیلم ضخیم فهرست نشده، تخصصی یا اختصاصی.

سیستم‌های سدی مانند تنگستن، مولیبدن یا سایر فلزات نسوز، مانع انتشار می‌شوند تا از مسمومیت حامل‌های جریان مسی با رسانایی بالا به سیلیکون در هادی‌های میکروالکترونیکی یا اتصالات داخلی جلوگیری کند.

آلیاژهای مس، برنج و برنز فلزات غیرآهنی با هدایت الکتریکی و حرارتی عالی و همچنین مقاومت در برابر خوردگی، شکل پذیری و استحکام خوب هستند.

طلا مقاومت بسیار بالایی در برابر خوردگی دارد و در نتیجه تماس های الکتریکی با قابلیت اطمینان بالا حتی در شرایط بار سبک ایجاد می شود. طلا آلیاژهای تماس مفیدی را با نقره، مس، نیکل، کبالت، پلاتین و پالادیوم تشکیل می دهد. معایب اصلی هزینه بالا، ویژگی های اصطکاک لغزشی ضعیف و مقاومت در برابر فرسایش کم است.

ایریدیوم بسیار مقاوم در برابر خوردگی است و آلیاژهای مفیدی را با پلاتین و اسمیم تشکیل می دهد. یک عیب عمده قیمت بالای فلز ایریدیوم و آلیاژهای آن است.

پالادیوم دارای مقاومت فرسایشی خوب و مقاومت در برابر خوردگی بالا با انتقال مواد کم است. پالادیوم با مس و روتنیم آلیاژهای مفیدی تشکیل می دهد. اشکالات عمده هزینه بالا و ایجاد فیلم های با مقاومت تماس بالا در حضور بخارات آلی است.

پلاتین دارای مقاومت در برابر فرسایش و خوردگی بسیار بالا با مقاومت تماس کم است. پلاتین آلیاژهای مفیدی را با ایریدیوم، روتنیم و تنگستن تشکیل می دهد. اشکالات عمده هزینه بالا و ایجاد فیلم های با مقاومت تماس بالا در حضور بخارات آلی است.

نقره بالاترین رسانایی را در بین تمام فلزات دارد. رسانایی بالا، نرمی یا سختی کم و مقاومت بالا در برابر اکسیداسیون نقره را به گزینه ای عالی برای مواد تماس تبدیل کرده است. نقره با افزودن مس تقویت می شود، اما این بر رسانایی آن تأثیر می گذارد. نقره ریز نقره ای با خلوص بسیار بالا (99.99% Ag) است. نقره خالص یا ریز برای اکثر کاربردهای تجاری بسیار نرم است، اما به عنوان یک جزء آغازین برای تشکیل سایر آلیاژهای مبتنی بر نقره استفاده می شود.

سرامیک های نیترید آلومینیوم (AlN) ترکیباتی از فلز آلومینیوم و نیتروژن هستند. نیترید آلومینیوم نسبتاً بی اثر است و رسانایی حرارتی خوب آن همراه با توانایی عایق الکتریکی بالا باعث می شود که این مواد به عنوان زیرلایه، عایق و لایه های مانع در کاربردهای میکروالکترونیک مفید باشند.

آلومینا یا اکسید آلومینیوم (Al 2 O 3 ) ترکیبی از فلز آلومینیوم و اکسیژن است که معمولاً به شکل ساختاری آلفا آلومینا استفاده می شود. آلومینا در شکل خالص خود یک سرامیک سفید با سختی بالا است. آلومینا کاملاً متراکم می تواند شفاف باشد. آلومینا به دلیل تطبیق پذیری و هزینه نسبتا کم مواد خام کاربرد وسیعی یافته است. بسته به خلوص و چگالی، آلومینا برای لوله های نسوز، بوته های صنعتی، ظروف آزمایشگاهی تحلیلی، بسترهای دی الکتریک، اجزای سایش، سیمان های نسوز و ساینده ها استفاده می شود. نقطه ضعف اصلی آلومینا مقاومت نسبتا ضعیف آن در برابر شوک حرارتی است که به دلیل ضریب انبساط حرارتی بالاتر و هدایت حرارتی کمتر آن در مقایسه با سایر مواد سرامیکی خالص مانند SiC است.

اکسید روی آلومینیوم (AZO) یک اکسید رسانای شفاف امیدوارکننده برای استفاده در فتوولتائیک ها، صفحه نمایش های صفحه تخت و کاربردهای گرمایش شیشه است. در صورت توسعه کامل، مواد لایه نازک AZO ممکن است جایگزینی با هزینه کمتر و سمی کمتر برای مواد لایه نازک ITO ارائه دهند.

سرامیک های بورید ترکیباتی از یک فلز و بور مانند بورید زیرکونیوم (ZrB2 ) یا بورید تیتانیوم (TiB2 ) هستند. بوریدهای تیتانیوم با افزایش دما، شکل پذیری را افزایش می دهند.

