احیاگرها

احیاگر اکسیژن پزشکی یک قطعه حیاتی از تجهیزات اورژانسی است که برای ارائه تهویه کنترل شده و تحویل اکسیژن به افرادی که دچار ناراحتی یا نارسایی تنفسی هستند طراحی شده است. این دستگاه ها توسط متخصصان مراقبت های بهداشتی استفاده می شود تا اطمینان حاصل شود که بیماران در طول تلاش های احیا اکسیژن کافی دریافت می کنند.

انواع دستگاه های احیا کننده

چهار نوع احیاگر وجود دارد.

 احیاگرهای دستی به فرد نیاز دارند که به طور متناوب کیسه دستی را که به ماسک صورت متصل است فشرده و از حالت فشرده خارج کند. احیاگرهای دستی در دو اندازه وجود دارند: بزرگسالان و کودکان. 

 دستگاه های احیا کننده اطفال مخصوص کودکان است. احیاگرهای اطفال دارای یک دریچه پاپ آف هستند. هنگامی که فشار از حد تعیین شده بالاتر می رود، دریچه بازشو اجازه می دهد تا زمانی که فشار بیش از حد بالا می رود فشار خارج شود تا از آسیب به ریه های کودک جلوگیری شود. احیاگرهای بزرگسال با دریچه پاپ آف عرضه نمی شوند.

 احیاگرهای خود باد شونده دارای یک دریچه ورودی هوا برای پر کردن مجدد کیسه و یک دریچه ورودی اکسیژن است که O 2 را از یک مخزن می گیرد. یک فرد همچنان باید کیسه را برای شروع تنفس فشرده کند.

احیاگرهای گازسوز توسط گاز تحت فشاری که به یک رگولاتور تحویل داده می شود هدایت می شوند. احیاگرها از یک منبع اکسیژن 50 psi تغذیه می‌شوند و به یک مدار تنفسی استاندارد 15 و 22 میلی‌متری برای ماسک‌های صورت و لوله‌های داخل تراشه متصل می‌شوند. احیاگرهای گازسوز نسبت به احیاگرهای دستی برتری دارند زیرا می توانند اکسیژن 100% را تحویل دهند و برای تهویه بیمار به فشار کمی نیاز دارند. احیاگرهای گازسوز برای استفاده در بزرگسالان و نه برای نوزادان یا کودکان کوچک توصیه می شود.

ویژگی ها

به طور معمول، احیاگرها قابل حمل، قابل استفاده مجدد و یکبار مصرف هستند.

احیاگرها معمولاً از پلاستیک ساخته می شوند. این قطعات شامل کیسه یا حباب احیاگر، شیر لب، دریچه مخزن، ماسک احیاگر برای بیمار و تنظیم کننده های گاز (احیا کننده های برقی) است.
 منبع: fa.bailimedical

             globalspec