تولید لاستیک ها(الاستومرها) (ٍElastomers)

قالب‌گیری فشاری یکی از روش‌های متداول برای تولید قطعات لاستیکی است که در آن مواد لاستیکی خام (معمولاً به صورت پیش‌فرم یا ورق) تحت فشار و حرارت در یک قالب قرار می‌گیرند تا شکل نهایی را به خود بگیرند. این روش برای تولید انبوه قطعات لاستیکی با کیفیت بالا و استحکام مناسب استفاده می‌شود.

قالب‌گیری تزریقی لاستیک (RIM) یک روش پیشرفته و پرکاربرد برای تولید انبوه قطعات لاستیکی با دقت ابعادی بالا است. این روش مشابه قالب‌گیری تزریقی پلاستیک است، اما با تفاوت‌هایی در مواد و فرآیند، مخصوصاً در مرحله ولکانش (پخت) لاستیک.

قالب‌گیری انتقالی یک روش تولید قطعات لاستیکی است که ترکیبی از قالب‌گیری فشاری و تزریقی محسوب می‌شود. در این روش، مواد لاستیکی ابتدا در یک محفظه بارگذاری (Pot) گرم و نرم می‌شوند، سپس تحت فشار به داخل حفره‌های قالب تزریق می‌شوند. این روش برای تولید قطعات لاستیکی با کیفیت بالا، جزئیات دقیق و تلرانس‌های باریک مناسب است.

اکستروژن لاستیک یک فرآیند تولید پیوسته است که در آن مواد لاستیکی خام (ترکیب لاستیک، پرکننده‌ها و افزودنی‌ها) تحت فشار و حرارت از طریق یک قالب (Die) عبور داده می‌شوند تا به شکل‌های خطی با مقطع ثابت (مانند نوار، شیلنگ، واشر و پروفیل‌های لاستیکی) تبدیل شوند. این روش به‌ویژه برای تولید محصولات لاستیکی طویل با سطح مقطع یکنواخت مناسب است.

کلندرینگ یک فرآیند شکل‌دهی پیوسته لاستیک است که در آن مواد لاستیکی خام (ترکیب لاستیک، پرکننده‌ها و افزودنی‌ها) بین غلتک‌های (Rolls) داغ و صیقلی فشرده می‌شوند تا به صورت ورق‌های نازک، پوشش‌های روی پارچه یا سیم (مثل تایر خودرو) یا فیلم‌های لاستیکی درآیند. این روش به‌ویژه در صنایعی مانند تایرسازی، کابل‌سازی و تولید نوارهای لاستیکی کاربرد گسترده دارد.

از جمله گروه‌های مهم پلیمری، گروه‌های الاستیک یا شبه‌پلاستیک معروف به الاستومر هستند. در حقیقت، الاستومر یک پلیمر با خاصیت الاستیسیته به شمار می‌آید. به عبارت دیگر، این ماده، تحت «تنش» (Stress)، تغییر شکل می‌دهد و زمانی که این تنش حذف شود، به حالت اصلی خود باز می‌گردد.