انتقال دهنده های گاز

فرستنده های گاز شامل یک محفظه، حسگر و لوازم الکترونیکی هستند که سیگنال یک حسگر گاز را به سیگنال خروجی آنالوگ تبدیل می کنند. خروجی های الکتریکی برای فرستنده های گاز شامل جریان آنالوگ، ولتاژ آنالوگ و فرکانس است. سطوح جریان آنالوگ مانند 4 تا 20 میلی آمپر برای ارسال سیگنال در فواصل طولانی مناسب است. به طور معمول، جریانی متناسب با اندازه گیری بر مدار خروجی اعمال می شود. از بازخورد برای ارائه جریان مناسب بدون توجه به نویز خط و امپدانس استفاده می شود. خروجی های ولتاژ آنالوگ توابع ساده و معمولا خطی اندازه گیری هستند. فرکانس یا فرکانس خروجی مدوله شده برای فرستنده های گاز شامل مدولاسیون دامنه (AM)، مدولاسیون فرکانس (FM)، امواج سینوسی و قطارهای پالس است. 

نمایش تمام سازندگان فرستنده گاز

فرستنده های گاز از نظر تعداد گازهای حس شده، انواع گازهای عمومی و انواع گازهای خاص متفاوت هستند. تامین کنندگان محصولات را برای دو نوع کلی گاز ارزیابی می کنند: گازهای سمی و گازهای قابل احتراق. گازهای سمی در صورت استنشاق یا جذب بدن در مقادیر نسبتاً کم باعث بیماری یا مرگ می شوند. گازهای قابل احتراق با هوا یا اکسیژن واکنش می دهند و در محدوده وسیعی از غلظت ها می سوزند. در هر دسته، انواع خاصی از گازها وجود دارد. برخی از فرستنده های گاز برای سنجش ذرات معلق در هوا، آمونیاک، آرسین، برم، دی اکسید کربن، مونوکسید کربن، کلر، دی اکسید کلر، دی بوران، فلوئور یا ژرمان طراحی شده اند. برخی دیگر برای حس کردن هالوکربن ها، هیدروکربن ها، هیدروژن، کلرید هیدروژن، سیانید هیدروژن، فلورید هیدروژن، سلنید هیدروژن، سولفید هیدروژن، بخار جیوه، اکسید نیتریک، دی اکسید نیتروژن، اکسیدهای نیتروژن، اکسیژن یا ازن طراحی شده اند. فرستنده های گازی که فسفین، سیلان، دی اکسید گوگرد، هگزا فلوراید گوگرد و بخار آب را حس می کنند نیز در دسترس هستند.  

نوع اندازه گیری مشخصات مهمی است که هنگام انتخاب فرستنده گاز باید در نظر گرفته شود. پنج نوع اندازه گیری اساسی وجود دارد: درصد حد انفجاری پایین (LEL)، درصد حجمی، ردیابی، نشت، چگالی، و امضا یا طیف. حد پایین تر انفجار (LEL) یا حد قابل اشتعال پایین (LFL) یک گاز قابل احتراق کوچکترین مقدار گازی است که در هنگام مخلوط شدن با هوا و مشتعل شدن، شعله خود را پشتیبانی می کند. صفر درصد (0 %) LEL بیانگر جوی عاری از گاز قابل احتراق است. صد در صد LEL (100 %) جوی را نشان می دهد که دارای گاز در حد پایین اشتعال پذیر است. درصد حجمی به صورت %v/v بیان می‌شود که در آن v برابر حجم است. ردیابی در واحد غلظت بیان می شود: قسمت در میلیون (ppm) یا قسمت در میلیارد (ppb). یک درصد نوردهی برابر با 10000 ppm یا 10000000 ppb است. نشتی جریان غالب سیال از طریق نشتی در شرایط موجود است. به طور معمول، نرخ نشت بر حسب واحد جریان، مانند میلی لیتر در دقیقه (ml/min) مشخص می شود. چگالی به صورت mg/m^3 بیان می شود. 

فرستنده های گاز دارای نمایشگر آنالوگ یا دیجیتال هستند و ویژگی های مختلفی را ارائه می دهند. برخی از فرستنده‌های گاز شامل آلارم‌های صوتی یا بصری، پروب‌های قابل تعویض، ذخیره‌سازی اطلاعات روی برد، پمپ نمونه‌برداری یا آرایه حسگر هستند. برخی دیگر ذاتاً ایمن هستند (IS) یا برای استفاده در محیط های خطرناک طراحی شده اند. ذاتاً ایمن (IS) صفتی برای تجهیزات و سیم‌کشی‌هایی است که قادر به آزاد کردن انرژی الکتریکی یا حرارتی کافی در شرایط عادی یا غیرعادی برای ایجاد اشتعال یک مخلوط خطرناک جوی در بیشترین غلظت آن نیستند. پایانه های IS و سیم کشی ممکن است به هر مکان خطرناکی از هر طبقه بندی گروهی که برای آن پذیرفته شده است، بدون نیاز به محفظه ضد انفجار یا سایر وسایل حفاظتی آورده شود.

منبع

globalspec