بیولوژیک مربوط به زیست شناسی، علم الحیات میباشد. بیولوژیک. ( صفت ) مربوطِ به «زیست شناسی». واژۀ «بیولوژیک»، «biologique»، فرانسوی است. این واژه برخاسته از واژۀ فرانسوی «biologie»، بمعنی «زیست شناسی» ( انگلیسی: «biology» ) ، است که بوسیلۀ طبیعت شناسِ ( انگلیسی: «naturalist» ) آلمانی، «گتفرید رینهولد»، «Gottfried Reinhold»، در سال 1802 میلادی ابداع شده است.

در همان سال، «لامارک»، زیست شناس فرانسوی، این واژه را در اثر خود «Hydrologie» ( انگلیسی: «Hydrology» ) بکار برد. پیشوند «bio»، «بیو»، از واژۀ یونانی «bios»، بمعانی «زندگی» و «راه یا طریقۀ زندگی»، برگرفته شده است. مترادف «بیولوژیک» در زبان انگلیسی «biological» است.

زیست شناسی مطالعه علمی زندگی است که دامنه وسیعی دارد، اما دارای چندین مضمون متحد کننده است که آن را به عنوان یک حوزه واحد و منسجم به هم پیوند می دهد. به عنوان مثال، همه موجودات از سلول هایی تشکیل شده اند که اطلاعات ارثی رمزگذاری شده در ژن ها را پردازش می کنند، که می تواند به نسل های آینده منتقل شود.

جنگ بیولوژیک چیست ؟

جنگ زیستی، بیولوژیک یا میکروبی (به انگلیسی: Biological warfare) به مفهوم استفادهٔ هدف‌مند از عوامل بیولوژیک، اعم از باکتری‌ها، ویروس‌ها، تک‌یاخته‌ها، قارچ‌ها، حشرات و انگل‌ها یا فراورده‌های آن‌ها مانند توکسین‌ها به منظور کشتن یا ناتوان کردن انسان‌ها، جانوران یا گیاهان است. تا کنون حدود ۱۲۰۰ عامل زیستی که بالقوه می‌توانند به عنوان جنگ‌ افزار زیستی استفاده شوند مورد مطالعه قرار گرفته‌اند.

بسیاری از آن‌ها در محیط زیست طبیعی که آب، خاک و جانوران حضور دارند به فراوانی یافت می‌شوند. دامنه عوارض این عوامل از آلرژی‌های خفیف تا مرگ را فرا می‌گیرد. دستکاری ژنتیکی می‌تواند میزان کشندگی یا ناتوان‌سازی این عوامل را بیشتر و درمان آن‌ها را سخت‌تر و پیشگیری از آن‌ها را غیرممکن سازد.

کنوانسیون بین‌المللی منع جنگ‌افزارهای شیمیایی مصوب سال ۱۹۷۲ هر گونه تولید و انبار جنگ‌افزارهای بیولوژیک را ممنوع کرده و ۱۷۱ کشور تا فوریه سال ۲۰۱۵ این کنوانسیون را پذیرفته و امضا کرده‌اند. استفاده از جنگ‌افزارهای بیولوڗیک بر اساس معاهدات حقوق بین‌الملل بشردوستانه، ممنوع بوده و استفاده از این‌گونه جنگ‌افزارها از مصادیق جنایت جنگی به‌شمار می‌آید .

مدیریت ایمنی بیولوژیک

با پیشرفت فناوری و علوم بیولوژیک، محصولات بیولوژیکی به عنوان یکی از مهم‌ترین روش‌ها در درمان بیماری‌ها شناخته می‌شوند. با این حال، به دلیل خطراتی که ممکن است با استفاده از محصولات بیولوژیکی برای سلامت افراد و محیط‌زیست به وجود بیاید، مدیریت ایمنی بیولوژیک به عنوان یکی از مهم‌ترین مسائل در حوزه بهداشت و درمان مطرح است.

