ترکیبات دی الکتریک و مواد عایق الکتریکی یک مانع یا جداکننده بین اجزای الکتریکی یا الکترونیکی تشکیل می دهند. پتانسیل ولتاژ بین هادی و اجزای رسانا بر انتخاب مواد بر اساس استحکام دی الکتریک برای کاهش اتصال کوتاه تأثیر می گذارد. ثابت دی الکتریک و مماس تلفات پارامترهای مهمی در به حداقل رساندن تداخل بین مسیرهای مدار عایق هستند.

پلیمرها یا الاستومرها برای محافظت در برابر تداخل الکترومغناطیسی (EMI) یا تداخل فرکانس رادیویی (RFI) طراحی شده‌اند. به طور معمول، این ترکیبات دارای درجه بالایی از هدایت الکتریکی هستند.

مواد ضد الکتریسیته ساکن دارای رسانایی الکتریکی نسبتاً بالا یا مقاومت الکتریکی پایینی هستند. آنها در برنامه های الکترونیکی، ضد الکتریسیته ساکن یا تخلیه الکترواستاتیک (ESD) استفاده می شوند.

مواد به گونه ای طراحی شده اند که یک لایه رسانای حرارتی بر روی بستر، بین اجزا یا داخل یک محصول الکترونیکی نهایی تشکیل دهند. رزین‌های رسانای حرارتی، ترموپلاستیک‌ها، کپسول‌ها، ترکیبات گلدانی، نوارها، پدها، چسب‌ها و گریس‌ها اغلب بین یک دستگاه الکتریکی مولد گرما و یک سینک حرارتی برای بهبود اتلاف گرما استفاده می‌شوند.

رزین‌های عایق حرارتی، پلاستیک‌ها، ترکیبات و کپسوله‌ها یک سد حرارتی بین اجزا و منبع گرم یا سرد ایجاد می‌کنند.

موارد فهرست نشده

رزین ها یا ترکیبات چسبنده برای اتصال قطعات الکتریکی یا الکترونیکی مانند ترکیبات باندینگ قالب استفاده می شود. آنها به سطوح تمیزی نیاز دارند که با چسب سازگار باشد.

پوشش‌های کپسوله‌دار یا هم‌نفس ترکیباتی هستند که برای آب‌بندی یا پوشش دادن یک عنصر یا مدار در برابر نفوذ مکانیکی و محیطی استفاده می‌شوند. به طور معمول، لایه‌های محصورکننده کمتر از 100 میلی‌متر ضخامت دارند.

کپسول‌ها و ترکیبات گلدانی رزین‌هایی هستند که برای محصور کردن تخته‌های مدار یا دستگاه‌های نیمه‌رسانا، پر کردن ظرفی از دستگاه‌های الکترونیکی یا نفوذ به سیم‌پیچ‌های الکتریکی برای محافظت از محیط زیست و عایق الکتریکی استفاده می‌شوند. ترکیبات گلدانی بر پایه سیمان سرامیکی برای کاربردهای با دمای بالا در دسترس هستند.

ترکیبات Glob Top یا Daub برای عایق‌سازی قالب‌های نیمه‌رسانا یا سایر اجزای الکترونیکی روی برد مدار چاپی (PCB) یا دستگاه‌های دیگر بدون محصور کردن کل مجموعه استفاده می‌شوند.

رزین های اشباع کننده برای کاربردهایی طراحی شده اند که به رزین یا لاک کم ویسکوزیته برای آغشته سازی کویل یا پوشش سیم لیتز نیاز دارند. رزین ممکن است از طریق عمل مویرگی، قطره چکانی یا با کمک خلاء به سیم پیچ یا دستگاه الکتریکی نفوذ کند.

اشکال مواد تخصصی، اختصاصی یا فهرست نشده.

محصولات رزین ها، ترکیبات و کامپوزیت های پلاستیکی هستند که برای کاربردهای برق یا ولتاژ بالا (HV) مانند مجموعه ژنراتور یا موتور، ساخت سیم پیچ یا ترانسفورماتور و عایق کلید یا قطع کننده مدار مناسب هستند.

