پستهای برق

توزیع برق، بخش نهایی زنجیره تامین برق است که شامل انتقال برق از پست های توزیع به منازل، ادارات و سایر مراکز مصرف می باشد. شبکه های توزیع برق از تجهیزات مختلفی مانند ترانسفورماتورها، خطوط برق، کابل ها، تابلوها و … تشکیل شده اند که برای حفظ کارایی و پایداری شبکه، نیاز به تعمیر و نگهداری مداوم دارند.

پست الکتریکی ایستگاهی فرعی است که در مسیر تولید، انتقال یا توزیع انرژی الکتریکی، ولتاژ را به وسیله ترانسفورماتور به مقادیر بالاتر یا پایین‌تر تغییر می‌دهد. توان الکتریکی می‌تواند از میان شمار زیادی پست بین نیروگاه و مصرف‌کننده (توانگیر) بگذرد و ولتاژ آن در طول مسیر بارها تغییر کند.

اهمیت تعمیر و نگهداری:

• افزایش پایداری شبکه: تعمیر و نگهداری منظم، از بروز خرابی های ناگهانی و قطعی برق جلوگیری می کند و پایداری شبکه را افزایش می دهد.
• کاهش هزینه ها: خرابی تجهیزات توزیع برق می تواند خسارات مالی زیادی به همراه داشته باشد. تعمیر و نگهداری پیشگیرانه، به شناسایی و رفع مشکلات قبل از بروز خرابی های بزرگ کمک می کند و در نهایت هزینه ها را کاهش می دهد.
• افزایش ایمنی: شبکه های توزیع برق، ولتاژهای بالایی دارند و عدم تعمیر و نگهداری مناسب می تواند خطرات جانی و مالی برای افراد و تجهیزات ایجاد کند.

• بهبود کیفیت برق: تعمیر و نگهداری منظم، به حفظ کیفیت برق و جلوگیری از نوسانات ولتاژ و خاموشی ها کمک می کند.

  

انواع روش های تعمیر و نگهداری:

• تعمیر و نگهداری پیشگیرانه: این روش شامل انجام اقدامات دوره‌ای مانند بازرسی، تست، روغن کاری و تنظیم تجهیزات به منظور جلوگیری از بروز خرابی است.
• تعمیر و نگهداری پیش‌بینانه: در این روش از ابزارها و تکنیک‌های مختلف برای پیش‌بینی احتمال خرابی تجهیزات و برنامه‌ریزی برای تعمیر آنها قبل از بروز خرابی استفاده می‌شود.
• تعمیر و نگهداری واکنشی: این روش شامل تعمیر تجهیزات پس از بروز خرابی است.

برنامه ریزی تعمیر و نگهداری:

برنامه ریزی تعمیر و نگهداری شامل موارد زیر است:

• شناسایی تجهیزات: اولین قدم در برنامه ریزی تعمیر و نگهداری، شناسایی تمام تجهیزات موجود در شبکه توزیع برق است.
• تعیین اهمیت تجهیزات: اهمیت هر تجهیز بر اساس نقش آن در شبکه و احتمال خرابی آن تعیین می شود.
• انتخاب روش تعمیر و نگهداری: روش تعمیر و نگهداری مناسب برای هر تجهیز بر اساس اهمیت آن، نوع تجهیز و شرایط محیطی انتخاب می شود.
• برنامه ریزی زمانی: برنامه زمانی برای انجام اقدامات تعمیر و نگهداری با توجه به اهمیت تجهیزات و روش های انتخاب شده تدوین می شود.
• اجرا و نظارت: برنامه تعمیر و نگهداری باید به طور کامل اجرا و نظارت شود تا از اثربخشی آن اطمینان حاصل شود.

ابزارها و تکنیک های تعمیر و نگهداری:

• بازرسی: بازرسی بصری یکی از رایج ترین روش های تعمیر و نگهداری است که برای شناسایی علائم خرابی مانند خوردگی، فرسودگی، نشت و … استفاده می شود.
• تست: تست تجهیزات برای اطمینان از عملکرد صحیح آنها انجام می شود.
• روغن کاری: روغن کاری منظم قطعات متحرک تجهیزات، اصطکاک و سایش را کاهش می دهد و عمر مفید آنها را افزایش می دهد.
• تنظیم: تنظیم دقیق تجهیزات برای اطمینان از عملکرد صحیح و بهینه آنها ضروری است.

• عیب یابی: در صورت بروز خرابی، عیب یابی برای شناسایی علت خرابی و انجام تعمیرات لازم انجام می شود.

  

هدف از اجرای مناسب و دقیق نگهداری و تعمیرات در شبکه‌های انتقال نیرو وپست های برق

۱ ـ. افزایش عمر مفید، راندمان و درصد آماده به کار بودن تجهیزات

۲ ـ. کاهش خرابی‌ها و حوادث، کاهش زمان‌های توقف و خاموشی‌های سیستم

۳ ـ. کاهش هزینه‌ها (هزینه رفع نقص، هزینه گسترش خرابی‌ها و حوادث، هزینه عدم استفاده از ظرفیت انرژی موجود)

۴ ـ. بهبود قابلیت اطمینان و سطح دسترسی شبکه

۵ ـ. تحلیل وضعیت موجود شبکه و تشخیص نقاط ضعف سیستم

۶ ـ. امکان پیش‌بینی شرایط آتی، درک نقاط حساس و ریسک‌پذیر

اهداف نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه تجهیزات

۱ ـ. انجام اقدامات و فعالیت‌های اصلاحی بر روی تجهیزات و تأسیسات، قبل از آنکه اشکالات جزئی باعث از کار افتادگی آن‌ها شود.

۲ ـ. حفظ استاندارد‌های عملکردی تجهیزات و تأسیسات

۳ ـ. حداقل نمودن هزینه‌های نگهداری و تعمیرات

۴ ـ. جلوگیری از فرسایش و فرسودگی بیش از حد تجهیزات و تأسیسات.

 منبع:  nbk.co.ir