استفاده از استانداردهای بین‌المللی در مدیریت ایمنی بیولوژیک، به عنوان یکی از اصول اصلی در بهبود کیفیت و ایمنی محصولات بیولوژیک مطرح است. استانداردهای ایزو برای تضمین کیفیت و ایمنی محصولات بیولوژیک و رعایت استانداردهای بهداشتی در فرآیندهای تولید و کنترل کیفیت آن‌ها بکار می‌روند.

در ادامه، به بررسی مفاهیم و اصول مدیریت ایمنی بیولوژیک، نقش آن در حفظ سلامت جامعه و محیط‌زیست و اقداماتی که برای بهبود کیفیت و ایمنی محصولات بیولوژیک انجام می‌شود، پرداخته خواهد شد.

کدام مواد بیولوژیکی ممکن است در محیط کار موجود باشند؟

مواد بیولوژیکی شامل باکتری‌ها، ویروس‌ها، قارچ‌ها، رویان‌ها، سلول‌ها، آنزیم‌ها، هورمون‌ها، آلرژن‌ها، سموم حیوانی و گیاهی، بافت‌های حیوانی و گیاهی و دیگر مواد مشابه می‌شوند. این مواد ممکن است در محیط کار به دلیل انجام فعالیت‌های مرتبط با تحقیقات بیولوژیکی، پزشکی، دامپزشکی، کشاورزی، صنایع غذایی و دیگر صنایع مرتبط با بیولوژی و پزشکی موجود باشند.

همچنین، ممکن است افرادی که با حیوانات کار می‌کنند، با خطرات بیولوژیکی روبرو شوند. مهم‌ترین نکته در مورد مواد بیولوژیکی این است که در صورت عدم رعایت اصول ایمنی، می‌توانند به سرعت منجر به شیوع بیماری‌های عفونی شوند و خطرات جدی برای سلامتی کارکنان و جامعه ایجاد کنند.

مدیریت ایمنی بیولوژیک بسیار مهم است تا کارکنان، محیط‌زیست و جامعه را از خطرات مرتبط با عوامل بیولوژیکی محافظت کند.

مدیریت ایمنی بیولوژیک چیست؟

مدیریت ایمنی بیولوژیک، فرایندی است که با اجرای اقداماتی، خطرات مرتبط با عوامل بیولوژیکی مثل باکتری‌ها، ویروس‌ها، قارچ‌ها و سایر میکروارگانیسم‌ها را کاهش می‌دهد. این خطرات می‌توانند برای سلامت و ایمنی انسان‌ها، محیط‌زیست و جامعه خطرناک باشند بنابراین، مدیریت صحیح این خطرات بسیار مهم است.

عوامل بیولوژیکی در محیط کار، مثل آزمایشگاه‌های تحقیقاتی، مراکز پزشکی، مزارع و کارخانه‌های تولید مواد غذایی ممکن است وجود داشته باشند. کارکنانی که با مواد بیولوژیکی سروکار دارند یا با حیوانات کار می‌کنند، ممکن است بیشتر در معرض خطرات این عوامل باشند.

مدیریت ایمنی بیولوژیک شامل شناسایی و ارزیابی خطرات، اجرای اقدامات کنترلی مناسب و آموزش کارکنان در مورد شیوه‌های کار ایمن است. اقدامات کنترلی می‌تواند شامل استفاده از تجهیزات حفاظت فردی مثل دستکش، ماسک و عینک ایمنی، و همچنین کنترل محیط کار باشد.

عوامل دیگری که در مدیریت ایمنی بیولوژیک بسیار مهم هستند شامل بازرسی و نگهداری منظم تجهیزات، دفع مواد زائد بیولوژیکی و برنامه‌ریزی برای وقوع حوادث و آسیب‌های ناشی از خطرات بیولوژیکی است.

