پوشش‌های ضد آتش بر روی سیم‌های برق، خطوط تلفن، کابل‌های شبکه یا سایر اجزاء اسپری می‌شوند تا از آتش گرفتن عایق پلاستیکی و انتشار آتش در ساختار جلوگیری کنند. نسوز و آتش سوزی اصطلاحات قابل تعویض نیستند. پوشش های نسوز برای کاربردهای ضد حریق طراحی نشده اند.

پوشش ها مطابق با Underwriters Laboratories, Inc. (UL) Flame Class 94V-0 یا سایر استانداردهای ISO معادل، ضد شعله هستند. این مواد گسترش شعله را کاهش می دهند یا در برابر اشتعال در برابر حرارت بالا مقاومت می کنند. آنها همچنین بستر را عایق می کنند و آسیب به زیرلایه را به تاخیر می اندازند. پوشش بازدارنده شعله اغلب بر روی منسوجات، پارچه ها یا سایر مواد اعمال می شود تا ماهیت بازدارندگی مواد را افزایش دهد.

پوشش‌های مقاوم در برابر حرارت و پوشش‌های با دمای بالا در برابر آسیب‌های ناشی از گرما مقاومت می‌کنند یا برای استفاده در محیط‌های با دمای بالا فرموله می‌شوند.

سایر انواع پوشش های فهرست نشده

سیستم‌های پوشش چند جزئی از یک لایه محافظ پلیمری استفاده می‌کنند که پوشش اولیه، پوشش میانی و پوشش پایانی را اعمال می‌کند. پوشش‌های چند جزئی می‌توانند شامل چند مایع (A+B یا A+B+C) باشند که درست قبل از استفاده نهایی با هم ترکیب می‌شوند. برخی از اجزاء می توانند کاتالیزورها، عوامل پخت، کندکننده ها، شتاب دهنده ها، پرکننده ها، تقویت کننده ها، رنگ ها یا تقویت کننده های خاصیت خاص باشند.

رزین‌های راکتیو چسب‌های تک جزئی هستند که مانند چسب‌های مذاب داغ اعمال می‌شوند. رزین ها با رطوبت واکنش می دهند و به صورت عرضی و پلیمریزه می شوند و در نتیجه یک ماده پخت می شود. راکتیوهای پلی یورتان (PUR) نمونه هایی از رزین های واکنش پذیر هستند. برخی سیلیکون ها و سیانواکریلات ها نیز با رطوبت یا آب واکنش می دهند تا چسب یا درزگیر را خشک کنند.

پوشش های ترموپلاستیک پودرهایی هستند که با حرارت دادن به طور مکرر ذوب می شوند. وقتی سرد شوند جامد می شوند.

پوشش‌های ترموست پودرهایی هستند که در طی چرخه پخت و با حرارت دادن تحت یک واکنش شیمیایی قرار می‌گیرند.

پوشش ها از طریق اشعه ماوراء بنفش (UV) پخت می شوند. پوشش‌های قابل درمان با اشعه ماوراء بنفش می‌توانند با کاهش چشمگیر زمان فرآیند، بهره‌وری را افزایش دهند، زیرا پوشش‌های خشک‌شونده UV می‌توانند در چند ثانیه ثابت شوند. خشک شدن یا سفت شدن پوشش های حرارتی ممکن است از چند دقیقه تا چند ساعت طول بکشد.

سایر فناوری‌های پوشش‌دهی فهرست نشده

پوشش ها را می توان روی بتن یا بنایی اعمال کرد.

پوشش ها را می توان بر روی بسترها یا سطوح فلزی اعمال کرد.

پوشش ها را می توان روی بسترها یا سطوح پلاستیکی اعمال کرد.

پوشش ها را می توان بر روی بسترها یا سطوح فولادی اعمال کرد.

پوشش ها را می توان بر روی بسترها یا سطوح چوبی اعمال کرد.

سایر مواد زیرلایه فهرست نشده

پوشش ها برای استفاده در داخل ساختمان ها و سازه ها طراحی شده اند.

پوشش های کف، پوشش های داخلی هستند که برای کف طراحی شده اند.

پوشش های دیواری پوشش های داخلی هستند که برای دیوارها طراحی شده اند. آنها معمولاً شامل نوعی از پایان هستند.

پوشش های سقفی پوشش های داخلی هستند که برای سقف طراحی شده اند.

پوشش های سقف، پوشش های بیرونی هستند که برای سقف ها طراحی شده اند.

مکان‌ها یا جهت‌های سطح فهرست نشده.

پوشش حاوی فلز است یا با فلز پر شده است.

