دستگاه های منطقی قابل برنامه ریزی پیچیده (CPLD) (Complex Programmable Logic Devices )
دستگاههای منطقی قابل برنامهریزی پیچیده (CPLD) مدارهای مجتمع (IC) یا تراشههایی هستند که طراحان برنامهها برای پیادهسازی سختافزار دیجیتال مانند تلفنهای همراه پیکربندی میکنند. CPLD ها می توانند طرح های بسیار بزرگتری را نسبت به دستگاه های منطقی قابل برنامه ریزی ساده (SPLD) انجام دهند، اما منطق کمتری نسبت به آرایه های دروازه قابل برنامه ریزی میدانی (FPGA) ارائه می دهند.
CPLD: انتخابی مطمئن برای طراحیهای دیجیتال پیچیده
به روز رسانی شده در ۱۴۰۴/۹/۲۴ زمان مطالعه 10 دقیقهCPLDها نوع پیشرفتهتری از PLDها هستند که قابلیتهای بیشتری در مقایسه با SPLD دارند. این تراشهها از نظر تعداد گیتها و قابلیتهای منطقی پیشرفتهتر هستند و برای سیستمهایی که به مدارهای دیجیتال پیچیدهتری نیاز دارند، مناسب هستند.
کاربردهای CPLD
مدارهای کنترلی پیچیده: CPLDها برای پیادهسازی مدارهای کنترلی پیشرفته در تجهیزات صنعتی استفاده میشوند.
طراحی سیستمهای ارتباطی: در سیستمهای مخابراتی و پردازشی که نیاز به تغییرات پیچیده دارند، CPLDها گزینهای مطمئن محسوب میشوند.
پیادهسازی مدارهای منطقی بزرگ: برای طراحی سیستمهایی که نیاز به ترکیب و پردازش حجم زیادی از اطلاعات دارند، CPLDها کاربردی هستند.
| ویژگی | CPLD | SPLD |
|---|---|---|
| تعداد گیتها | بیشتر | کمتر |
| پیچیدگی مدار | بالا | پایهای |
چرا CPLD می تواند انتخاب مناسبی باشد؟
CPLDها انعطافپذیری بیشتری نسبت به SPLDها دارند و برای سیستمهایی که به مدارهای پیچیدهتر و بزرگتر نیاز دارند، مناسبتر هستند. همچنین، این تراشهها به دلیل بازدهی بالا و کاهش زمان توسعه، گزینهای ایدهآل برای پروژههای صنعتی محسوب میشوند.
می توانید از اینجا با سایر دستگاه های منطقی برنامه پذیر آشنا شوید
سوالات متداول
CPLDها در چه سیستمهایی استفاده میشوند؟ CPLDها در سیستمهای پیچیده مخابراتی، کنترلهای صنعتی و سیستمهای پردازشی کاربرد دارند.
تفاوت اصلی CPLD و SPLD چیست؟ CPLDها از نظر تعداد گیتها و ظرفیت برنامهریزی بزرگتر هستند و برای مدارهای پیچیدهتری استفاده میشوند.