نقش مدیریت ایمنی بیولوژیک در کنترل بیماری‌ها

مدیریت ایمنی بیولوژیک در کنترل بیماری‌ها نقش خیلی مهمی دارد. با توجه به اینکه محصولات بیولوژیکی شامل واکسن‌ها، داروهای بیولوژیکی و مواد مخصوص تشخیص بیماری هستند، مدیریت ایمنی در تولید، ارائه و استفاده از این محصولات بسیار حائز اهمیت است.

در مرحله تولید، مدیریت ایمنی بیولوژیک شامل ارزیابی خطرات، طراحی محصول، ارزیابی ایمنی و کنترل کیفیت است. با رعایت این مراحل، محصولات بیولوژیکی با کیفیت و ایمن تولید می‌شوند. در مرحله استفاده از محصولات بیولوژیکی، به طور خاص واکسن‌ها، مدیریت ایمنی بسیار حائز اهمیت است. با اجرای برنامه‌های واکسیناسیون، بسیاری از بیماری‌ها که در گذشته مرگبار بودند و یا به شدت عوارض جانبی داشتند، قابل کنترل و پیشگیری هستند. همچنین، با کنترل واکسیناسیون، بیماری‌هایی که در حال حاضر فقط با استفاده از درمان دارویی قابل کنترل هستند، می‌توانند به طور مؤثرتری کنترل شوند.

مدیریت ایمنی بیولوژیک در تولید، ارائه و استفاده از محصولات بیولوژیکی، می‌تواند در کنترل بیماری‌ها و بهبود سلامت جامعه نقش مؤثری داشته باشد.

مفاهیم اصلی مدیریت بیولوژیک چه هستند؟

مفاهیم اصلی مدیریت بیولوژیک عبارتند از:

شناسایی خطرات بیولوژیکی: در این مرحله، خطرات بیولوژیکی در محیط کار شناسایی شده و ارزیابی می‌شوند. این شناسایی شامل شناسایی مواد بیولوژیکی خطرناک، موارد عفونت‌زا و بیماری‌زا و همچنین شناسایی روش‌های انتقال بیماری به انسان می‌شود.
طراحی و اجرای پروتکل‌های ایمنی: در این مرحله، پروتکل‌های ایمنی برای کار با مواد بیولوژیکی آزمایشگاهی طراحی و اجرا می‌شوند. این پروتکل‌ها شامل استفاده از تجهیزات محافظت فردی، ضدعفونی‌کردن محیط کاری و همچنین آموزش کارکنان در خصوص ایمنی کار با مواد بیولوژیکی است.
3. ایجاد محیط کاری ایمن: در این مرحله، اقداماتی برای ایجاد محیط کاری ایمن و سالم برای کارکنان انجام می‌شود. این اقدامات شامل نظارت بر ایمنی کارکنان، پایش و کنترل برای پیشگیری از عفونت‌ها و بیماری‌ها و همچنین ایجاد پروتکل‌های برخورد با حوادث و تصادفات مربوط به کار با مواد بیولوژیکی است.
آموزش و آگاهی کارکنان: در این مرحله، کارکنان در خصوص ایمنی کار با مواد بیولوژیکی آموزش داده می‌شوند. این آموزش شامل آموزش در مورد پروتکل‌های ایمنی، استفاده از تجهیزات محافظت فردی، پایش و کنترل برای پیشگیری از عفونت‌ها و بیماری‌ها و همچنین آموزش در مورد برخورد با حوادث و تصادفات مربوط به کار با مواد بیولوژیکی است.
پایش و ارزیابی: در این مرحله، پایش و ارزیابی برای بررسی ایمنی کار با مواد بیولوژیکی انجام می‌شود. این پایش شامل بررسی تجهیزات محافظت فردی، کنترل عفونت‌ها و بیماری‌ها و همچنین بررسی پروتکل‌های ایمنی و آموزش کارکنان است.
واکسیناسیون: فراهم‌کردن واکسیناسیون‌ها به کارکنانی که در معرض خطرات بیولوژیکی، مثل هپاتیت B و آنفولانزا، هستند. واکسیناسیون‌ها یکی از اجزای اساسی مدیریت ایمنی بیولوژیک هستند، چون می‌توانند پخش بیماری‌های عفونی در محیط کار را کاهش دهند.

