سیستم های ایمنی هشدار شخضی

سیستم‌های ایمنی هشدار شخصی (PASS) دستگاه‌هایی هستند که توسط واکنش‌دهنده‌های اضطراری و کارگران منفرد حمل می‌شوند تا علائم پریشانی یا نیاز به کمک در محیط‌های شدید را نشان دهند. این دستگاه‌ها معمولاً توسط آتش‌نشانان یا سایر افرادی که در سناریوهای خطرناک برای زندگی و سلامت (IDLH) کار می‌کنند، استفاده می‌شوند. این دستگاه ها به عنوان یک قطعه ضروری از تجهیزات ایمنی در نظر گرفته می شوند. این سیستم ها همچنین به عنوان واحد سیگنال پریشانی (DSU) یا واحد سیگنال خطر خودکار (ADSU) شناخته می شوند، از ویژگی هایی مانند چراغ های بارق، آلارم های صوتی و ارتباطات رادیویی برای کمک به مکان یابی پرسنل در میدان استفاده می کنند. 

دستگاه‌های PASS کوچک هستند و با باتری کار می‌کنند و معمولاً در ارتباط با دستگاه تنفسی استفاده می‌شوند. این دستگاه به یک مهار دستگاه تنفس مستقل (SCBA) متصل می‌شود و به آتش‌نشان یا کارگر امکان می‌دهد تا با فعال کردن زنگ هشدار الکترونیکی پرسرعت، چراغ چشمک زن و سیگنال رادیویی کمک بخواهند. مدل‌های قدیمی‌تر به پوشنده نیاز داشتند تا به صورت دستی یک مشکل را نشان دهد، در حالی که دستگاه‌های مدرن زنگ هشدار دستی را حفظ می‌کنند، اما حرکت پوشنده را از طریق بلبرینگ یا شتاب‌سنج کنترل می‌کنند که در صورت غیرفعال بودن پوشنده برای مدت زمان از پیش تعیین‌شده، هشداری را ایجاد می‌کند. این دستگاه ها یک آلارم صوتی حداقل 95 دسی بل منتشر می کنند. هنگامی که زنگ هشدار به صدا در می آید، یک ابتکار نجات را از طرف اولین پاسخ دهنده یا کارگر آغاز می کند. هم در واکنش اضطراری و هم در کاربردهای صنعتی، PASS برای یافتن سریع کارگر در مشکل مفید است. 

الزامات دستگاه های PASS توسط انجمن های استاندارد، مانند انجمن ملی حفاظت از آتش و موسسه استاندارد بریتانیا، کنترل می شود. استانداردهای منتشر شده توسط این موسسات حداقل مشخصات مانند فرکانس ها و سطوح هشدار صوتی و پیش هشدار، مدت زمان پس از عدم حرکت، شدت آلارم بصری و مسلح کردن و خلع سلاح دستگاه را قبل از شروع به کار تعیین می کند. 

استانداردها

انجمن ملی حفاظت از آتش: NFPA 1982 - استاندارد سیستم های ایمنی هشدار شخصی (PASS). 

استاندارد مشخص می کند که دستگاه PASS پس از 20 ثانیه عدم فعالیت به حالت پیش هشدار و در 30 ثانیه عدم فعالیت به حالت هشدار کامل می رود. هشدار را می توان به صورت دستی نیز فعال کرد. پیش زنگ هشدار برای رسیدن به حداکثر سطح بین 100 dBA و 110 dBA در شش ثانیه مورد نیاز است. آلارم اولیه باید حداقل سطح 95 dBA در یک متر داشته باشد و بتواند سطح را حداقل برای یک ساعت حفظ کند. 

موسسه استاندارد بریتانیا:  BS 10999-2010 - مشخصات واحدهای سیگنال خطر برای آتش سوزی و آتش سوزی. 

استاندارد مشخص می کند که عدم حرکت به مدت 30 ثانیه باعث ایجاد صدای سیگنال قبل از زنگ 10 ثانیه می شود. اگر در طول 10 ثانیه پیش هشدار هیچ حرکتی رخ ندهد، دستگاه در حالت هشدار کامل قفل می شود. با فشار دادن صفحه کلید دستی، دستگاه را می توان به صورت دستی روی آلارم کامل تنظیم کرد. این اکشن را می توان در کارخانه تنظیم کرد تا عملکرد فوری یا تاخیری داشته باشد.

منبع

globalspec.