محصولات برای کاربردهای اپتوالکترونیک یا فوتونیک طراحی شده اند. به عنوان مثال می توان به سیمان برای اتصال عدسی های ساده به ساختارهای ترکیبی اشاره کرد.

محصولات برای کاربردهای بسته بندی نیمه هادی یا نیمه هادی طراحی شده یا مناسب هستند.

موارد فهرست نشده

محصولات برای کاربردهای خودرو طراحی شده اند. به عنوان مثال، می توان از آنها برای چسباندن پانل ها و آب بندی پنجره ها استفاده کرد.

محصولات مطابق با مشخصات نظامی ایالات متحده (MIL-SPEC) و جمهوری اسلامی ایران هستند.

محصولات برای استفاده توسط سازندگان تجهیزات اصلی (OEMs) برای مونتاژ، آب بندی یا ساخت محصولات طراحی شده اند.

پلیمرها یا الاستومرها برای کاربردهای نوری یا فوتونیک طراحی شده اند. به عنوان مثال می توان از مواد عدسی پلی کربنات شفاف یا اکریلیک نام برد.

سایر صنایع ثبت نشده

پلی اتیلن (PE) به عنوان چسب حرارتی داغ استفاده می شود. پلی استر (PET) پلی استر (PET) به عنوان چسب ذوب داغ استفاده می شود.

رزین ها یا پلاستیک های ترموست بر پایه سیستم پلی استر (آلکید) یا وینیل استر هستند. این مواد را نباید با پلی استرهای ترموپلاستیک یا رزین های PET اشتباه گرفت.

پلی پروپیلن (PP) معمولا در سیستم های چسب ذوب داغ استفاده می شود. PP یک پلیمر مبتنی بر پیوندهای شیمیایی پلی پروپیلن است.

رزین ها یا ترکیبات پلیمری بر پایه سیستم های شیمیایی پلی سولفید یا پلی فنیلن سولفید (PPS) هستند.

رزین های پلی اورتان (PUR) انعطاف پذیری عالی، مقاومت در برابر ضربه و دوام را ارائه می دهند. پلی یورتان ها از واکنش یک جزء ایزوسیانات با پلی ال ها یا سایر ترکیبات گروه هیدروکسیل فعال تشکیل می شوند. رزین های PUR برای شروع و کامل شدن به کاتالیزور، حرارت یا تبخیر هوا نیاز دارند.

ترکیبات پلاستیکی، رزین‌های الاستومری یا پلیمرها بر اساس سیستم شیمیایی سیلیکون هستند. سیلیکون ها از طریق هیدرولیز و پلیمریزاسیون سیلان ها و سیلوکسان ها تولید می شوند.

رزین های اپوکسی (EP) استحکام بالا و انقباض کم را در طول پخت نشان می دهند. اپوکسی ها به دلیل چقرمگی و مقاومت در برابر آسیب های شیمیایی و محیطی شناخته شده اند. اکثر اپوکسی ها رزین های دو بخشی هستند که در دمای اتاق پخت می شوند. برخی از اپوکسی‌های یک‌جزئی حرارت‌یافته یا ترموست نیز موجود هستند. بسته به فرمولاسیون، رزین های اپوکسی به عنوان رزین های ریخته گری، عوامل گلدانی، چسباننده رزین یا رزین های لمینیت در ساخت فایبرگلاس یا کامپوزیت استفاده می شود. آنها همچنین به عنوان کپسول، رسانای الکتریکی در بسته بندی میکروالکترونیک و چسب در کاربردهای اتصال ساختاری استفاده می شوند.

