ابزار آلات فرم دهی سر لوله ها
به روز رسانی شده در ۱۴۰۳/۷/۱۷ زمان مطالعه 10 دقیقه
نمایش تمام سازندگان ابزار آلات فرم دهی سر لوله ها
ابزارسازی فرم انتهای لوله برای دستگاه های شکل دهی انتهای لوله ساخته شده است که اندازه و شکل انتهای لوله را برای کاربردهای مختلف دستکاری می کنند.
روش‌های اصلی شکل‌دهی انتهایی عبارتند از: اندازه ابزار قطعه‌بندی شده، شکل‌دهی قوچ، شکل‌دهی چرخشی، رول‌فرمینگ و ریسندگی. هنگام انتخاب یک ابزار شکل انتهایی لوله، مهم است که در نظر بگیرید که لوله شکل گرفته چه کاری باید انجام دهد، آیا پروژه بخشی از مجموعه قطعات است یا خیر، و آیا می توان تغییراتی در قطعات جفت شده ایجاد کرد.
همچنین باید در نظر گرفت که آیا مواد لوله می‌تواند میزان تغییر شکل مورد نظر را در خود جای دهد یا خیر، و اگر چنین است، بهترین راه کار با مواد برای دستیابی به فرم نهایی با حفظ تحمل‌ها و الزامات آرایشی مناسب چیست.
انواع ابزار آلات فرم دهی سر لوله ها
انواع مختلفی از انتهای لوله موجود است.
کاهش انتهایی فرآیندی است که قطر خارجی (OD) لوله را کاهش می دهد. این کار به گونه ای انجام می شود که انتهای کاهش یافته در قطر داخلی (ID) همان لوله قرار می گیرد.
انبساط انتهایی عمدتاً با استفاده از تجهیزات شکل‌دهی انتهایی پنوماتیک و هیدرولیک افقی انجام می‌شود که توسط تکنسین‌ها برای مطابقت با نیازهای برنامه سازگار شده است.
فلنجینگ یک لبه یا فلنج را مستقیماً در انتهای لوله تشکیل می دهد. فلنجینگ را می توان بر روی لوله های سرد یا گرم انجام داد.
پخ زدن به این صورت است که یک لبه یا گوشه قائم الزاویه را برای ایجاد یک لبه شیبدار متقارن جدا کنید. برش های کوچک معمولاً در 45 درجه هستند.
مهره‌کاری رول فرآیندی است که انتهای یک لوله فلزی استوانه‌ای شکل را چین می‌دهد تا شکلی شبیه دهانه ایجاد کند. این ممکن است برای تقویت و محافظت از شکل فرم فلزی نورد شده انجام شود.
فلرینگ را می توان همراه با کاهش دهنده لوله برای دستکاری انتهای لوله برای مطابقت با کاربرد مشخص شده استفاده کرد. روکشی فرآیند جدا کردن فلز از انتهای قطعه کار برای تولید یک سطح صاف است. بریدگی یک شیار یا فرورفتگی مانند یک برش کوچک V شکل در لبه یا سطح لوله ایجاد می کند.
تکنولوژی
فرآیند شکل دهی قوچ که به آن بولدوزی نیز گفته می شود، از یک یا چند ابزار قالب یا پانچ استفاده می کند که در انتهای لوله که توسط بلوک های گیره در جای خود نگه داشته می شود، قرار می گیرد. این فرآیند به طور یکنواخت دور کامل انتهای لوله را کار می کند. سیستم های هیدرولیک معمولاً در ارائه توان و سرعت مورد نیاز مؤثرتر هستند.
شکل دهی قوچ یک قطعه تمام شده ثابت را فراهم می کند، اما نمی توان آن را برای جبران تغییرات در میزان برگشت فنر تنظیم کرد.
ابزار برای شکل دهی انتهایی از نوع قوچ شامل بلوک های گیره، پانچ و بلوک شاتل است.
شکل دهی انتهایی قطعه بندی شده برای کاهش یا گسترش انتهای لوله استفاده می شود. بر خلاف قوچ‌سازی، شکل‌دهی لوله‌های قطعه‌بندی شده نیازی به بستن لوله ندارد. رایج ترین کاربرد شکل دهی انتهای قطعه بندی شده زمانی است که یک لوله به انتهای لوله دیگر می لغزد. برای کاهش لوله، فرآیند از مجموعه ای از قالب های قطعه بندی شده استفاده می کند. این قالب ها را به هم فشرده می کند تا قطر لوله کاهش یابد. برای گشاد کردن لوله از ابزارها یا انگشتان تقسیم شده استفاده می شود. آنها به صورت بسته بندی شده با هم شروع می شوند تا در داخل یک لوله قرار بگیرند. انگشتان به طور یکنواخت پخش می شوند تا لوله به قطر نهایی برسد.
یکی از معایب ابزارهای تقسیم شده این است که می تواند قطر قطعه کار را تغییر دهد. کاهش استاندارد حدود 0.250 اینچ قطر با هر مجموعه ابزار است.
ابزارسازی برای ماشین‌های شکل‌دهی انتهایی شامل قالب‌های بسته‌کننده برای کاهش قطر لوله و قالب‌های داخلی (که به عنوان انگشت‌های منبسط شونده گفته می‌شود) برای انبساط لوله است.
فرآیند شکل دهی چرخشی معمولاً باعث ایجاد انتهای گشاد شده روی لوله ها و مهره های شلنگ می شود. مزیت خاص این فرآیند این است که می توان از آن برای کار در اطراف یک لوله استفاده کرد، به خصوص در مواردی که زوایای تیز و تغییرات قطر ریشه ای نیاز به کار تدریجی بیشتری روی لوله دارد.
فرآیند رول‌سازی داخلی زمان‌های چرخه‌ای کندتر از شکل‌دهی قوچ دارد، اما می‌تواند تحمل‌های سخت‌تری ایجاد کند. ابزار برای شکل دهی داخلی رول شامل:
فک های گیره دندانه دار برای نگه داشتن لوله در جای خود در حالی که فشار محوری به انتهای لوله اعمال می شود.
منبع