سرامیک ها از اکسیدها، کاربیدها، نیتریدها و سایر غیرفلزات با نقطه ذوب بالا تشکیل شده اند. سرامیک ها برای کاربردهایی که نیاز به مقاومت در برابر سایش، پایداری حرارتی و مقاومت الکتریکی دارند مناسب هستند.

محصولات برای کاربردهای هوافضا طراحی شده اند. به عنوان مثال، می توان از آنها برای اتصال ساختارهای کامپوزیتی به سایر اجزای کامپوزیت یا قاب فلزی استفاده کرد.

رزین های فنولیک و فرمالدئید ترکیبات و چسب های قالب گیری گرما سخت هستند که باندهای قوی و مقاومت خوبی در برابر دماهای بالا ایجاد می کنند. رزین های فنولیک یا فنل فرمالدئید، اوره فرمالدئید، فوران و رزین های ملامینه بخشی از این دسته هستند. به طور کلی، بادوام ترین چسب های رزین فنلی از مواد شیمیایی گروه فنل و فرمالدئید ساخته می شوند. رزین های فنولیک به صورت مایع، پودر و فیلم می باشند. رزین های فنولیک ویژه ای در دسترس هستند که در دماهای متوسط هنگام مخلوط شدن با شتاب دهنده های مناسب سخت می شوند. رزین های فنل فرمالدئید، رزورسینول فرمالدئید، رزول و نووالاک از انواع رزین های فنلی هستند. چسب های رزین اوره از اوره، فرمالدئید و کاتالیزورها یا سخت کننده ها ساخته می شوند. رزین های اوره فرمالدئید می توانند در دماهای متوسط به سرعت سخت شوند، اما عموماً خواص رزین های فنلی را ندارند. رزین های ملامینه از طریق واکنش دی سیاندی آمید با فرمالدئید ساخته می شوند. بیشتر رزین های این گروه دارای خواص دی الکتریک عالی هستند. رزین های فوران فرمالدئید (FF) از طریق پلیمریزاسیون یا چند تراکم فورفورال، فورفورال الکل، یا سایر ترکیبات حاوی حلقه فوران، یا از واکنش این ترکیبات فوران با سایر ترکیبات (نه بیش از 50٪) ساخته می شوند. از فوران های ضد حریق در عملیات چیدمان دستی، اسپری کردن و سیم پیچی رشته استفاده می شود. فوران‌ها معمولاً در صحافی‌های ریخته‌گری، چرخ‌های آسیاب، دیرگدازها و دیگر کاربردها در دمای بالا استفاده می‌شوند. رزین های فوران و مواد شیمیایی نیز در کامپوزیت های فایبرگلاس، رزین های هیبریدی ترکیب شده با اپوکسی یا فنولیک ها و در سیمان های مقاوم در برابر خوردگی استفاده می شوند.

پلاستیک های ترموست و رزین های ترموست، رزین های پلیمری متقاطع هستند که با استفاده از حرارت یا گرما و فشار پخت می شوند. رزین های ترموست پخته شده معمولاً نسبت به ترموپلاستیک ها در برابر حرارت مقاومت بیشتری دارند، اما نمی توانند ذوب شوند و دوباره پردازش شوند. چسب های ترموست رزین های پلیمری متقابل هستند که با استفاده از حرارت یا گرما و فشار پخت می شوند. رزین های گرماسخت پخته شده ذوب نمی شوند و در هنگام گرم شدن جریان پیدا نمی کنند، اما ممکن است نرم شوند. رزین های فنولیک، ملامین و اوره فرمالدئید چسب های ترموست هستند که چسبندگی قوی و مقاومت خوبی در برابر دماهای بالا دارند. ولکانیزاسیون یک واکنش ترموست است که شامل استفاده از گرما و/یا فشار همراه با یک عامل ولکانیزاسیون است که منجر به افزایش بسیار زیاد استحکام، پایداری و کشش در مواد لاستیک مانند می شود. لاستیک های سیلیکونی RTV مواد ولکانیزه کننده دمای اتاق هستند. عامل ولکانیزاسیون یک ترکیب یا کاتالیزور اتصال عرضی است. گوگرد عامل ولکانیزاسیون سنتی است که با لاستیک طبیعی استفاده می شود. سیلیکون ها از رطوبت، اسید استیک و سایر ترکیبات به عنوان عوامل پخت استفاده می کنند.

رزین های چسب مبتنی بر حلال از یک حلال آلی فرار (VOC) برای نازک شدن یا تغییر ویسکوزیته استفاده می کنند. به طور معمول، رزین های چسب مبتنی بر حلال منجر به مشکلات کنترل محیطی یا نظارتی بیشتری می شوند. بسته به کارخانه یا محل کار، حلال ها همچنین می توانند خطر آتش سوزی یا خطر انفجار را ایجاد کنند.