رزین های فنولیک و فرمالدئید ترکیبات و چسب های قالب گیری گرما سخت هستند که باندهای قوی و مقاومت خوبی در برابر دماهای بالا ایجاد می کنند. رزین های فنولیک یا فنل فرمالدئید، اوره فرمالدئید، فوران و رزین های ملامینه بخشی از این دسته هستند. به طور کلی، بادوام ترین چسب های رزین فنلی از مواد شیمیایی گروه فنل و فرمالدئید ساخته می شوند. رزین های فنولیک به صورت مایع، پودر و فیلم می باشند. رزین های فنولیک ویژه ای در دسترس هستند که در دماهای متوسط هنگام مخلوط شدن با شتاب دهنده های مناسب سخت می شوند. رزین های فنل فرمالدئید، رزورسینول فرمالدئید، رزول و نووالاک از انواع رزین های فنلی هستند. چسب های رزین اوره از اوره، فرمالدئید و کاتالیزورها یا سخت کننده ها ساخته می شوند. رزین های اوره فرمالدئید می توانند در دماهای متوسط به سرعت سخت شوند، اما عموماً خواص رزین های فنلی را ندارند. رزین های ملامینه از طریق واکنش دی سیاندی آمید با فرمالدئید ساخته می شوند. بیشتر رزین های این گروه دارای خواص دی الکتریک عالی هستند. رزین های فوران فرمالدئید (FF) از طریق پلیمریزاسیون یا چند تراکم فورفورال، فورفورال الکل، یا سایر ترکیبات حاوی حلقه فوران یا از واکنش این ترکیبات فوران با سایر ترکیبات (نه بیش از 50٪) ساخته می شوند. از فوران های ضد حریق در عملیات چیدمان دستی، اسپری کردن و سیم پیچی رشته استفاده می شود. فوران‌ها معمولاً در صحافی‌های ریخته‌گری، چرخ‌های آسیاب، دیرگدازها و دیگر کاربردها در دمای بالا استفاده می‌شوند. رزین های فوران و مواد شیمیایی نیز در کامپوزیت های فایبرگلاس، رزین های هیبریدی ترکیب شده با اپوکسی یا فنولیک ها و در سیمان های مقاوم در برابر خوردگی استفاده می شوند.

پلی آمیدها برای تولید چسب های ذوب داغ قوی با استحکام بالاتر از پلی اتیلن یا سایر چسب های ذوب داغ استفاده می شوند. نایلون یک نمونه شناخته شده از رزین مهندسی پلی آمید است که برای قالب گیری قطعات پلاستیکی نیز استفاده می شود.

پلیمرها بر اساس سیستم شیمیایی وینیل هستند. به عنوان مثال می توان به پلی وینیل کلراید (PVC)، پلی وینیلیدین کلراید (PVDF)، پلی وینیل وینیل استات (PVA) و پلی وینیل الکل (PVOH) اشاره کرد.

دارای مقاومت محیطی عالی و زمان گیرش سریع است. پلیمرهای اکریلیک از اسیدهای اکریلیک از طریق یک واکنش کاتالیزوری تولید می‌شوند.

سیستم‌های شیمیایی یا انواع ترکیبی یا پلیمری فهرست‌نشده.

ترکیبات یا سیستم های مواد بر اساس سیستم های سیمانی سرامیکی یا معدنی هستند.

چسب های قیری به دلیل مقاومت در برابر آب و هزینه کم در کاربردهای سقف و ساختمان استفاده می شوند. مواد قیری هیدروکربن هایی هستند که به طور طبیعی به صورت قیر یا به عنوان محصولات فرعی از پالایش نفت یا زغال سنگ به دست می آیند. قطران زغال سنگ از تقطیر زغال سنگ قیر به دست می آید.

ترکیبات پر شده از چسب هایی با اصلاح کننده های اضافی مانند رنگدانه ها یا تقویت کننده های فیبر خرد شده تشکیل شده اند. به طور معمول، ترکیبات پر شده آماده استفاده هستند.