کاربیدها ترکیبات یک فلز یا متالوئید (B, Si) و کربن هستند. کاربیدهای فلزی همچنین به عنوان فلزات سخت مانند کاربید تنگستن (WC)، کاربید تیتانیوم (TiC) یا کاربید تانتالم (TaC) شناخته می شوند. کاربیدهای فلزی دارای سختی بالا و سختی گرم بالا هستند، که آنها را برای ابزارهای برش، قالب‌ها و ابزارها و سایر کاربردهای سایش مفید می‌سازد. کاربیدهای فلزی اغلب از پیوند کبالت، نیکل یا فلز بین فلزی بین دانه ها (کاربیدهای سیمانی) استفاده می کنند که منجر به افزایش چقرمگی در مقایسه با کاربید خالص یا سرامیک می شود. کاربیدهای فلزی دارای سختی بالا و سختی گرم بالا هستند، که آنها را برای ابزارهای برش، قالب‌ها و ابزارها و سایر کاربردهای سایش مفید می‌سازد. کاربیدهای فلزی اغلب از پیوند کبالت، نیکل یا فلز بین فلزی بین دانه ها (کاربیدهای سیمانی) استفاده می کنند که منجر به افزایش چقرمگی در مقایسه با کاربید خالص یا سرامیک می شود.

سیستم‌های مواد لایه‌ای ضخیم که قادر به تولید رسوبات کربن، گرافیت یا DLC (کربن الماس‌مانند) هستند که دارای سختی یا خواص دیگری نزدیک به الماس هستند.

مواد فیلم ضخیم برای رسوب پوشش های تلورید کادمیوم (CdTe). CdTe یک نیمه رسانای مرکب است.

مواد فیلم ضخیم برای رسوب پوشش های مس ایندیم گالیوم سلنید (CIGS) استفاده می شود. CIGS یک نیمه رسانای مرکب است که در کاربردهای خورشیدی یا سلول های فتوولتائیک (PV) به دلیل راندمان بالای مواد مفید است.

فلوریدهایی مانند فلوراید منیزیم یا باریم فلوراید در کاربردهای نوری مفید هستند.

مواد لایه‌ای ضخیم که برای رسوب پوشش‌های آرسنید گالیم (GaAs) استفاده می‌شوند. GaAs یک نیمه رسانای مرکب است.

مواد لایه‌ای ضخیم که برای رسوب‌گذاری پوشش‌های نیترید گالیوم (GaN) استفاده می‌شوند. GaN یک نیمه رسانای مرکب است.

سیستم‌های موادی که می‌توانند پوشش‌های لایه نازک ژرمانیوم را رسوب دهند. ژرمانیوم یک نیمه رسانای ذاتی عنصری است.

اکسید قلع ایندیم (ITO) یک اکسید رسانای شفاف استاندارد است که برای فتوولتائیک ها، نمایشگرهای صفحه تخت و کاربردهای گرمایش شیشه استفاده می شود.

مواد فیلم ضخیم برای رسوب پوشش های تلورید سرب (PbTe) استفاده می شود. PbTe یک نیمه هادی مرکب است که ممکن است گزینه ای کم هزینه برای کاربردهای خورشیدی ارائه دهد.

سیستم های مواد لایه ضخیم نیترید مانند نیترید تیتانیوم یا نیترید سیلیکون به عنوان لایه های دی الکتریک و برای مقاومت در برابر سایش استفاده می شوند.

سیستم های مواد لایه ضخیم اکسید مانند دی اکسید سیلیکون به عنوان لایه های دی الکتریک، به ویژه در سیستم های نیمه هادی مبتنی بر سیلیکون استفاده می شود. اکسید تیتانیوم، اکسید تانتالیوم و اکسیدهای نیوبیوم اکسیدهایی هستند که برای خواص عایق الکتریکی یا دی الکتریک استفاده می شوند. پوشش های اکسید آلومینیوم پوشش های بسیار مقاوم در برابر سایش را ارائه می دهند.

فیلم های ضخیم پلیمری مورد استفاده برای مدارهای چاپی شامل جوهرهای مبتنی بر آبی می باشد. آنها می توانند مواد رسانا، مقاومتی یا عایق را رسوب دهند.

سیستم‌های مواد خام سیلیکونی که برای تشکیل رسوب‌های لایه‌های نازک سیلیکونی همپایی، آمورف یا پلی کریستالی استفاده می‌شوند.

سرامیک های سیلیسیدی ترکیباتی از یک فلز و سیلیکون مانند دی سیلیسید مولیبدن (MoSi 2 ) هستند. دی سیلیسید مولیبدن معمولاً به عنوان یک عنصر گرمایش مقاوم در کوره های با دمای بالا استفاده می شود.

