سیستم های شناسایی بیومتریک
به روز رسانی شده در ۱۴۰۳/۹/۱۰ زمان مطالعه 10 دقیقه
سیستمهای شناسایی بیومتریک از سیستمهای خودکار برای اندازهگیری ویژگیهای فیزیکی و یا رفتاری افراد استفاده میکنند تا بهطور منحصربهفرد شناسایی یا تأیید کنند که چه کسی هستند. این فناوری در درجه اول برای شناسایی و کنترل دسترسی استفاده می شود. فرض اصلی فناوری بیومتریک این است که همه افراد منحصر به فرد هستند و می توان یک فرد را با ویژگی های فیزیکی یا رفتاری خود شناسایی کرد.
نمایش تمام سازندگان سیستم های شناسایی بیومتریک
دستگاههای مبتنی بر فیزیولوژی، ویژگیهای فیزیکی مانند اثر انگشت، DNA، و تشخیص گوش و چشم را اسکن و شناسایی میکنند. دستگاههای مبتنی بر رفتار، ویژگیهای رفتاری افراد مانند امضا، راه رفتن، الگوهای تایپ و تشخیص صدا را اسکن میکنند و شناسایی میکنند.
انواع سیستم های شناسایی بیومتریک
در زیر فهرست و شرح مختصری از بسیاری از انواع فناوریهای بیومتریک که برای شناسایی فردی و برنامههای کنترل دسترسی استفاده میشوند، ارائه شده است.
تطبیق DNA: دستگاه بیومتریک شیمیایی که با تجزیه و تحلیل DNA یک فرد را شناسایی می کند.
تشخیص گوش: دستگاه بیومتریک بصری که از شکل گوش برای تشخیص فرد استفاده می کند.
تشخیص عنبیه چشم: دستگاه بیومتریک بصری که از ویژگی های عنبیه چشم برای تشخیص یک فرد استفاده می کند.
تشخیص شبکیه چشم: دستگاه بیومتریک بصری که از ویژگیها و الگوهای وریدهای پشت چشم برای تشخیص فرد استفاده میکند.
تشخیص چهره: دستگاه بیومتریک بصری که الگوها و ویژگی های چهره را برای تأیید هویت تجزیه و تحلیل می کند.
تشخیص اثر انگشت: دستگاه بیومتریک بصری که از ویژگی های انگشت انسان برای تأیید هویت استفاده می کند.
اندازهگیری دست: دستگاه بیومتریک بصری که از ویژگیهای یک دست مانند طول انگشت و عرض دست برای تأیید هویت استفاده میکند.
تشخیص ورید کف دست: آزمایش بیومتریک بصری که از الگوهای رگهای دست یا انگشتان انسان استفاده میکند.
تشخیص بو: بیومتریک بویایی که از بوی فرد برای تایید هویت استفاده می کند.
تشخیص امضا: بیومتریک رفتاری بصری که از سبک دست خط و امضا برای تأیید هویت استفاده می کند.
تشخیص تایپ: بیومتریک رفتاری که از الگوهای تایپ و خطاها برای تأیید هویت استفاده می کند.
تشخیص الگوی صدا: دستگاه بیومتریک شنوایی که از گفتار شخص برای شناسایی گوینده استفاده می کند.
تشخیص راه رفتن: بیومتریک رفتاری که از سبک راه رفتن افراد برای تأیید هویت استفاده می کند.
منبع