چکش ها

چکش ها ابزار ساده و دستی هستند که برای وارد کردن نیروی ضربه به جسم با جهت خطی در نظر گرفته شده اند.

بیشتر چکش‌ها به توانایی فیزیکی اپراتور متکی هستند تا: ضربه‌های دقیقی به سر یک بست، مانند میخ یا سنبله، اتصال یا جعل اجزای فلزی چکش‌خوار، یا اسکنه/تخریب اشیا. چکش ابزار ساده ای است که در مجموعه وسیعی از نیروی کار به کار گرفته می شود.

تفاوت اصلی ها در ساخت سر چکش و کاربرد مورد نظر آن است.

نمایش تمام سازندگان چکش ها

سر چکش تقریباً فولادی است ، اما ممکن است آلیاژهای سخت شده دیگری نیز استفاده شود. جرم چکش در ناحیه ضربه متمرکز می شود تا بیشترین نیروی ممکن را ایجاد کند. آنها برای راندن بست ها و لکه دار کردن مواد موثر هستند.

انواع چکش:

• چکش گلوله ای

• چکش برنجی

• چکش کاو

• چکش توله

• چکش حفاری

• چکش تراش

• چکش بنایی

• ماول

• چکش سنگی

• پتک

• چکش اثاثه یا لوازم داخلی

سر پتک از لاستیک ، چوب، مس یا پلاستیک تشکیل شده است. جرم سر پتک به طور مساوی در سرتاسر توزیع می شود، به این معنی که پتک ها برای جعل یا تغییر شکل و ظاهر مواد در نظر گرفته شده اند. آنها نیروی خفیف تا متوسطی را به قطعه کار وارد می کنند. پتک ها بر اساس ترکیب طبقه بندی می شوند، اما این نیز کاربردهای مناسبی را دیکته می کند.

این ابزارها تقویت کننده نیرو هستند. چرخش بازو و دست درجه خاصی از نیرو ایجاد می کند و طول دسته چکش یا چکش سرعت سر چکش را افزایش می دهد. گرانش همچنین تأثیر حداقلی بر شتاب چرخش چکش دارد. با ضربه چکش، نیرویی برابر اما مخالف توسط هدف ایجاد می شود. نیروی توقف (که مسئول کار واقعی است) و حرکت چکش پس از ضربه (که بر عملکرد چکش تأثیر منفی می گذارد) باید برابر با انرژی جنبشی سر چکش باشد. بنابراین، نیروی توقف باید بیشتر از نیرویی باشد که توسط چرخش چکش به هدف وارد می شود. اگر هدف یک جسم سنگین یا سخت باشد، حرکت سر در هنگام ضربه به حداقل می رسد. در نمونه یک پتک، مقداری از نیروی وارد شده توسط مصالح ساختمانی کاهش می یابد.

ترکیب

سر مهم ترین قسمت ابزار است، زیرا نوع و عملکرد چکش با شکل و ساختار سر مشخص می شود. چکش ها از چند قسمت تشکیل شده اند: صورت، چشم، گردن، گلو، تاج و پنجه.

صورت چشمگیر چیزی است که با یک ماده یا شی تماس برقرار می کند. صورت های چکش زاغ میخ ها را بدون برجای گذاشتن اثر روی سطح می کشند. گلوی چکشی به گردن متصل است و امکان ضربه زدن با قدرت را فراهم می کند. چشم یک چکش اغلب عمیق و مخروطی است تا مونتاژ سر به دسته ایمن را ثابت کند. گردن چکش اغلب دارای طراحی هشت ضلعی است. پنجه، که اغلب یک مورب دوتایی است که فضای خالی را برای سر ناخن ایجاد می‌کند و اجازه می‌دهد تا ناخن‌ها را در هر اندازه‌ای محکم بگیرد.

دسته قسمتی از چکش است که سر را به وسیله کار آن متصل می کند. برای چکش های دستی و مکانیکی، دسته به ترتیب سر را به کاربر یا مکانیزم عملیاتی متصل می کند. دسته بلندتر پتانسیل اعمال نیروی بیشتر را فراهم می کند، اما با محدودیت فضا و توانایی کاربر برای ضربه زدن دقیق به هدف مورد نظر محدود می شود.

پتک ها از نظر ساخت شبیه به چکش هستند، اما معمولاً نیازی به پنجه ندارند. سرهای پتک توسط سخت افزار، گوه یا چسب متصل می شوند.

برنامه های کاربردی

انواع چکش بر اساس کاربرد بسیار متفاوت است. کاربردهای رایج چکش های دستی عبارتند از:

• نجاری

• ساخت و ساز

• قاب بندی

• زمین شناسی

• سنگ تراشی

• معدن

• مشت زدن

• اثاثه یا لوازم داخلی

• جوشکاری

برخی از موارد استفاده از چکش های دستی در نجاری و اثاثه یا لوازم داخلی با تفنگ های میخکوبی و تفنگ های منگنه جایگزین شده است.

از پتک برای پرس گچ کاری و اشیاء چوبی استفاده می شود. آنها همچنین در مواردی استفاده می شوند که چکش ممکن است جرقه ایجاد کند و یک ماده قابل اشتعال را مشتعل کند. آنها ممکن است برای چسباندن اثاثه یا لوازم داخلی و جعل فلز استفاده شوند. پتک ها شغل مکرری در خارج از مصارف صنعتی پیدا می کنند. همانطور که در مورد غلتک و پتک کروکت است.

ویژگی ها

ویژگی‌های ویژه چکش‌ها شامل گزینه‌هایی برای پنجه‌های مستقیم، صورت‌های دندانه‌دار، دسته‌دار یا هسته‌دار گرافیت، و دستگیره دسته‌ای آجدار یا بالشتکی است. بسیاری از این ویژگی ها برای انواع خاصی از چکش ها منحصر به فرد هستند.

استانداردها

چکش یا چکش را در فروشگاه استاندارد IHS برای استانداردهای مربوط به ساخت و عملکرد چکش یا چکش جستجو کنید .

منبع

globalspec.com