هیدرانت ها دریچه هایی هستند که برای رساندن جریان زیادی آب ساخته شده اند، از این رو آن را "Hydrant" نامیده اند زیرا به آب مربوط می شود.

انواع هیدرانت

هیدرانت های آتش نشانی

رایج ترین و قابل مشاهده ترین شیرهای آتش نشانی هستند. اکثر شیرهای آتش نشانی از دو قطعه بالا و زیر زمین تشکیل شده اند. هد قسمت بالای زمین است و دارای مهره شیر کنترلی و پورت های شلنگ است. قسمت زیر زمینی دارای بشکه و دریچه و همچنین زانویی است که هیدرانت را به آب اصلی متصل می کند. هیدرانت های دو تکه معمولا دارای دو پورت شیلنگ 2.5 اینچی و یک پورت بخار بخار 4.5 اینچی هستند. خط بخار، شلنگ بزرگی است که مستقیماً به پمپ ماشین آتش نشانی می رود. هیدرانت ها بر اساس یک اصل ایمن کار می کنند، جایی که تصویر هیدرانت آتش نشانی فشار مثبت و رو به پایین برای باز کردن شیر لازم است. قسمت بالایی یا سر شیر آتش نشانی با فلنج های جدا شده روی ریخته گری و یک اتصال جدا شده روی میله عملیاتی به پایین متصل می شود. این کار هم هیدرانت و هم خودرو را از آسیب جدی در صورت برخورد محافظت می کند. از آنجایی که دریچه برای باز شدن نیاز به رانش رو به پایین دارد، در صورت بریدن سر، هیدرانت در آبفشان آب فوران نمی کند، همانطور که اغلب در فیلم ها نشان داده می شود.

بیشتر شیرهای آتش نشانی بشکه ای خشک هستند، به این معنی که هیدرانت بالای شیر هنگامی که استفاده نمی شود خشک می ماند. این نه تنها در مناطق سرد برای جلوگیری از یخ زدگی منطقی است، بلکه باعث کاهش خوردگی داخل و نشت از سر هیدرانت می شود.

فلاش هیدرانت

اینها شبیه به شیرهای آتش نشانی هستند و اغلب از کف و شیرهای مشابه استفاده می کنند، اما با یک خروجی ساده یک پورت کاملا باز. از آنها برای تخلیه شبکه های آب استفاده می شود و معمولاً برای تخلیه مستقیم به زهکش طوفان یا نهر تنظیم می شوند. شرکت‌های آب اغلب از شیرهای آتش نشانی برای کارهای مشابه استفاده می‌کنند، با این حال هیدرنت‌های تخصصی برای مناطق تنگ و ساخته شده که باید آب تخلیه‌شده را مهار کرد و برای جلوگیری از تداخل با ترافیک جاده‌ای مناسب هستند.

پست هیدرانت

این هیدرانت هایی هستند که مستقیماً از زمین بیرون می آیند و در بالای لوله تغذیه خود قرار دارند. از آنجایی که خروجی و دستگیره آنها حداقل سه فوت بالاتر از سطح زمین است، شبیه به پست هستند. اینها معمولاً در زمین های بزرگتر مانند مدارس، مزارع، کارخانه های صنعتی و ساختمان های دانشگاهی یافت می شوند. آنها دارای یک سوپاپ دسته دار هستند که شما آن را بلند می کنید تا با یک جارو 180 درجه باز شود. نسخه های هوای سرد دارای یک ساقه عملیاتی بلند خواهند بود به طوری که دریچه واقعی زیر زمین زیر خط یخبندان قرار می گیرد. آنها ممکن است زهکشی داشته باشند، بنابراین وقتی جریان قطع می شود، بالای لوله تخلیه می شود.

هیدرانت های دیواری

این هیدرانت ها در کناره های ساختمان ها هستند و معمولاً به بیرون از فونداسیون ساختمان منتهی می شوند. به آنها شیرهای آب بیرون یا باغ نیز می گویند. اینها توسط مصرف کننده معمولی برای آبیاری چمن، باغ یا تمیز کردن ماشین ها و پنجره ها استفاده می شود. آنها معمولاً یک دریچه گلوب دارند که شما می چرخانید تا باز شود، مانند یک شیر آب داخلی، بنابراین می توانند جریان آب را به خوبی تعدیل کنند. مانند سایر هیدرانت ها، نسخه های هوای سرد دارای یک ساقه عملیاتی بلند خواهند بود، به طوری که دریچه واقعی در داخل ساختمان قرار می گیرد. در داخل ساختمان باید شیر قطع کننده دیگری و همچنین یک دریچه تخلیه وجود داشته باشد تا هیدرانت به طور کامل بسته شود و برای زمستان تخلیه شود.

عملیات

شیرهای آتش نشانی با آچار پنج طرفه مخصوص باز می شوند. آنها باید برای استفاده تا انتها باز شوند تا از نشتی در لوله آن جلوگیری شود و کاملاً بسته شود تا بشکه بالایی تخلیه شود. دریچه ها برای تعدیل جریان طراحی نشده اند. دریچه های کنترل خارجی برای کاربردهای تحویل آب در جاهایی که نیاز به کنترل جریان است، مانند آبیاری، استفاده می شود. هیدرانت های پست دارای یک دسته 180 درجه هستند که برای باز کردن آن به سمت بالا حرکت می کنید. دریچه های آنها برای تعدیل جریان آب ساخته شده اند. شیرآلات دیواری یا شیرهای ساختمانی در فضای باز، مانند یک شیر آب معمولی با پیکربندی بازشدن در جهت عقربه ساعت معمولی استفاده می شود.

منبع

globalspec