چاپگرهای سه بعدی و دستگاههای مربوطه
به روز رسانی شده در ۱۴۰۳/۵/۲۰ زمان مطالعه 10 دقیقه
اطلاعات چاپگرهای سه بعدی و دستگاههای مربوطه
نمایش تمام سازندگان چاپگرهای سه بعدی و دستگاههای مربوطه
چاپگرهای سه بعدی اجسام جامد سه بعدی را از مدل دیجیتالی می سازند. پرینترهای سه بعدی از فرآیند تولید افزودنی (AM) استفاده می کنند که در آن لایه های متوالی مواد به اشکال مختلف برای تشکیل قطعه نهایی قرار می گیرند. دستورالعمل های طراحی از یک فایل دیجیتال می آید. این چاپگرها برای نمونه سازی و تعمیر قطعات یا تولید مثل و همچنین کاربردهای تولید محدود استفاده می شوند.
چاپ سه بعدی (3DP) ساخت سریع و هزینه مواد کم را ارائه می دهد. در واقع، 3DP احتمالا سریعترین روش نمونه سازی سریع است. اخیراً پیشرفت های قابل توجهی در وضوح چاپ، گزینه های محصول و تکمیل، اندازه کلی قطعه و مشخصات مواد حاصل شده است.
انواع چاپگرهای سه بعدی و دستگاههای مربوطه
استریولیتوگرافی (SLA) - این اولین روش چاپ سه بعدی بود و در دهه 1980 توسعه یافت. یک رزین UV-curing در یک مخزن با یک سکوی آسانسور زیر آب قرار دارد. نور ماوراء بنفش از یک پروژکتور DLP یا لیزر یک طرح کلی را در رزین ترسیم می کند که باعث سخت شدن آن می شود. سکوی آسانسور پایین می آید و لایه دیگری از جزء ردیابی و درمان می شود. SLA در مقایسه با روش های دیگر وضوح بسیار بالایی دارد، اگرچه به دلیل زمان پخت کندتر است. قطعات تمام شده در برابر اشعه ماوراء بنفش پایدار نیستند.
ساخت فیلامنت ذوب شده (FFF) یا مدل‌سازی رسوب ذوب شده (FDM) TM - این تکنیک رشته‌های ترموپلاستیک را از طریق یک نازل کوچک بیرون می‌کشد، شبیه به تفنگ چسب داغ. این فرآیند به آرامی انجام می شود تا ضخامت و دقت قطعه یکنواخت حفظ شود. پلاستیک خنک می‌شود و می‌توان لایه دیگری را روی آن ساخت. وضوح، پرداخت سطح و بسیاری از متغیرهای دیگر را می توان توسط اپراتور کنترل کرد. برخی از چاپگرها دارای چندین نازل برای رنگ ها یا مواد مختلف هستند. ممکن است برای اطمینان از پایداری ساختار چاپ نیاز به ساخت مواد پشتیبان باشد، اگرچه می توان تکیه گاه ها را به صورت مکانیکی یا شیمیایی حذف کرد.
تف جوشی لیزری انتخابی (SLS) و ذوب لیزری انتخابی (SLM) - این دو روش مشابه هستند اما یکسان نیستند. چاپگرهای SLS و SLM هر دو از لیزر برای گرم کردن مواد چاپ پودری استفاده می کنند، جایی که لیزر دقیقاً هدف قرار می گیرد. در مورد SLM مواد ذوب می شوند، در مورد SLS آن را متخلخل می کنند. مشابه SLA، قطعات بر روی یک پیستون نزولی پخت می شوند. با این حال مواد پودری اضافی از یک مخزن جداگانه به مخزن بین لایه ها اضافه می شود. مواد چاپ می تواند هر چیزی باشد که می تواند با لیزر ذوب شود، که معمولاً ترموپلاستیک است اما با لیزر صحیح می تواند فلز باشد. چاپگرهای SLS و SLM به دلیل فناوری، گران‌تر از سایر چاپگرهای سه بعدی هستند، اما اغلب قطعات چاپی برتر را تولید می‌کنند. به مواد پشتیبانی نیازی نیست، اگرچه چاپ در چندین متریال امکان پذیر نیست.
Polyjet TM — این تکنیک (کپی رایت Stratasys) از هدهای جوهر افشان استفاده می کند که یک رزین خشک کننده UV را رسوب می دهد که بلافاصله پخت می شود تا بتوان یک لایه جدید در بالای آن ساخت.
جوهر افشان بستر پودری / جت بایندر - این تکنیک لایه های نازکی از پودر را روی یک بایندر یا چسب رسوب می دهد تا لایه ها را به هم بچسباند. لایه های اضافی پودر اعمال می شود و جوهر افشان آن را به لایه زیر می چسباند. قطعات معمولا ضعیف هستند و قبل از استفاده نیاز به پردازش اضافی دارند.
تغییرات دیگری در این نوع چاپگرها نیز می توان یافت مانند تف جوشی مستقیم لیزری فلزات (DMLS) و ساخت پرتو الکترونی (EBF)، و همچنین فناوری های نوظهور مانند تولید رابط مایع پیوسته (CLIP).
منبع