کیت اسپلایس (کیت اتصال کابل ها)

از کیت های اتصال برای برقراری ارتباط بین دو کابل استفاده می شود. بسته به نوع سیم یا کابلی که به آن متصل می‌شوند، می‌توانند پیکربندی‌های مختلفی داشته باشند.

نمایش تمام سازندگان کیت اسپلایس

اتصال کابل برای ایجاد یک کابل از دو کابل مختلف استفاده می شود. پنج مرحله برای اتصال کابل وجود دارد.

1. بررسی سازگاری : سیم ها باید به دلایل ایمنی دارای گیج، ضخامت و نوع یکسان باشند. اگر یک کابل بزرگتر باشد، ممکن است کابل کوچکتر را اضافه بار کند.

2. کابل را قطع کنید: هنگامی که کابل از منبع برق جدا شد، کابل را با یک تیغه تیز ببرید. اطمینان حاصل کنید که لبه های کابل تازه هستند و ساییده نشده اند.

3. روکش سیم را بردارید: با استفاده از یک سیم کش یا یک چاقوی تیز می توان لایه برداری را انجام داد. سیم کش ها به گونه ای طراحی شده اند که پوشش آن را جدا کرده و به سیم آسیب نرسانند.

4. کابل ها را به هم وصل کنید: سیم های داخل کابل را بر اساس رنگ و اندازه جدا کرده و با کابل دوم مطابقت دهید. سیم های منطبق را به هم بپیچانید.

5. پوشش: کابل ها را می توان با لحیم کاری یا نوار الکتریکی پوشاند. لحیم کاری به مهارت ها و ابزار بیشتری نیاز دارد، در حالی که نوار الکتریکی به راحتی در دسترس است و استفاده از آن آسان است.  

ابزار

کیت های اسپلایس می توانند شامل ابزارهای مختلفی برای اطمینان از اتصال ایمن بین کابل ها باشند. این ابزارها شامل سیم برش، انبر بینی سوزنی، سیم کش و نوار برق می باشد.

سیم برش ها که به آنها کاتر مورب نیز گفته می شود برای بریدن سیم به جای گرفتن یا چرخاندن هر چیزی در نظر گرفته شده است. آنها طراحی مشابه انبردست های معمولی دارند، اما این ابزار دارای لبه های تیز است که سیم را قطع می کند. هر چه کاترها بزرگتر و سنگین تر باشند، سیمی که می توانند برش دهند سنگین تر است. سیم برش ها همچنین ممکن است شامل سیم کش ها در دسته یا زیر تیغه باشند.

از سیم‌کش‌ها برای حذف عایق محافظ اطراف سیم استفاده می‌شود. آنها در اشکال و اندازه های مختلف برای گنجاندن مجموعه ای از سیم ها وجود دارند. استریپرها معمولاً از فولاد ساخته می‌شوند و دارای دندان‌های دندانه‌دار هستند تا از بره‌زنی آسان و مؤثر اطمینان حاصل شود. ناحیه ای از لولا تا دسته دارای بریدگی هایی است که امکان انتخاب گیج ها را بر روی همان ابزار فراهم می کند. تنوع بریدگی ها همچنین باعث می شود که عایق پلاستیکی بدون آسیب رساندن به سیم برداشته شود.

کانکتورها در طیف گسترده ای در دسترس هستند تا امکان تند کردن محصولات مختلف را فراهم کنند.

• هادی های مسی یا آلومینیومی از اتصال دهنده های پلاستیکی استفاده می کنند که اتصال ایجاد شده بین دو سیم را پوشانده و محافظت می کند. این کانکتورها گاهی اوقات به عنوان اتصالات لب به لب شناخته می شوند و می توانند خاصیت انقباض حرارتی داشته باشند تا از ورود زباله به اتصال جلوگیری کنند. لحیم کاری یکی دیگر از گزینه های اتصال برای هادی های مسی یا آلومینیومی است.

• محصولات عایق مانند کلاهک، روکش، رزین، لوله و نوار از اتصال سیم محافظت می کنند و سیم کشی را از محیط اطراف عایق می کنند. کانکتور مورد استفاده بر اساس نوع خاصی از هادی مورد استفاده است.

درزگیر در زیر و بالای کانکتور برای محافظت بیشتر از اتصال سیم استفاده می شود. کلید اتصال موثر کابل ها به یکدیگر این است که اطمینان حاصل شود که اتصال در برابر رطوبت و کثیفی مهر و موم شده است، زیرا ممکن است برخی از کابل ها مدفون باشند و سیگنالی از بین نرود.

آستین‌های پیچیده و چسب‌ها در اطراف اسپلایس محکم می‌شوند

گرم کردن آستین پیچیده، چسب کابل را ذوب می کند، اتصال را از رطوبت می بندد و عایق و محافظت می کند.

اتصالات جمع شونده سرد از یک آستین پیچیده مشابه استفاده می کنند که از قبل کشیده شده است و در اطراف کابل جمع می شود تا بدون اعمال گرما یک مهر و موم محکم ایجاد کند.

درپوش ها قطعات پلاستیکی رنگی در اندازه های مختلف هستند تا اتصالات بین سیم ها با ضخامت های مختلف را در خود جای دهند.

منبع

globalspec