کاربید سیلیکون (SiC) ترکیبی از متالوئید سیلیکون و اکسیژن است که معمولاً به شکل ساختاری آلفا سیلیکون کاربید استفاده می شود. کاربید سیلیکون بسته به خلوص و دوپینگ می تواند رسانا یا نیمه هادی باشد. SiC یک سرامیک سیاه رنگ با سختی بالا است که معمولاً سخت تر از آلومینا است. بسته به ناخالصی های اضافه شده، کاربید سیلیکون به رنگ سبز یا سیاه است. کاربید سیلیکون کاملاً متراکم می تواند شفاف باشد (Moissanite). کاربید سیلیکون به دلیل تطبیق پذیری و هزینه نسبتا کم مواد خام کاربرد وسیعی یافته است. بسته به خلوص و چگالی، SiC برای لوله های نسوز، بوته های صنعتی، بسترهای نیمه عایق ویفر، اجزای سایش، سیمان های نسوز و ساینده ها استفاده می شود. نقطه ضعف اصلی آلومینا مقاومت نسبتا ضعیف آن در برابر شوک حرارتی در مقایسه با موادی با ضریب انبساط حرارتی کمتر است. SiC یک پوست محافظ SiO 2 را تشکیل می دهد که از اکسیداسیون بیشتر در دمای بسیار بالا در اتمسفرهای غیر احیا کننده جلوگیری می کند. کاربید سیلیکون به دلیل ضریب انبساط حرارتی پایین همراه با رسانایی حرارتی بالا، در مقایسه با سایر مواد سرامیکی مقاومت شوک حرارتی نسبتا بالایی دارد.

سیلیس یا دی اکسید سیلیکون ترکیبی از سیلیکون و اکسیژن است. سیلیس ذوب شده آمورف با خلوص بالا یک سرامیک با عملکرد بالا با انبساط بسیار کم، مقاومت در برابر شوک حرارتی قابل توجه، هدایت حرارتی کم، عایق الکتریکی عالی تا دمای 1000 درجه سانتیگراد و مقاومت عالی در برابر خوردگی فلز مذاب و شیشه است.

مواد لایه نازک مورد استفاده برای رسوب پوشش های سلنید روی (ZnSe).

مواد لایه نازک مورد استفاده برای رسوب گذاری پوشش های سولفید روی (ZnS). ZnS یک نیمه هادی مرکب است.

سایر مطالب فهرست نشده، تخصصی یا اختصاصی.

سیستم های مواد طراحی شده برای پوشش روی پلاستیک، شیشه یا مواد دیگر برای عملکردهای محافظ تزئینی یا الکترومغناطیسی.

موادی که برای اتصال دائمی یک قالب یا تراشه نیمه هادی به یک بسته یا بستر استفاده می شود.

سیستم های مواد مورد استفاده در ساخت مواد نیمه هادی یا در پردازش ویفرهای نیمه هادی به اجزای میکروالکترونیکی.

موادی برای تولید نمایشگرها مانند نمایشگرهای صفحه تخت (FPD)، نمایشگرهای دیود ساطع کننده نور آلی (OLED)، نمایشگرهای پلاسما و سایر محصولات نمایشگر.

سیستم های مواد برای پوشش یا پردازش محصولات یا اجزای ذخیره مغناطیسی.

سیستم‌های موادی که برای تهیه پوشش‌ها، ایمپلنت‌ها یا پروتزها، دستگاه‌های پزشکی و ابزارهای جراحی برای افزایش سازگاری یا عملکرد در کاربردهای پزشکی استفاده می‌شوند.

سیستم های مواد طراحی شده برای ساخت دستگاه ها، حسگرها و قطعات میکروالکترومکانیکی (MEMS).

مواد مورد استفاده برای ساخت قطعات غیرفعال از جمله خازن ها و مقاومت ها.

مواد اولیه برای رسوب لایه های نازک بر روی لنزها، الیاف یا آینه ها یا سایر اجزای نوری. این لایه ها را می توان برای تغییر بازتاب، ضریب شکست یا سایر خواص استفاده کرد.

سیستم های مواد طراحی شده برای تولید سلول های فتوولتائیک یا خورشیدی با استفاده از سیلیکون یا سایر مواد نیمه هادی.

سایر برنامه های کاربردی فهرست نشده، تخصصی یا اختصاصی.

مواد فیلم ضخیم بدون افزودن سرب هستند. سرب به عنوان یک خطر برای سلامتی در نظر گرفته می شود.

ثبت، ارزیابی و مجوز مواد شیمیایی (REACH) استاندارد اتحادیه اروپا برای تبادل اطلاعات زنجیره تامین است. استاندارد REACH پورتالی را برای تسهیل ارتباط با تامین کنندگان فراهم می کند. در صورتی که محصولی از طریق پورتال معامله گر ارسال شود، پورتال تامین کننده ایمیلی را برای صادرکننده مربوطه ارسال می کند و جزئیات مواد موجود در محصول را درخواست و ارائه می کند. هنگامی که محصولات پیچیده تری درگیر هستند، صادرکنندگان می توانند تامین کنندگان فرعی خود را نیز در جستجوی خودکار مواد بگنجانند.

محدودیت مواد خطرناک (RoHS) یک دستورالعمل اتحادیه اروپا (EU) است که تمام تولیدکنندگان تجهیزات الکترونیکی و الکتریکی فروخته شده در اروپا را ملزم می کند تا نشان دهند که محصولاتشان فقط حاوی حداقل سطوح مواد خطرناک زیر است: سرب، جیوه، کادمیوم، کروم شش ظرفیتی. ، بی فنیل پلی برومینه و دی فنیل اتر پلی برومینه. RoHS در 1 ژوئیه 2006 اجرایی شد.