مصالح برای کاربردهای سنگفرش بیرونی، پیاده رو یا پوشش جاده مناسب هستند.

مواد برای کاربردهای سقف یا کاشی کاری سقف مناسب هستند.

مواد برای استفاده روی دیوارها مناسب هستند.

موارد فهرست نشده

مواد در برابر شیشه مذاب مقاومت می کنند یا با سرامیک ها و شیشه ها در هنگام پخت، کلسینه کردن یا ذوب در کوره یا کوره سازگار هستند.

مواد مقاومت در برابر حرارت و/یا خوردگی بالایی دارند و آنها را برای کاربردهای فرآوری شیمیایی مناسب می‌سازد. به عنوان مثال می توان به سرامیک ها یا مواد نسوز با مقاومت در برابر شیشه مذاب، سرامیک ها، فلزات، پلاستیک ها یا سایر مواد در طول آسیاب، پخت، کلسیناسیون، همجوشی یا سایر فرآیندها اشاره کرد.

مصالح برای استفاده در کاربردهای معماری، ساختمان و ساخت و ساز طراحی یا مناسب هستند. به عنوان مثال می توان به آجر، آجر آتش نشانی یا کاشی اشاره کرد.

مواد برای محیط های خورنده مانند کف یا دیوار کارخانه های فرآوری شیمیایی طراحی یا مناسب هستند.

مواد برای کاربردهای ریخته گری و فرآوری فلزات طراحی شده اند. بوته‌های سرامیکی و نسوز، لوله‌ها، درپوش‌ها، آسترها، دهانه‌ها، قالب‌های دائمی، لوله‌های محافظ ترموکوپل، لوله‌های بخاری گاز احتراق، لوله‌های بخاری شناور، ساقه‌ها/آستین‌های ریخته‌گری قالب و سایر اجزای کوره در ریخته‌گری‌ها برای ذوب و ریخته‌گری فولاد، آلومینیوم، استفاده می‌شوند. آلیاژهای مس یا سایر فلزات.

مواد نسوز و با درجه حرارت بالا محصولات سخت و مقاوم در برابر حرارت مانند سیمان آلومینا، خاک رس آتش، آجر، اشکال پیش ساخته، سیمان یا یکپارچه، و مبلمان کوره سرامیکی هستند. نسوزهای سرامیکی دارای نقطه ذوب بالایی هستند و برای کاربردهایی که نیاز به مقاومت در برابر سایش، استحکام در دمای بالا، عایق الکتریکی یا حرارتی یا سایر مشخصات تخصصی دارند، مناسب هستند.

کاربردهای سازه ای به اجزای سرامیکی با استحکام مناسب، مدول الاستیک، چقرمگی و سایر خواص مکانیکی نیاز دارند. سرامیک ها می توانند مقاومت فشاری و مدول الاستیک بسیار بالاتری نسبت به فلزات داشته باشند.

سرامیک ها و مواد نسوز عایق حرارتی یک مانع حرارتی بین اجزا و منبع گرم یا سرد ایجاد می کنند. این سرامیک ها و اشکال نسوز همچنین برای محافظت در برابر شعله و ضد حریق بین مشعل و محیط اطراف یا بین منابع احتراق و اکسیژن مفید هستند.

مواد برای تعمیر، پر کردن حفره یا شکاف، وصله، صاف کردن، لایه‌برداری مجدد و سایر کاربردهای MRO مناسب هستند.

سایر برنامه های کاربردی فهرست نشده، تخصصی یا اختصاصی.

آلومینا سخت شده زیرکونیا (ZTA) و سایر سرامیک های زیرکونیا آلومینا اغلب در کاربردهای سایش به عنوان محلول میانی بین آلومینا و زیرکونیا استفاده می شود. ZTA در مقایسه با سرامیک های خالص یا زیرکونیای بالا، چقرمگی شکست را نسبت به آلومینا با هزینه کمتری ارائه می دهد. بسته به خلوص و چگالی، آلومینا برای لوله های نسوز، بوته های صنعتی، ظروف آزمایشگاهی تحلیلی، اجزای سایش، سیمان های نسوز و ساینده ها استفاده می شود.

