خشک کن های هوای فشرده چه کاربردی دارند؟
به روز رسانی شده در ۱۴۰۳/۱/۲۶ زمان مطالعه 10 دقیقه
خشک کن های هوای فشرده برای حذف آب و سایر آلاینده ها از هوای فشرده استفاده می شود. خشک کن های هوای فشرده از فناوری هایی مانند تبرید، جذب خشک کننده و فیلتراسیون غشایی برای حذف آلاینده ها، به ویژه آب، از هوا استفاده می کنند. گروهبندیهای اصلی شامل مبرد (که آب را با خنک کردن هوا حذف میکند) چگالش نیرویی، و خشککننده (که آب موجود در هوا را با مواد دانهای مانند آلومینا فعال، سیلیکاژل و غربالهای مولکولی جذب میکند). فن آوری های دیگر عبارتند از غشایی و خشک کن هوای فشرده درون خطی. هوا را می توان در یک یا چند مرحله خشک کرد تا از خوردگی ابزار و سایر مشکلات مرتبط با آب جلوگیری شود.
مشخصات فنی مهمی که هنگام انتخاب باید مدنظر داشته باشیم
مشخصات مهمی که هنگام جستجوی خشک کن های هوای فشرده باید در نظر گرفته شود عبارتند از ظرفیت خشک کردن، حداکثر فشار، حداقل نقطه شبنم خروجی، قدرت موتور و دمای عملیاتی.
ظرفیت خشک کردن حداکثر حجم هوا از طریق خشک کن است. معمولاً در 100 psig داده می شود.
حداکثر فشار به حداکثر فشار نامی ورودی خشک کن اشاره دارد.
نقطه شبنم معیار خشکی است. این مقدار بخار آب را توصیف می کند و به ما می گوید که هوای فشرده قبل از تشکیل آب مایع چقدر سرد می شود.
اسب بخار موتور یک مقدار مرجع است که اغلب برای تخمین اندازه خشک کن استفاده می شود. فشار و ظرفیت مشخصات متمایز کننده هستند.
دمای عملیاتی محدوده کامل مورد نیاز دمای کاری محیط است.
خشک کنندههای جذبی
اگر خشک کن هوای فشرده یک خشک کننده جذبی باشد، مشخصات مهمی که باید در نظر گرفته شود شامل مراحل و روش بازسازی است.
مرحله s شامل تک مرحله و دو مرحله است.
انتخابها برای روش بازسازی عبارتند از بازسازی بدون گرما، بازسازی با حرارت داخلی و بازسازی با حرارت خارجی.
در بازسازی بدون گرما با استفاده از گسترش هوای سرد سرد به فشار جوی نزدیک برج احیا، هوای خشک کن رطوبت را از بستر خشک کن اشباع می گیرد و سپس به اتمسفر تصفیه می شود.
در یک خشک کن احیاگر داخلی، هوای فرآیند از طریق لولههای ورودی وارد خشککن میشود، سپس با عبور از بستر خشککننده خشک میشود و از طریق لولههای خروجی به عنوان هوای خشک تخلیه میشود. بازسازی ماده خشک کن در فشار اتمسفر، با استفاده از بخاری یا بخاری الکتریکی، تعبیه شده در بستر خشک کن انجام می شود.
در یک خشک کن احیا کننده با حرارت خارجی، هوا از طریق لوله های ورودی وارد خشک کن می شود، سپس با عبور از بستر خشک کن خشک می شود و از طریق لوله های خروجی به عنوان هوای خشک تخلیه می شود. فعال سازی مجدد با استفاده از یک دمنده فعال یا یک خنک کننده انجام می شود.
منابع برق
گزینه های منابع برق برای خشک کن های هوای فشرده عبارتند از:
بدون منبع تغذیه
برق DC
AC تک فاز
AC سه فاز
امکانات
ویژگی های رایج عبارتند از فشار سنج، فیلترهای یکپارچه، و تخلیه خودکار میعانات.
فشار سنج ها فشار را کنترل می کنند. شامل شماره گیری یا بازخوانی دیجیتال است.
فیلترهای یکپارچه برای به دام انداختن مکانیکی رطوبت، روغن، دود و غیره استفاده می شود.
یک تخلیه خودکار میعانات به طور خودکار سطح یا مقدار رطوبت حذف شده را تشخیص می دهد و به طور خودکار آن را تخلیه می کند.
استانداردها
BS ISO 7183 - مشخصات و آزمایش خشک کن های هوای فشرده
ANSI B93.45M - خشک کن های هوای فشرده با قدرت سیال پنوماتیک - روش هایی برای رتبه بندی و آزمایش
BS 6754 - مشخصات و تست خشک کن های هوای فشرده
می توانید با استفاده از سیستم جست و جوی کالای صنعتی تکصان، محصول مورد نظر خودتان را با توجه به مشخصاتی که ذکر شد انتخاب و به تامین کننده مورد نظر متصل شوید.
منبع: globalspec.com