پلاستیک های ترموست و رزین های ترموست، رزین های پلیمری متقاطع هستند که با استفاده از حرارت یا گرما و فشار پخت می شوند. رزین های ترموست پخته شده معمولاً نسبت به ترموپلاستیک ها در برابر حرارت مقاومت بیشتری دارند، اما نمی توانند ذوب شوند و دوباره پردازش شوند. چسب های ترموست رزین های پلیمری متقابل هستند که با استفاده از حرارت یا گرما و فشار پخت می شوند. رزین های گرماسخت پخته شده ذوب نمی شوند و در هنگام گرم شدن جریان پیدا نمی کنند، اما ممکن است نرم شوند. رزین های فنولیک، ملامین و اوره فرمالدئید چسب های ترموست هستند که چسبندگی قوی و مقاومت خوبی در برابر دماهای بالا دارند. ولکانیزاسیون یک واکنش ترموست است که شامل استفاده از گرما و/یا فشار همراه با یک عامل ولکانیزاسیون است که منجر به افزایش بسیار زیاد استحکام، پایداری و کشش در مواد لاستیک مانند می شود. لاستیک های سیلیکونی RTV مواد ولکانیزه کننده دمای اتاق هستند. عامل ولکانیزاسیون یک ترکیب یا کاتالیزور اتصال عرضی است. گوگرد عامل ولکانیزاسیون سنتی است که با لاستیک طبیعی استفاده می شود. سیلیکون ها از رطوبت، اسید استیک و سایر ترکیبات به عنوان عوامل پخت استفاده می کنند.

محصولات پخت یا ولکانیزه در دمای اتاق، رزین‌های پلیمری یا ترکیباتی هستند که در دمای اتاق پخته یا ولکانیزه می‌شوند. ولکانیزاسیون یک واکنش گرماسختی است که شامل استفاده از گرما و/یا فشار همراه با یک عامل ولکانیزاسیون است. این منجر به افزایش بسیار زیاد استحکام، پایداری و الاستیسیته در مواد لاستیک مانند می شود. عامل ولکانیزاسیون یک ترکیب یا کاتالیزور اتصال عرضی است. سیلیکون ها از رطوبت، اسید استیک و سایر ترکیبات به عنوان مواد خشک کننده یا ولکانیزه استفاده می کنند.

چسب های خشک شده با اشعه ماوراء بنفش یا پرتو از نور ماوراء بنفش، نور مرئی یا تابش پرتو الکترونی (EB) برای شروع عمل آوری استفاده می کنند که بدون گرم شدن یا تولید گرمای بیش از حد یک پیوند دائمی ایجاد می کند. یکی از معایب چسب های فرآوری کننده اشعه ماوراء بنفش این است که یک زیرلایه شفاف باشد. برخی از سیستم‌های رزین UV از یک مکانیسم پخت ثانویه برای کامل کردن مناطق چسب محافظت شده از نور UV استفاده می‌کنند. چسب های قابل درمان EB از تابش پرتو الکترونی برای پخت یا شروع عمل آوری استفاده می کنند. پرتو الکترونی می تواند از طریق موادی که در برابر نور UV مات هستند نفوذ کند.

رزین‌های راکتیو چسب‌های تک جزئی هستند که مانند چسب‌های ذوب داغ اعمال می‌شوند. رزین ها با رطوبت واکنش می دهند و به صورت عرضی و پلیمریزه می شوند و در نتیجه یک ماده پخت می شود. راکتیوهای پلی اورتان (PUR) نمونه هایی از این نوع فناوری هستند. برخی از سیلیکون ها و سیانواکریلات ها نیز از واکنش با رطوبت یا آب برای خشک شدن چسب یا درزگیر استفاده می کنند.

چسب های تک جزیی یا سیستم های درزگیر از یک رزین تشکیل شده اند که در واکنش با سو سخت می شود

سیستم های چسب یا درزگیر دو یا چند جزئی از دو یا چند رزین یا یک رزین و یک سخت کننده، اتصال دهنده، فعال کننده یا کاتالیزور تشکیل شده است که در صورت ترکیب، واکنش داده و به یک ترکیب یا پیوند پلیمریزه تبدیل می شود. دو سیستم جزء مخلوط شده و سپس اعمال می شود.

سایر فن آوری های فهرست نشده، تخصصی، اختصاصی یا انواع پخت.