سرامیک ها حاوی یا بر پایه مواد معدنی آلومینوسیلیکات طبیعی یا مصنوعی مانند سیلیمانیت، فیبرولیت یا میکا هستند. سیلیمانیت، فیبرولیت و میکا ترکیبات سیلیکات آلومینیوم (Al2SiO5) هستند که از سیلیکون، آلومینیوم و اکسیژن تشکیل شده اند. سیلیمانیت نیز یک ماده معدنی طبیعی است که از طریق فرآوری کلسینه می شود. میکا همچنین حاوی پتاسیم است و با ساختار لایه ای آن مشخص می شود. میکا ضد حریق و غیر ذوب می باشد و بسته به نوع میکا می تواند تا دمای 900 درجه سانتیگراد مقاومت کند. میکا همچنین دارای رسانایی حرارتی کم، پایداری حرارتی عالی و خواص عایق دی الکتریک یا الکتریکی خوب است. انواع عمده میکا عبارتند از: مسکوویت، بیوتیت و فلوگوپیت.

دیرگدازهای آلومینات کلسیم (CaAlO3) معمولاً از آلومینات کلسیم، کلسیم یا مواد معدنی حاوی آلومینا به دست می آیند. آلومینات کلسیم در سیمان ها و اشکال نسوز و همچنین افزودن سرباره مصنوعی برای عملیات متالورژی استفاده می شود.

کربن بدون ساختار کریستالی به عنوان کربن آمورف، شیشه ای یا شیشه ای شناخته می شود.

آجر بر اساس مخلوط بتن یا چسب سیمان. بتن از سیمان مخصوص یا سیمان پرتلند و آب مخلوط با سنگدانه های درشت (مانند شن یا سنگ خرد شده)، سنگدانه های ریز یا ماسه تشکیل شده است.

خاک رس یک خاک رس ثانویه یا مخلوط مبتنی بر خاک رس مقاوم در برابر حرارت است که برای کاربردهای باند دیرگداز یا درجه حرارت بالا مفید است. در نسوزها یا سرامیک های مبتنی بر خاک نسوز از خاک رس طبیعی یا مخلوطی از خاک رس و سایر سرامیک ها مانند آلومینا، آلومینات کلسیم یا کاربید سیلیکون استفاده می شود. خاک رس یا کائولن به عنوان یک اتصال دهنده عمل می کند و در طول پردازش شکل یا محصول انعطاف پذیری ایجاد می کند. به طور معمول، خاک های نسوز دارای سطوح بالای آلومینا و سیلیس مانند خاک های سنگ چخماق، خاک های نسوز پلاستیکی یا سایر رس های ثانویه هستند. خاک‌های آتش‌نشانی معمولاً بین ۱۰ تا ۴۰ درصد آلومینا و ۴۰ تا ۸۰ درصد سیلیس دارند.

گرافیت یک ماده کربنی با ساختار کریستالی ناهمسانگرد یا شش ضلعی است. گرافیت شش ضلعی یا پولکی ساختار پلاکتی ضعیفی دارد که به سرعت پوسته پوسته می شود یا از بین می رود و یک عمل روان کنندگی ایجاد می کند. مواد گرافیت پیرولیتیک (PG) دارای ساختار کریستالی با چگالی بالا، لایه لایه و بسیار ناهمسانگرد هستند. گرافیت پیرولیتیک شکل منحصر به فردی از گرافیت است که از تجزیه گاز هیدروکربنی در دمای بسیار بالا در یک کوره خلاء تولید می شود. به طور کلی، خواص مکانیکی، حرارتی، و الکتریکی آن بسیار برتر از مواد متداول شش ضلعی (ورقه ای) ساختاری یا پیوندی است.

در دیرگدازها یا سرامیک های مبتنی بر کائولن از کائولن طبیعی یا مخلوطی از خاک رس و سایر سرامیک ها مانند آلومینا، آلومینات کلسیم یا کاربید سیلیکون استفاده می شود. کائولن به عنوان یک اتصال دهنده عمل می کند و انعطاف پذیری را فراهم می کند. این یک خاک رس آبدار و معدنی است که بر پایه سیلیکات آلومینیوم [Al2 (Si205) (0H)4] ساخته شده است. کائولن همچنین به عنوان خاک رس، سیلیکات آلومینیوم بی آب، دی هیدرات سیلیکات آلومینیوم، ناکریت، دیکیت، کائولینیت، کلسینه، کائولینیت، خاک رس چینی، بولوس آلبا، خاک رس چینی، آلومینیوم، هیدروکسید سیلیکات یا سیلیکات آلومینیوم (هیدراته) نیز شناخته می شود. ساختار صفحه مانند کائولن به ذرات موجود در یک توده رسی مرطوب اجازه می دهد تا روی یکدیگر بلغزند و انعطاف پذیری را حفظ کنند. کائولن یک خاک رس پلاستیکی نرم و سفید است که عمدتاً از کانی کائولینیتی منظم [Al2Si2O5(OH)4] با مقادیر جزئی کوارتز، فلدسپات و کانی های سیلیکات ورقه ای (میکا، ایلیت، اسمکتیت و کلریت) تشکیل شده است. از نظر زمین شناسی، دو نوع ذخایر کائولن وجود دارد، یعنی کائولن اولیه و ثانویه. کائولن اولیه از طریق تغییر یا کائولینیزاسیون کانی های درجا فلدسپات و سایر سیلیکات های آلومینیوم به کائولینیت تشکیل می شود. کائولن ثانویه به صورت رسوبات، معمولاً در آب شیرین، دور از محل مبدا قرار می گیرد. انواع مختلفی از کائولن ثانویه بسته به محتوای کائولینیت و خواص آنها، خاک رس گلوله ای، خاک نسوز یا سنگ چخماق هستند.

