الاستومر‌ها (لاستیک) (Elastomers)

گروه بوتیل در شیمی آلی عبارت است از یک رادیکال آزاد آلکیل چهار کربنه یا یک گروه جانشینی با فرمول شیمیایی کلی −C4H9 که می‌تواند از یکی از همپارهای بوتان به‌دست آمده باشد.

عنصر فلوئور عنصر شماره ۹ از عناصر شیمیایی جدول تناوبی بده و با نماد شیمیایی F شناخته می شود. عدد اتمی عنصر فلوئور ۹ و عدد جرمی آن ۱۸.۹۹۸ است. فلوروکربن ها ترکیباتی هستند که حاوی فلوئور و کربن هستند. پیوندهای بین کربن و فلوئور بسیار قوی و پایدار است و به فلوئوروکربن ها در برابر مواد شیمیایی، گرما و الکتریسیته مقاومت می کند.

نئوپرن، همچنین به عنوان پلی کلروپرن شناخته می شود، یکی از اولین محصولات لاستیک مصنوعی است که تا کنون ساخته شده است. نئوپرن که در سال 1930 توسط یک دانشمند شرکت DuPont ساخته شد، عموماً قوی تر و سخت تر از لاستیک طبیعی است و در برابر آب، روغن و حلال ها مقاوم تر است.

لاستیک، ماده ارتجاعی که از تراوش برخی گیاهان استوایی (لاستیک طبیعی) یا مشتق شده از نفت و گاز طبیعی (لاستیک مصنوعی) به دست می آید. لاستیک به دلیل خاصیت ارتجاعی، ارتجاعی و چقرمگی، جزء اصلی تایرهای مورد استفاده در وسایل نقلیه خودرو، هواپیما و دوچرخه است.

لاستیک سیلیکون یک الاستومر بادوام و بسیار مقاوم است (ماده لاستیک مانند). از سیلیکون (پلیمر) حاوی سیلیکون همراه با مولکول های دیگر تشکیل شده است. این مولکول ها شامل کربن، هیدروژن و اکسیژن است. ساختار آن همیشه شامل: ستون فقرات سیلوکسان (زنجیره سیلیکون-اکسیژن) است.