این مفاهیم اصلی در حوزه مدیریت بیولوژیک در تضمین ایمنی کارکنان و ایجاد محیط کاری ایمن و سالم برای کار با مواد بیولوژیکی بسیار مهم هستند.

انواع مدیریت ایمنی بیولوژیک

انواع مدیریت ایمنی بیولوژیک عبارتند از:

مدیریت ایمنی در تولید: در این نوع مدیریت، اقداماتی برای کنترل خطرات بیولوژیکی و شیمیایی در فرآیند تولید محصولات بیولوژیکی، شامل واکسن‌ها، داروهای بیولوژیکی و مواد مخصوص تشخیص بیماری، اتخاذ می‌شود. این اقدامات شامل طراحی مناسب محصول، کنترل کیفیت و تضمین ایمنی محصول و غیره است.
مدیریت ایمنی در حمل‌ونقل: در این نوع مدیریت، اقداماتی برای کنترل خطرات ناشی از حمل‌ونقل محصولات بیولوژیکی، شامل واکسن‌ها و داروهای بیولوژیکی، به منظور حفظ کیفیت و ایمنی محصول و جلوگیری از آسیب به افراد و محیط‌زیست، انجام می‌شود.
مدیریت ایمنی در استفاده: در این نوع مدیریت، اقداماتی برای کنترل خطرات ناشی از استفاده از محصولات بیولوژیکی، شامل واکسن‌ها و داروهای بیولوژیکی، به منظور حفظ سلامت و ایمنی افراد، انجام می‌شود. این اقدامات شامل رعایت دستورالعمل‌های استفاده، نظارت بر عوارض جانبی و غیره است.
مدیریت ایمنی در دفع پسماندها: در این نوع مدیریت، اقداماتی برای دفع ایمن پسماندهای بیولوژیکی، شامل مواد زائد در فرآیند تولید و استفاده از محصولات بیولوژیکی، به منظور جلوگیری از آسیب به محیط‌زیست و افراد، انجام می‌شود.
مدیریت ایمنی در بروز حوادث: در صورت بروز حوادث ناگوار ناشی از استفاده از محصولات بیولوژیکی، اقداماتی برای مدیریت ایمنی در این شرایط انجام می‌شود. این اقدامات شامل رعایت دستورالعمل‌های اورژانسی، آموزش مربوط به ایمنی است.

همه این اقدامات در کنار هم، در مدیریت ایمنی بیولوژیک، به منظور حفظ سلامت و ایمنی افراد و محیط‌زیست، بسیار مؤثر هستند.

اهمیت مدیریت ایمنی بیولوژیکی برای کار با حیوانات

این خطرات شامل موارد زیر می‌شود: بیماری‌های طبیعی، بیماری‌های قابل انتقال از حیوانات به انسان، عفونت‌های پارازیتیک و ناشی از تماس با مواد شیمیایی استفاده‌شده در کار با حیوانات. این خطرات می‌تواند برای کارکنانی که با حیوانات کار می‌کنند و همچنین برای جامعه، خطر ایجاد کند.

علاوه بر این، کار با حیوانات ممکن است با خطرات جسمانی و فیزیکی همراه باشد که نیاز به ایمنی در محیط کار دارد. برای مثال، حیوانات ممکن است خطراتی مثل حمله، لگد زدن، گاز گرفتگی و یا تماس با مواد شیمیایی داشته باشند که با استفاده از تجهیزات محافظت فردی و پروتکل‌های ایمنی مناسب قابل‌کنترل هستند.