پوشش ها حاوی آلومینیوم، یک عنصر فلزی سفید نقره ای است که برای ساخت محصولات سخت، سبک و مقاوم در برابر خوردگی استفاده می شود. آلومینیوم دارای نقطه ذوب 660 درجه سانتیگراد، نقطه جوش 2467 درجه سانتیگراد و وزن مخصوص 2.699 است.

پوشش ها حاوی روی هستند، یک عنصر فلزی آبی-سفید که حتی در دماهای معمولی نیز چکش خوار و انعطاف پذیر است. روی را می توان به صورت الکترود رسوب کرد و به طور گسترده به عنوان پوشش فولاد و ورق استفاده می شود. روی دارای نقطه ذوب 7870 درجه فارنهایت، نقطه جوش 16650 درجه فارنهایت و وزن مخصوص 7.14 است.

پایه های رزینی و چسب های پلیمری نیمه شفاف یا شفاف و جامد یا نیمه جامد هستند. آنها حاوی مواد مصنوعی و طبیعی هستند. نمونه هایی از پایه های رزین و چسب های پلیمری شامل پوشش های اکریلیک، آلکیدی، کوپال استر، اپوکسی، پلی اورتان، پلی وینیل کلراید و پوشش های سیلیکونی است.

اکریلیک یک رزین مصنوعی است که در رنگ‌های لاتکس یا بر پایه آب با کارایی بالا استفاده می‌شود. رزین های اکریلیک بایندر رنگ را تشکیل می دهند و باعث می شوند پوشش بیشتر دوام بیاورد و رنگ خود را حفظ کند. پوشش های اکریلیک برای اتصال فلزات توصیه می شود. آنها همچنین می توانند با سطوح روغنی، شیشه، فریت، پلاستیک و پلاستیک های تقویت شده با الیاف (FRP) استفاده شو

رزین های آلکیدی عمدتاً در رنگ های تزئینی داخلی و خارجی استفاده می شود. برخی از تجهیزات متوسط و لعاب های دریایی از رزین های آلکیدی به عنوان چسباننده استفاده می کنند.

رزین های اپوکسی گروه بزرگی از رزین ها با کارایی بالا هستند. اپوکسی ها از نظر خواص مکانیکی و مقاومت در برابر تخریب محیطی عموماً از اکثر انواع دیگر رزین ها بهتر عمل می کنند. پوشش های اپوکسی تقریباً به طور انحصاری در اجزای هواپیما استفاده می شود.

رزین های فنولیک و فرمالدئید ترکیبات و چسب های قالب گیری گرما سخت هستند که باندهای قوی و مقاومت خوبی در برابر دماهای بالا ایجاد می کنند. رزین های فنولیک یا فنل فرمالدئید، اوره فرمالدئید، فوران و رزین های ملامینه بخشی از این دسته هستند. به طور کلی، بادوام ترین رزین ها از مواد شیمیایی گروه فنل و فرمالدئید ساخته می شوند. رزین های فنولیک به صورت مایع، پودر و فیلم می باشند. رزین های فنولیک ویژه ای در دسترس هستند که در دماهای متوسط هنگام مخلوط شدن با شتاب دهنده های مناسب سخت می شوند. رزین های فنل فرمالدئید، رزورسینول فرمالدئید، رزول و نووالاک از انواع رزین های فنلی هستند. چسب های رزین اوره از اوره، فرمالدئید و کاتالیزورها یا سخت کننده ها ساخته می شوند. رزین های اوره فرمالدئید می توانند در دماهای متوسط به سرعت سخت شوند، اما عموماً خواص رزین های فنلی را ندارند. رزین های ملامینه از طریق واکنش دی سیاندی آمید با فرمالدئید ساخته می شوند. بیشتر رزین های این گروه دارای خواص دی الکتریک عالی هستند. رزین های فوران فرمالدئید (FF) از طریق پلیمریزاسیون یا چند تراکم فورفورال، فورفورال الکل، یا سایر ترکیبات حاوی حلقه فوران، یا از واکنش این ترکیبات فوران با سایر ترکیبات (نه بیش از 50٪) ساخته می شوند. از فوران های ضد حریق در عملیات چیدمان دستی، اسپری کردن و سیم پیچی رشته استفاده می شود. فوران‌ها معمولاً در صحافی‌های ریخته‌گری، چرخ‌های آسیاب، دیرگدازها و دیگر کاربردها در دمای بالا استفاده می‌شوند. رزین های فوران و مواد شیمیایی نیز در کامپوزیت های فایبرگلاس، رزین های هیبریدی ترکیب شده با اپوکسی یا فنولیک ها و در سیمان های مقاوم در برابر خوردگی استفاده می شوند.