سرامیک ها یا مواد نسوز منیزیا بر پایه ترکیباتی هستند که از منیزیم و اکسیژن تشکیل شده اند. منیزیت یا منیزیت نسوز یا مواد معدنی نیز به عنوان اکسید منیزیم، کربنات منیزیم، منیزیت سوخته مرده، منیزیت کلسینه، پریکلاز یا کلینکر منیزیم شناخته می شود. بسته به منشا و فرآوری، منیزیا به اشکال منیزیم سوزاننده، مرده سوخته، ذوب شده، رسوبی، متخلخل یا کلسینه شده و منیزیم مصنوعی تقسیم می شود. نقطه ذوب بالا (2800 درجه سانتیگراد) و مقاومت حرارتی (1700 درجه سانتیگراد در اتمسفر احیاکننده و 2300 درجه سانتیگراد در اتمسفر اکسید کننده) اکسید منیزیم آن را برای تولید مواد دیرگداز مناسب می کند. منیزیت یک ماده معدنی یا سنگ معدنی طبیعی است که برای تولید دیرگدازهای مبتنی بر اکسید منیزیم استفاده می شود. منیزیت اغلب حاوی آهن، منگنز یا سایر عناصر فعال کننده است. دیرگدازهای اکسید منیزیم با پیوند کربن اغلب در صنعت فولاد استفاده می شود. نسوزهای منیزیت مقاومت خوبی در برابر آهن مذاب و فولاد دارند.

سرامیک ها بر اساس مواد سیلیکا و سیلیکات هستند. سیلیس و سیلیکاتها ترکیباتی از سیلیسیم و اکسیژن هستند. برای کاربردهای دی الکتریک، سیلیکات ها با منیزیم و/یا آلومینیوم اصلاح می شوند تا خواص دی الکتریک کافی را ارائه دهند. کوردیریت و استئاتیت سیلیکات هایی هستند که معمولاً در کاربردهای دی الکتریک استفاده می شوند. سیلیس ذوب شده آمورف با خلوص بالا یک سرامیک با کارایی بالا با انبساط بسیار کم، مقاومت در برابر شوک حرارتی قابل توجه، هدایت حرارتی کم، عایق الکتریکی عالی تا دمای 1000 درجه سانتیگراد و مقاومت عالی در برابر خوردگی فلز مذاب و شیشه است.

کاربید سیلیکون (SiC) ترکیبی از متالوئید سیلیکون و اکسیژن است. به طور معمول، SiC به شکل ساختاری آلفا سیلیکون کاربید استفاده می شود. کاربید سیلیکون یک سرامیک سیاه رنگ و با سختی بالا است که معمولاً سخت تر از آلومینا است. بسته به اضافه شدن ناخالصی ها، SiC ممکن است به رنگ سبز یا سیاه باشد. SiC کاملاً متراکم می تواند شفاف باشد (moissanite). SiC به دلیل تطبیق پذیری و هزینه نسبتا پایین آن به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد. بسته به خلوص و چگالی آن، SiC در لوله های نسوز، بوته های صنعتی، بسترهای نیمه عایق ویفر، اجزای سایش، سیمان های نسوز و ساینده ها استفاده می شود. SiC یک پوست محافظ SiO2 را تشکیل می دهد که از اکسیداسیون بیشتر در دماهای بسیار بالا در اتمسفرهای غیر احیا کننده جلوگیری می کند. به دلیل ضریب انبساط حرارتی پایین و هدایت حرارتی بالا، SiC در مقایسه با سایر مواد سرامیکی مقاومت شوک حرارتی نسبتا بالایی دارد.

زیرکون ترکیبی از سیلیکات زیرکونیوم، ZrSiO4 است که به طور طبیعی به شکل ماسه زیرکون یافت می شود. زیرکن دارای خواص نسوز مفیدی است.