مدیریت ایمنی بیولوژیک در کار با حیوانات، از اهمیت بسیاری برخوردار است و شامل اقداماتی است که برای کاهش خطرات بیولوژیکی و فیزیکی، جلوگیری از انتقال بیماری‌ها به انسان و ایجاد محیط کاری ایمن برای کارکنان انجام می‌شود.

بهترین روش‌های مدیریت ایمنی بیولوژیک در کار با حیوانات

مدیریت ایمنی بیولوژیک شامل اقداماتی است که برای کنترل خطرات بیولوژیکی در محیط‌های کاری، از جمله کار با حیوانات، انجام می‌شود. بهترین روش‌های مدیریت ایمنی بیولوژیک عبارتند از:

ارزیابی خطرات بیولوژیکی: اولین قدم در مدیریت ایمنی بیولوژیک، ارزیابی و شناسایی خطرات بیولوژیکی در محیط کار است. این شامل شناسایی حیوانات بیمار، بیماری‌های قابل انتقال به انسان، میزان خطر برای کارکنان و موارد دیگر است.
آموزش و آگاهی: برای کاهش خطرات بیولوژیکی، آموزش و آگاهی کارکنان در مورد خطرات بیولوژیکی، پروتکل‌های ایمنی، استفاده از تجهیزات محافظت فردی و روش‌های پیشگیری ضروری است.
3. استفاده از تجهیزات محافظت فردی: استفاده از تجهیزات محافظت فردی مناسب، شامل لباس‌های محافظ، ماسک، کفش‌ها و دستکش‌های محافظ، برای کاهش خطرات بیولوژیکی ضروری است.
4. مانیتورینگ سلامت حیوانات: مانیتورینگ سلامت حیوانات و پایش برای شناسایی زودهنگام بیماری‌های حیوانی برای کاهش خطرات بیولوژیکی ضروری است.
5. استفاده از داروها و واکسن‌ها: استفاده از داروها و واکسن‌های مناسب برای پیشگیری از بیماری‌های حیوانی و انتقال آن‌ها به انسان، از جمله روش‌های مؤثر در کاهش خطرات بیولوژیکی است.
6. استفاده از محیط‌های کنترل‌شده: استفاده از محیط‌های کنترل‌شده، مثل اتاق‌های تمیز، برای کاهش خطرات بیولوژیکی و جلوگیری از انتقال بیماری‌های حیوانی به انسان بسیار مؤثر است.
ایجاد پروتکل‌های ایمنی: ایجاد پروتکل‌های ایمنی مناسب و رعایت آن‌ها در محیط کار، از جمله روش‌های مؤثر در کاهش خطرات بیولوژیکی است.
8. مدیریت پسماندهای بیولوژیکی: مدیریت صحیح پسماندهای بیولوژیکی، از جمله ضایعات حیوانی، از راه‌هایی است که می‌توان از انتشار بیماری‌های حیوانی به انسان جلوگیری کرد.

در کل، بهترین روش‌های مدیریت ایمنی بیولوژیک شامل ارزیابی خطرات بیولوژیکی، آموزش و آگاهی، استفاده از تجهیزات محافظت فردی، مانیتورینگ سلامت حیوانات، استفاده از داروها و واکسین‌ها، استفاده از محیط‌های کنترل‌شده، ایجاد پروتکل‌های ایمنی و مدیریت پسماندهای بیولوژیکی است.