پلی اورتان یک الاستومر سخت و لاستیکی مانند است که بر اساس تراکم ایزوسیانات های آلی با رزین های حاوی گروه های هیدروکسیل ساخته شده است. به پلی اورتان یورتان نیز گفته می شود.

فلوئور الکترونگاتیوترین عنصر است، بنابراین فلوئور و فلوراید میل بسیار کمی برای پذیرش الکترون از عناصر دیگر دارند. فلوروپلیمرها و سطوح فلوئوردار انرژی سطحی بسیار کمی دارند. فلوروپلیمرها خانواده ای از پلاستیک های مهندسی هستند که با پایداری حرارتی بالا، اصطکاک کم و پایداری شیمیایی تقریباً جهانی مشخص می شوند. PTFE و سایر فلوروپلیمرها از نظر شیمیایی بی اثر و از نظر شیمیایی مقاوم هستند. فلوئوروپلیمرها شامل پلی تترا فلورو اتیلن (PTFE)، فلوروآکریلات، فلوئورواوراتان، فلوروسیلیکن، فلوروسیلان، تری کلرو(1H,1H,2H,2H-پرفلوروکتیل)سیلان (TCS), octadecyltrichlorosilane-1, 1Highrofluorocaloode, 2Ho ilane، fluoroPOSS پلی تترا فلوئورواتیلن، PTFE، فلوئوروپلیمر بسیار پرکاربرد است. PTFE حاوی فلوئور و واحدهای مونومر تترا فلوئورواتیلن تکرارشونده است. تفلون، یک نام تجاری محبوب از PTFE و سایر فلوروپلیمرها، یک علامت تجاری ثبت شده Chemours است که یک شرکت دوپونت است. نمونه های اضافی از پلاستیک های فلوروپلیمری، الاستومرها یا ترکیبات عبارتند از: اتیلن-پروپیلن فلوئوردار (FEP)، فلوئوروالاستومر تترا فلوئورواتیلن-پروپیلن (FEPM)، پرفلوئوروآلکوکسی (MFA، PFA)، پلی وینیل فلوراید (PVF)، پلی وینیل اتیلولوتری فلوئور تترا فلوئورواتیلن ( ETFE)، پلی اتیلن کلروتری فلوئورواتیلن (ECTFE) و کلروتری فلوئورواتیلن وینیلیدین فلوراید (FPM، FKM).

لاستیک یک ماده طبیعی یا مصنوعی است که می تواند به سرعت و به زور از تغییر شکل های بزرگ بازیابی شود. لاستیک به عنوان رزین در پوشش های مبتنی بر الاستومری استفاده می شود.

سیلیکون حاوی یک سیستم پلیمری منحصر به فرد است که می تواند یک پوشش آزاد کننده بسیار موثر باشد.

پوشش ها از رزین وینیل به عنوان جزء اصلی اتصال دهنده استفاده می کنند. رزین های وینیل در هر دو پوشش پلی وینیل کلرید (PVC) و پلی وینیل استات استفاده می شود.

پوشش‌های مبتنی بر حلال عمدتاً از ترکیبات آلی فرار (VOCs) به عنوان حامل استفاده می‌کنند.

پوشش های مبتنی بر آب از آب به عنوان حامل اصلی استفاده می کنند، اما ممکن است حاوی مواد شیمیایی مانند گلیکول اترها، الکل ها و سایر VOC های محلول در آب نیز باشند.

سایر مواد شیمیایی فهرست نشده

جوهر، پوشش یا مواد علامت گذاری در یک کارتریج برای تحویل کنترل شده از طریق چاپگر یا سایر انواع تجهیزات توزیع دقیق بسته بندی می شود.

این پوشش یک ورق پلاستیکی نازک است که برای محافظت به بستر چسبیده است.

پوشش مایع است.

روکش خمیر یا ماستیک است. خمیرها و ماستیک ها پوشش های ضخیم و با ویسکوزیته بالا هستند.

سایر اشکال یا روش های توزیع

پوشش های مقاوم در برابر مواد شیمیایی در برابر اسیدها، قلیاها، روغن ها و مواد شیمیایی عمومی مقاومت می کنند.

پوشش های رسانا یک لایه رسانای الکتریکی را تشکیل می دهند.

پوشش های دی الکتریک از مواد نارسانا ساخته می شوند و در کاربردهای نوری استفاده می شوند. پوشش‌های با بازتاب بالا از مجموعه‌ای از لایه‌های متناوب از مواد با ضریب شکست بالا و پایین تشکیل شده‌اند. هر لایه در پشته دارای ضخامت نوری یک چهارم موج در طول موج طراحی است.