زیرکونیا یا اکسید زیرکونیوم (ZrO2) یک ترکیب بسیار نسوز از زیرکونیوم و اکسیژن است. زیرکونیا ممکن است دارای کلسیا، منیزیم یا ایتریا باشد تا ساختار را به یک ساختار مکعبی تثبیت کند. زیرکونیای تثبیت شده در ساختار کریستالی مکعبی از ترک خوردگی و تضعیف مکانیکی در هنگام گرمایش و سرمایش جلوگیری می کند. برخی از مواد زیرکونیایی توانایی تبدیل شدن (تغییر فاز چهار ضلعی به مونوکلینیک) تحت تنش اعمالی را دارند. آنها اغلب در کاربردهای سایش که نیاز به چقرمگی شکست و سفتی بهبود یافته نسبت به آلومینا دارند استفاده می شوند. سرامیک های زیرکونیا دارای بی اثری شیمیایی عالی و مقاومت در برابر خوردگی در دماهای بسیار بالاتر از نقطه ذوب آلومینا هستند. زیرکونیا گران‌تر از آلومینا است، بنابراین فقط در جایی استفاده می‌شود که آلومینا خراب شود. زیرکونیا رسانایی حرارتی پایینی دارد و رسانای الکتریکی بالای 800 درجه سانتیگراد است. زیرکونیا برای ساخت حسگرهای اکسیژن یا غشاهای سلول سوختی استفاده می‌شود، زیرا زیرکونیا دارای توانایی منحصربه‌فردی است که به یون‌های اکسیژن اجازه می‌دهد آزادانه در ساختار کریستالی بالای 600 درجه سانتی‌گراد حرکت کنند. محصولات زیرکونیا نباید در تماس با آلومینا بالای 1600 درجه سانتیگراد استفاده شود. بسته به خلوص و چگالی، زیرکونیا در لوله ها یا سیلندرهای نسوز، بوته های صنعتی، ظروف آزمایشگاهی تحلیلی، حسگرها، اجزای سایش، سیمان های نسوز، لوله های محافظ ترموکوپل، صدا خفه کن کوره ها، آسترها و تکیه گاه های المنت گرمایشی با دمای بالا استفاده می شود.

سیمان پرتلند و همچنین برخی از مواد نسوز بر پایه سیلیکات کلسیم هستند. دیرگدازهای سیلیکات کلسیم (CaSio3) معمولاً از سیلیکات کلسیم، کلسیم یا مواد معدنی حاوی سیلیکات مانند هورنبلند، اپیدوت و دیوپسید، اغلب با کلسیت یا دولومیت یا ولاستونیت به دست می‌آیند. ولاستونیت یک شکل طبیعی از سیلیکات کلسیم است که معمولاً به عنوان پرکننده استفاده می شود. سیمان پرتلند بر پایه سیلیکات کلسیم CaSiO3 است. سیمان پرتلند، ماده اصلی بتن، سیمان سیلیکات کلسیم است که از ترکیبی از کلسیم، سیلیکون، آلومینیوم و مواد معدنی اکسید آهن ساخته شده است. کلینکر یک مخلوط معدنی ذوب شده از سنگ آهک، پوسته یا گچ و شیل، خاک رس، ماسه یا سنگ آهن است که برای تولید سیمان پرتلند به صورت پودر ریز خرد می شود. گریدهای خاصی از سیمان ممکن است حاوی افزودنی‌هایی از سنگدانه‌های ریز سیلیس دود شده، خاکستر بادی یا سرباره آسیاب شده و همچنین افزودنی‌های شیمیایی برای بهبود استحکام، جذب هوا، کاهش تولید گرما و ترک خوردن، یا بهبود مقاومت در برابر خوردگی در برابر سولفات‌ها یا سایر مواد شیمیایی باشد.

سیمان پرتلند با افزودنی های پلیمری اصلاح می شود تا انعطاف پذیری، مقاومت در برابر آب را بهبود بخشد یا شرایط آب و هوایی سرد یا یخبندان را مورد استفاده قرار دهد.

بایندرهای رزین آلی یا پلیمری مواد نسوز را تا زمان پخت در کنار هم نگه می دارند. برخی از رزین ها برای سوختن طراحی شده اند در حالی که برخی دیگر به کربن تبدیل می شوند. سیمان های پلیمری، ملات ها یا بتن ها در کاربردهای محافظت در برابر خوردگی مانند پوشش ها یا دیوارها در کارخانه های فرآیند شیمیایی استفاده می شوند. سیمان و ملات پلیمری برای چسباندن کاشی، آجر یا سایر اجزای بنایی مقاوم در برابر خوردگی استفاده می شود. پیوندهای کربنی در کامپوزیت های کربن-کربن با دمای بالا استفاده می شود.

سایر انواع سرامیک های فهرست نشده