مواد غیر فلزی (Non-Metallic Materials)

پلیمر یا بزرگ مولکول یا بسپار، مولکول های بسیار بزرگی است که از اتصال چند صد مونومر به یکدیگر و تشکیل زنجیره های بلند شکل می گیرد. کلمه polymer  ریشه یونانی دارد و از کلمه "پلی" به معنای چند و "مر" به معنی بخش یا قسمت تشکیل شده است.

این مواد ترکیباتی بین عناصر فلزی و غیر فلزی از قبیل اکسیدها ، نیترید ها، کاربید ها و یا تک عنصری مثل الماس و گرافیت هستند. پیوندها در سرامیک ها متغیر است، 

کامپوزیت‌ ها، از دو یا چند ماده با خاصیت ‌های شیمیایی و فیزیکی مختلفی تشکیل می شوند که به آن ها مقاومت، استحکام بالا و درخشش می بخشند. کامپوزیت ها در انواع زمینه فلزی، سرامیکی، کربنی و پلیمری در بازار عرضه می شوند

رسانایی بالای الکتریکی و حرارتی، ثبات شیمیایی فوق العاده، بازدارندگی در برابر تابش و مقاومت فشاری بالا، تنها بخشی از خواصی است که گرافیت را به یکی از مهم ترین مواد گذشته، حال و آینده تبدیل کرده است.

مواد بیولوژیکی موادی هستند که توسط موجودات زنده مانند خون، استخوان، پروتئین ها، ماهیچه ها و سایر مواد آلی تولید می شوند. بایومواد ممکن است طبیعی یا مصنوعی باشد و در کاربردهای پزشکی برای پشتیبانی، تقویت یا جایگزینی بافت آسیب دیده یا یک عملکرد بیولوژیکی استفاده می شود. 

مواد هوشمند موادی هستند که قادرند در مقابل محرکهای خارجی خواص فیزیکی خود مانند حجم، اندازه، شکل، ویسکوزیته، رنگ و غیره را تغییر دهند و نسبت به محرکهای اطراف خود ( شامل محرکهای مکانیکی، شیمیایی، الکتریکی، مغناطیسی و غیره) واکنش نشان دهند.

مواد الکترونیکی موادی هستند که برای تولید قطعات مورد استفاده قرار می گیرند، این مواد شامل نیمه هادی ها مانند سیلیکون، مواد باتری، مواد سرامیکی الکترونیکی، مواد کریستال مایع و شیشه رسانا هستند.