پوشش های بازدارنده از خوردگی یا زنگ زدگی مانع از رسیدن رطوبت به فلز یا لایه زیرین می شوند یا یک لایه قربانی ایجاد می کنند. پوشش های مبتنی بر رزین هم در برابر خوردگی و هم در برابر مواد شیمیایی مقاوم هستند و مانعی برای محافظت از بستر ایجاد می کنند. پوشش های روی یا آلومینیوم یک لایه قربانی را فراهم می کند که به طور گالوانیکی از سطح آهنی محافظت می کند، حتی اگر لایه شکسته شود. روی فسفات، متابورات باریم و کرومات استرانسیوم (همه رنگدانه ها) از ترکیبات رایج در پوشش های بازدارنده خوردگی هستند. این رنگدانه ها رطوبتی را که وارد لایه پوششی می شود جذب می کنند. روکش های روان کننده، روغن و گریس نیز یک سد ضد آب برای جلوگیری از خوردگی ایجاد می کنند. پوشش‌های ضد زنگ برای به حداقل رساندن زنگ زدگی یا خوردگی آلیاژ آهن در صورت اعمال مستقیم روی فلزات آهنی مانند کربن یا فولادهای آلیاژی طراحی شده‌اند.

پوشش های محافظ برای محافظت از بسترها و سطوح طراحی شده اند.

پوشش اسپری از یک سیستم اسپری بدون هوا برای پوشش اجسام بزرگ، سطوح عمودی یا اشکال نامنظم استفاده می کند. برای دستیابی به ضخامت پوشش مورد نظر می توان پاس های نامحدودی انجام داد. جلوه های تزئینی را می توان با استفاده از سر اسپری مخصوص به دست آورد. پوشش اسپری اغلب در محل انجام می شود.

پوشش‌های تاچ‌آپ برای تعمیر و تطبیق پوشش اصلی در جایی که در اثر خراشیدگی، خوردگی، سایش، فرسایش، خراشیدگی، فرورفتگی، بریدگی، لایه‌برداری یا سایر فرآیندها آسیب دیده است، استفاده می‌شود. مواد روکش لمسی باید چسبندگی خوبی به بسترهای آسیب دیده و آماده شده و سطوح رنگ آسیب دیده داشته باشد. رنگ و ویژگی های محافظ عملکردی باید با رنگ یا پوشش موجود روی بستر مطابقت داشته باشد. پوشش‌های لمسی در ظروف کوچک، قوطی‌های اسپری آئروسل و شکل‌های قلم موجود هستند.

پوشش‌های ضد آب یا ضد آب، روکش‌های بیرونی شفاف و شفافی هستند که باعث می‌شوند آب بر روی سطح منجمد شود. آنها همچنین نفوذ آب به زیرلایه را به حداقل می رساند.

پوشش های مقاوم در برابر سایش یا فرسایش برای مقاومت در برابر تخریب سطح از طریق اصطکاک طراحی شده اند. سایش در اثر لغزش بین دو یا چند جزء ایجاد می شود. فرسایش آسیب سطحی یا حذف مواد ناشی از برخورد ذرات یا دوغاب است.

پوشش های مقاوم در برابر آب و هوا یا اشعه ماوراء بنفش (UV) در برابر آب و هوا مقاوم هستند یا از آسیب ناشی از اشعه ماوراء بنفش محافظت می کنند.

سایر ویژگی های فهرست نشده

پوشش ها برای استفاده در صنعت الکترونیک طراحی شده اند.

پوشش ها برای استفاده در صنایع غذایی و نوشیدنی طراحی شده اند. این دسته هم شامل محصولات غذایی و هم محصولات بسته بندی است که با مواد غذایی و نوشیدنی ها تماس دارند.

پوشش ها برای صنعت ماشین ابزار طراحی شده اند.

پوشش ها برای کاربردهای دریایی طراحی شده اند و اغلب ضد آب و مقاوم در برابر خوردگی هستند.

پوشش ها برای استفاده در کاربردهای نظامی طراحی شده اند.

پوشش ها برای استفاده در تولید کننده تجهیزات اصلی (OEM) یا کاربردهای صنعتی طراحی شده اند. پوشش‌های صنعتی پوشش‌هایی بادوام و باکیفیت هستند که برای مصارف سنگین یا عملکردهای بسیار تخصصی طراحی شده‌اند.

پوشش ها برای استفاده با تجهیزات فرآیند طراحی شده اند.

پوشش ها برای استفاده در کاربردهای راه آهن طراحی شده اند.

سایر صنایع یا برنامه های کاربردی فهرست نشده.