ایزوهای مرتبط با مدیریت ایمنی بیولوژیک چیست؟

ایزوهای مرتبط با مدیریت ایمنی بیولوژیک عبارتند از:

استانداردISO 14698 : این استاندارد شامل راهنمایی برای ارزیابی میکروبیولوژیکی محیط هوا و سطوح کنترل‌شده است. این استاندارد شامل روش‌های نمونه‌برداری، شمارش و شناسایی میکروارگانیسم‌های هوا و سطوح است.
استاندارد ISO 15189: این استاندارد مربوط به الزامات کیفیت برای آزمایشگاه‌های پزشکی است. این استاندارد شامل مواردی از جمله مدیریت مخاطرات، اعتبارسنجی و کالیبراسیون تجهیزات، مدیریت اسناد و سوابق و نیز ارزیابی عملکرد آزمایشگاه است.
استاندارد ISO 22000: این استاندارد مرتبط با مدیریت ایمنی موادغذایی است. این استاندارد شامل الزاماتی برای مدیریت خطرات غذایی، نظارت بر سلامت غذا، مدیریت ایمنی غذا و نیز مدیریت زنجیره تأمین غذا است.
استاندارد ISO 13485: این استاندارد مرتبط با الزامات کیفیت برای تولید محصولات پزشکی است. این استاندارد شامل مواردی از جمله مدیریت مخاطرات، کنترل فرایندها، مدیریت اسناد و سوابق و نیز ارزیابی عملکرد محصولات پزشکی است.

این استانداردها ابزاری برای کمک به سازمان‌ها و شرکت‌هایی هستند که در حوزه مدیریت ایمنی بیولوژیک فعالیت می‌کنند و می‌توانند بهبود کیفیت و ایمنی فرایندها و محصولات را تضمین کنند.

حقایق جالب‌توجه درباره مدیریت ایمنی بیولوژیک

در زمینه مدیریت ایمنی بیولوژیک، چند آمار مهم عبارتند از:

آمار تعداد کارگران صنایع بیوتکنولوژیک: به طور متوسط، در سال 2020، حدود ۲۰۰،۰۰۰ نفر در سراسر جهان در صنعت بیوتکنولوژیک کار می‌کردند. این شامل کارگران تحقیقاتی، فنی، مدیران و پشتیبانی است. همین امر نشان می‌دهد که شرکت‌های نوآور می‌توانند با ورود به این عرصه سود اقتصادی کلانی را از آن خود کنند.
آمار تعداد تولیدکنندگان واکسن: در حال حاضر، تنها ۱۰ شرکت بزرگ دارای ظرفیت تولید واکسن برای بیماری‌های واگیردار هستند. این شرکت‌ها به تنهایی حدود ۷۰ درصد از تولید واکسن جهان را در اختیار دارند.
آمار ایمنی واکسن: بر اساس آمار سازمان بهداشت جهانی، در هر ۲ میلیون دوز واکسن، تنها یک نفر دچار عوارض جدی می‌شود. عوارض جدی بیشتر در افراد با سابقه حساسیت به واکسن یا مواد موجود در واکسن رخ می‌دهد. این آمار بیانگر این است که عرصه مدیریت ایمنی بیولوژیک چه حدی از دانش‌محوری را در خود جای می‌دهد.
آمار کنترل کیفیت در تولید واکسن: برای کنترل کیفیت در تولید واکسن، معمولاً دو یا سه برابر از تعداد دوز‌های مورد نیاز برای جامعه تولید می‌شود. برای مثال، اگر یک کشور به ۱۰ میلیون دوز واکسن نیاز دارد، تولید کننده ممکن است ۲۰ تا ۳۰ میلیون دوز تولید کند تا کنترل کیفیت را تضمین کند.
آمار تاثیر طرح‌های برنامه‌ریزی ایمنی بیولوژیک: بر اساس یک مطالعه انجام شده در سال ۲۰۲۰، اجرای طرح‌های برنامه‌ریزی ایمنی بیولوژیک می‌تواند به کاهش نرخ ابتلا به بیماری‌های واگیردار و همچنین کاهش هزینه‌های درمانی مرتبط با آنها کمک کند.

این آمارها نشان می‌دهد که مدیریت ایمنی بیولوژیک به عنوان یکی از حیاتی‌ترین عوامل در کنترل بیماری‌های واگیردار، بسیار مهم است و بخشی از آینده دانش بشری را در اختیار خواهد گرفت.

منبع:delgarm

qcbco