کاربرد چسب های ترموست در صنایع

چسب‌های ترموست رزین‌های پلیمری شبکه‌ای هستند که با استفاده از گرما و/یا گرما و فشار پخت می‌شوند. آنها تعدادی از مواد مختلف را نشان می دهند که در هنگام پخت تحت یک واکنش شیمیایی قرار می گیرند، به طوری که ساختار تشکیل شده استحکام و مقاومت محیطی بالاتری دارد. علیرغم نامشان، گرماسخت ها ممکن است برای پخت به گرما نیاز داشته باشند یا نباشند و در عوض ممکن است از تابش یا پردازش پرتو الکترونی استفاده کنند. به دلیل استحکام و مقاومت برتر، ترموست ها به طور گسترده برای کاربردهای باربر سازه ای استفاده می شوند. به همین دلیل نسبت به چسب های دیگر گران تر هستند.

چسب های ترموست به صورت سیستم های یک یا (معمولاً) دو جزئی در دسترس هستند. سیستم های یک جزء از پخت حرارتی استفاده می کنند و برای ماندگاری کافی نیاز به ذخیره سازی سرد دارند. بیشتر چسب های یک جزئی به صورت خمیر فروخته می شوند و توسط ماله استفاده می شوند تا به راحتی شکاف ها را پر کنند.

سیستم های دو جزء باید در یک چارچوب زمانی معین، از چند دقیقه تا چند ساعت، مخلوط و اعمال شوند. اپوکسی های دو جزئی برای چسباندن تقریباً تمام بسترها مناسب هستند و دارای استحکام و مقاومت شیمیایی بالا و همچنین پایداری طولانی مدت عالی هستند. علی‌رغم این ویژگی‌های برتر، سیستم‌های دو جزء اغلب به نفع یک جزء به دلیل استفاده آسان‌تر و نیازهای ذخیره‌سازی دومی اجتناب می‌شوند.

تصویر زیر ترکیبی از ترموست را نشان می دهد که با اعمال گرما به یکدیگر متصل می شوند.

مشخصات فنی مهم

مواد چسب ترموست متداول عبارتند از: رزین اپوکسی ، رزین فنولیک فرمالدئید (PF) ، نئوپرن فنولیک، فرمالدئید رزورسینول (RF)، پلی استرها و پلی آمیدها. جدول زیر برخی از این مواد رایج و زیرلایه هایی را که به طور موثری به آنها متصل می شوند، توضیح می دهد.

   شما می توانید با استفاده از سیستم جست و جوی کالای صنعتی تکصان، چسب صنعتی موردنظرتان را پیدا کنید و به تامین کننده مرتبط با آن متصل شوید. 

منبع: globalspec.com